Daar zeg ik dus geen nee tegen. Aangezien de collectie ook een 701 Super Moto had, wilde hij die ook nog wel rijden. Mij leek het leuk om een rondje op de 401 Svartpilen te doen. Lekkere verschillende motoren en een prachtige vrijdagmiddag om ze uit te laten.
Het eerste setje was voor mij de 901 Norden en voor hem de 701 Super Moto. De 901 Norden was voor mij wel heel duidelijk een KTM. De hele knoppenwinkel komt zo van de 890 en volgens mij ook het schakelpedaal en de rem. Het ziet er allemaal wel gelikt uit. Een mooie kuip, een karakteristieke koplamp en een prima zithouding. Gewoon allemaal 890+. Opvallend vond ik wel, dat de makers van het zadel duidelijk ook bij KTM hadden getest. Het was plat en behoorlijk stevig. Mijn nadeel was wel, dat ik hem al snel vergeleek met de 1200GS, want daar reed ik toch het meeste op. Dan mis je toch wel wat koppel onderin. Niet dat de Norden niet van zijn plaats komt. Dat zeker niet, maar ik moest er wel op letten dat ik hem wat hoger in de toeren hield. Als ik het gas stevig open draaide, dan moest ik mezelf ook wat meer schrap zetten. Dat had ik bij de 890 ook al. Geen idee waarom precies, want dat heb ik nog niet bij veel andere motoren zo gevoeld. Verder ben ik geen fan van deze knoppenwinkel. Dat was ik al niet op de 890 en dat is niet veranderd. Het is wel een hele prettige rijmachine. Je kunt er rustig mee door de dorpjes tokkelen, maar op een open weggetje zit je al heel snel over de rijbewijslimiet heen. Prima om mee te sturen dus.
De 701 Super Moto was wel een heel ander verhaal. Een dun, hard zadel en geen klokkenwinkel van betekenis. Je kunt aflezen hoe hard je gaat en of je nog benzine hebt, maar dat is het dan wel. Echt rijden op gevoel. En gevoel dat zit er wel in. Hij knalt er lekker agressief vandoor en dan moet je er wel rekening mee houden dat je op een goede ondergrond zit, anders kwispelt de achterkant vrolijk met je mee. Een mooie hooliganmachine, maar niet voor bij mij in de garage.
Teruggekomen bleek er ook een V-Strom 1050XT bij de proefritten te staan. Aangezien we tijdens de rit al eens van motor waren gewisseld, vonden we het niet meer nodig om de Norden nog een keer mee te nemen. Dus schoof ik de Svartpilen tussen mijn benen (ja, als je een allroad gewend bent, dan is deze opstap wel heel laag) en ging de V-Strom ook mee. Een wereld van verschil, deze twee motoren. Dat begint met het blok, waarbij de Suzuki met 1050cc duidelijk veel meer trekkracht heeft en gewoon lekker lui te rijden is. De Svartpilen heeft natuurlijk maar een relatief klein motorblok. En dat merk je. Je kunt hem rustig rijden en dan werkt dat allemaal prima. Dan heb je een leuke allemansvriend onder je, waar je best mee voor de dag kunt komen. Maar als je er even goed voor gaat zitten, dan kun je met de Svartpilen ook wel echt leuk spelen. Je bent dan wel de hele tijd aan het werk, want het kleine blokje wil wel heel graag, maar loopt dan ook snel tegen de toerenbegrenzer aan. Dat ben ik wel een paar keer tegengekomen. Als je daar meer aan gewend geraakt bent, dan tik je natuurlijk tegen de quickshifter en is er nog een hele nieuwe versnelling met lol voorhanden.
De Svartpilen is wel klein, maar hij zit er echt wel leuk uit. Ik vond hem ook leuk rijden, al moet je je er wel wat meer op instellen. Door de korte wielbasis en de zit, had ik wel het idee dat je echt een werd met de motor. Je denkt hem meer de hoek om dan dat je moest sturen. Op een paar dijkjes werd dat al heel snel duidelijk. En dat maakt het alleen maar leuker. Zeker als je daarna even op de V-Strom stapt, want die voelt dan ineens best log en lui aan. Eigenlijk vind ik zo’n Svartpilen voor €7.000 dan ook nog wel heel leuk geprijsd. Echt een koopje voor als je een leuke spoelmachine zoekt, als je het mij vraagt.
