uh, moet dat?TTT schreef:Erwin, vertel jij eens waarom wij wat later terugkwamen ...sjikkentip schreef:.... lange waterbakken,enz...
En niet omdat we pas om 09:15 vertrokken.
Laten we het erop houden dat een diepe lange waterbak en een huskie luchtfilterhuis elkaar niet zo mogen .....
Ik geloof dat ik er toch een extra geluidje aan over gehouden heb bij lage toeren
Afijn, wel heerlijk gereden op m'n nieuwe WR250. Zo'n 2 taktje is echt super lekker "bollen" in de Belgische glijmodder.
Al die verhalen over blauwe stukken, ik heb er slechts 1 gevonden op zondag. Lange klim die op zich al spannend was en dan links daarvan eentje met grotere keien. Die ben ik maar weer teruggegaan toen ik bovenaan de rij met wachtenden op
zag.Hoeveel waren er eigenlijk? Vorig jaar heb ik ze ook op 1 na allemaal over het hoofd gezien.
. Dat van mij begint net als alle anderen in de pletsende regen. Zaterdag gestart ruw geschat bij de laatste honderd. Na de aanloop door de stad vlieg ik met veel goesting het offroad gedeelte op. Glibberen en glijden, het eerste gevoel is goed en dan stijgt het vertrouwen....Op het eerste lange stuk in het open veld draai ik de gaskraan open in 5de versnelling. Het gaat heel goed totdat het spoor te diep wordt voor mijn snelheid en ik er mooi voorwaarts afga met een persoonlijk record buikschuiven als gevolg. Ik ben het niet gaan meten, maar 20 meter zal het toch wel geweest zijn. 
Spontaan moet ik aan die reclame denken van MARCASSOU : " Je proeft de Ardennen. En hoe !" Geen verdere schade en met het verstand terug op de normaalpositie 
gaat het verder. De zaterdag is altijd zo'n beetje een opwarmer voor zondag, maar niet dit jaar. Op de brede modderpoelenbaan door het bos lijkt het wel een videospelletje : je moet tussen de vele gevallen en glijdende deelnemers je weg zoeken en zelf ook nog rechtblijven. Ondertussen rijden we van het ene onweer naar het andere, soms zelfs afgewisseld met stof 
, echt waar. Omdat we drijfnat zijn proberen we zo weinig mogelijk stil te staan. De helling met een half uur aanschuiftijd laten we op verzoek van een marchall links liggen en voor de rest leggen we er de pees op. Rond kwart voor 5 rijden we al terug het Parc des expositions binnen. Motor even kontroleren en smeren, dan naar het rennerspark. Er staan hoop en al 20 motoren! Vlug naar de douches, eindelijk wat water 
. Nog even gekeken naar onze gemiddelde snelheid : 42,7km/uur 
Niet slecht, al zeg ik het zelf.En dan is het wachten op het eten, dat laat geserveerd wordt, maar niet ten onrechte ; rond 7 uur staan er misschien 150 motoren, wat zeer weinig is, en ondertussen blijft het ene onweer het andere opvolgen. Wat het eten betreft kan ik Gery 400 bijtreden, de geserveerde varkens smaken minder goed als bij ons, maar daar werd een mouw aangepast 
.
, een perfecte 180° bocht bergop, kortom : noem het op en het zat erbij. Namiddag komen we bij de gevreesde bourbier aan de hoogspanning. Een fransoos remt net voor het diepste deel van dit lange modderspoor en begint zijne uitleg te doen 
. Gepikeerd sleur ik mijn 525 uit het spoor, zet hem in het spoor erlangs en ben ik aan mijne uitleg begonnen : GAAAAAAS 
. Maar 1 van ons heeft weer pech, en weer is de ketting over 
we kunnen gaan werken dan kunne we ook terug rijden. 
Zondag zag hij dan af van het rijden omdat hij z'n rug toch wel voelde. Jammer maar zeker zo slim.