Oke hier komt die dan.
Ondanks dat het niet "mijn" weer was(lees nattigheid enzo) toch maar besloten te gaan. Ik had een afspraak gemaakt weken geleden en ik ging me er aan houden. Om 11.15 op weg naar Apeldoorn alwaar 6 non-stops op mij lagen te wachten. Na de nodige plichtplegingen, waaronder lidmaatschap en districtslicentie, kon ik mijn gedachte laten gaan over de moeilijkste vraag van die dag: ga ik voor blauw of toch maar rood. Voor de nitwits onder ons, waaronder ik dus, blauw is makkelijker dan rood.
Deze moeilijke vraag werd door Wim afgehandeld met een: rood, want die valt vandaag door die nattigheid best wel mee. Oke rood it shall be.
Bij de inschrijving werd nadat ik rood had gezegd de nodige wenkbrauwen
opgetild

"Wat zeg je, ga je rood rijden". "En het is vandaag voor het eerst dat je een clubwedstrijd rijdt, en je hebt pas een maand je motor". "Ben je wel goed verzekerd, voor als je wat kapot maakt"?
Ja maar, zei ik daar op, ik moest van Wim rood rijden, voor de gezelligheid! Uiteindelijk lieten ze me maar gaan, en dachten waarschijnlijk we zullen het wel zien.
Na een praatje van de voorzitter mochten we van start gaan. Ik reed naar de eerste non-stop en zette de motor op de standaard, want voordat je gaat rijden, verken je de boel eerst grondig. Afijn, bij de allereerste non-stop moest ik over een veels te hoge buis, waarnaar ik direct over een ander obstakel diende te gaan, weer een korte, te korte naar mijn idee, draai naar rechts, over een buis bla bla bla. Ik werd er helemaal bibberig van. Misschien was rood toch niet zo'n goed idee
Gelukkig had ik dus een bekende bij me, uit die streek, als voorrijder en kwam ik overal, met de nodige weigeringen, overheen cq doorheen
We hadden dus 6 non-stops die we deze dag elk 4 keer moesten nemen. Je kunt dus stellen dat de laatste serie je beste hoorde te wezen en dat klopte. Op een non-stop had ik maar een voetje nodig(balen) en deze was in de laatste serie. Dolblij over dit resultaat zocht ik mijn voorrijder om hem dit heugelijke feit mede te delen. Hij was ook blij voor me
De resultaten van mij deze dag waren niet bijzonder, maar elke non-stop heb ik helemaal gereden

ook als ik gevallen was, deed ik de hindernis gewoon weer overnieuw. Dit mag dan wel niet, maar die 5 punten had ik toch al te pakken en voor mijn eer moest en zou ik over de hindernis komen. Erg verradelijk waren de gladde bomen die je onder een hoek diende te paseren

heuvel op. Bijna niet te doen.
Gelukkig hield het weer zich een beetje gedeist en reden we voornamelijk droog, dus voor mij kon het niet meer stuk. Er was ook nog opbeurend commentaar van het publiek en mederijders die me met raad en daad terzijde stonden. Op een gegeven moment kom ik lachend uit een non-stop gereden en vraagt een rijder mij waarom ik aan het lachen ben. Ik weet niet precies wat ik geantwoord heb, maar in deze non-stop was ik me toch een portie aan het stoeien met en de motor en die verraderlijke boomstammen niet te geloven. En dan toch boven komen, heerlijk.
Mannen en vrouwen, wordt vervolgt
