Juist je gaat voor een bekend merk, in dit geval KTM, en een grotere cilinderinhoud, want dat slijt voor je gevoel minder toch...
Zo is het bij ons ook gelopen. We wilden naast het ADV rijden samen een trainings enduro om ons niveau op te krikken. Het toeval had dat er dichtbij een KTM 520 met hoog + laag zadel en een startmotor + kickstart te koop stond voor een net bedrag. Deze dus maar opgehaald. Hier hebben we zelfs buiten het rijden veel van geleerd!
Eerste indruk
Op het moment dat je nieuw bent in de enduro wereld lijkt alles best veel op elkaar. Het is een minimalistische off-roader. Relatief hoog en lang voor een enduro. Het zadel is hard, het stuur breed en de bediening/instrumenten minimaal. Eigenlijk gewoon een enduro dus.
Hoe rijdt het op straat?
Natuurlijk eigenlijk een non-issue, maar laten we het voor de compleetheid toch gewoon even meenemen. Op straat is het simpelweg een brute machine. Het vermogen is er direct en je kunt onderin de toeren de klappen tellen en voelen. Dit is nog een oer 4 takt enduro die direct oppakt en direct het volle koppel levert. De vermogenskromme voelt dan ook eigenlijk meer als een vermogensblok of vierkant. Bij gas dicht rem je ook stevig af op het achterwiel. Vibraties komen heel duidelijk door in zadel en stuur. De weg naar huis vanaf waar we hem gekocht hebben was zo'n 55km en daarna ben je het geklapper ook wel zat. Op het stuk snelweg dacht ik even terug te moeten schakelen en flink gas te moeten geven om een vrachtwagen in te halen, maar dan wordt bij ca 100 km/h het voorwiel gewoon nog even een stukje gelift.
Door de noppen voelt alles onzeker in de bochten en krijg je om het minste gas al wielspin. Maar even door de banden heen gekeken gaat het toch best stevig de bocht om. Niet zo strak als de wat kortere enduro's die tevens wat scherpere balhoofdhok hebben, maar op je ADV wordt je goed druk om het bij te blijven in de bochten. Iedere drempel wordt tevens een springschans.
Hoe rijdt het off-road?
Dit is uiteindelijk waar het om gaat en afhankelijk van wat je doet is het heel goed tot bagger.
Het blok is zo agressief (veel agressiever dan de moderne 350 tot 500cc 4 takten) dat het lastig te doseren is, vooral voor de beginner. Even een stoot gas op een zandpad en de achterkant breekt uit terwijl het voorwiel van de grond komt. Daarentegen is het wel zo dat zodra je een stuk diepe zuigende modder in duikt een stootje gas voldoende is om je er kaarsrecht doorheen te trekken. Krappe sigletracks zijn een uitdaging omdat het van onderuit de toeren direct onnozel gaat.
Dat de startmotor eigenlijk net niet sterk genoeg is en er bij gekickstart moet worden tenzij het blok precies goed staat helpt ook niet gezien je als beginner nogal eens de motor laat afslaan.
Het rijwiel is echt gefocust op snelheid. Het lange frame, de flauwe balhoofdhoek en het relatief dunne frame zorgen dat hij heel graag rechtdoor wil. Diepe modder, boomstammen, andere motorrijders, pick-up trucs, allemaal geen probleem en hopt het zo overheen al helemaal met de acute gasreactie katapulteer je over elk obstakel. Is jouw hobby rechtdoor blazen over de maisvelden bij een OTR hoef je niet verder te zoeken, dit is jouw motor.
Lastiger wordt het echter in de bochtige singletrails waar zowel het vermogen als de beperkte wendbaarheid je in de weg gaan zitten.
Er mag wel vermeld worden dat die rechtuit stabiliteit en het flexibele frame een zegen is voor de beginner. Rij je net harder dan je rijkunsten eigenlijk toelaten dan redt de motor je op het moment dat je door een kuil, diep spoor of over een obstakel dondert.
De techniek
Eigenlijk was het blok waar we ons zo zorgen over maakten niet het issue. In de maanden dat we hem hadden toch best wat uren gemaakt en eigenlijk nooit problemen gehad op dat vlak. De rest daarentegen
Nee dit wordt geen KTM bash topic. Kwa bouwkwaliteit was het allemaal lang niet gek, alles leek gewoon solide gebouwd. We hebben het hier echter wel over een toen ook al bijna 20 jaar oude enduro welke natuurlijk wel 20 jaar ellende heeft meegemaakt. Met de tijd is het ook een goedkopere motor geworden waardoor vorige eigenaren ook goedkoper zijn gaan denken over onderhoud. Uiteindelijk was er elke rijdag wel wat. Een zijstandaard breekt af, een kickstarter in tweeën, wiellager er uit, spaken gebroken, schroefdraad in frame dat de geest geeft enz enz enz. Of dat bij een Beta, Honda, Yamaha, Suzuki enz enz beter is betwijfel ik heel sterk. Uiteindelijk zijn het lichtgewicht motoren die een zwaar leven leiden.
Conclusie
Dit zijn geen motoren voor iedereen, maar tov moderne enduro's hebben ze zeker hun charme.
Een oude enduro heeft eigenlijk altijd wat op technisch vlak, naar ons inzicht is het dus beter net even €1000 meer uit te geven waarna je direct ook 10 jaar jonger kunt kijken. Dit geeft geen garanties, maar de kans op een geldpit wordt al wel aanzienlijk kleiner.
Voor de beginner zijn dit soort machines gewoon te bruut, maar voor de gevorderde rijder krijg je er wel een uitzonderlijk brute machine voor terug wat schril afsteekt tegen de verfijnde motoren van vandaag de dag.
Uiteindelijk win je er geen wedstrijden mee, maar een motor die zo heftig hapt, zo gretig is op het gas... Dat is wel wat het adrenaline aan het pompen krijgt en waar deze hobby uiteindelijk veelal op gaat.
