Italy

[peewee]

Italy 2003
Zondag 22-5

Om 5.30 am opstaan rek en strek oefeningen en de hard benodigde bakkie koffie. Zachtjes naar de voordeur sluipen zodat ik de kroost en mijn vrouw niet wakker maak. De aanhanger met drie huskies staat al voor de deur, ik heb me dan ook voorgenomen om de kortste route te nemen naar Italy en me gewoon aan de maximum snelheid te houden en via Duitsland te rijden. Na een half uur rijden wijzigen deze plannen, de aanhanger ligt strak achter de auto, ook met 150 km/h dus plannen gewijzigd en met 150 op naar Maastricht, Metz, Nancy, Mulhouse, Basel, Luzern, Gotthard tunnel , Lecco en de bergen in naar onze Italiaanse plek van bestemming.

Aankomst 17.30 lokale tijd, het terras van onze stam-hotel is reeds bezet door ca 15 man in cross tenue. Deze mannen zijn eerder vertrokken en hebben ook deze zondag gereden. Gedurende de avond komen de laatste deelnemers binnen voor deze jaarlijkse uitstapje. Totaal 20 man waaronder een paar zesdaagse rijders, een verdwaalde Parijs Dakar deelnemer, rally liefhebbers en idd enthiousiastelingen zoals ik met dubieus niveau. Alle motoren opgeborgen in de garage van het hotel dus is het tijd voor bed of voor sommigen die dit niet als training beschouwen tijd voor de kroeg. Ondanks alles goede voornemens , dit was vorig jaar al misgegaan bij de schrijver, belandt ik met de nodige drank op om 2 uur in mijn mandje.

Maandag 23-5

We hebben afgesproken om 9.30 bij de plaatselijke motorzaak (husky dealer) de groepen in te delen en gelijk met de lokale gidsen (3 stuks) op pad te gaan. Twee groepen van 6 man en een van 8. In het groep van het lichtste caliber rijd ik, ja zelfkennis he, na 500m asfalt begint de lol, een lichte grind pad die heel rap overgaat in rotsbezaaide paden, gelukkig is het droog en komen we allemaal boven, ja toch wel op 2300m. Dit klimmetje heeft toch wel een 1,5 uur geduurd dus beginnen we aan de afdaling via ander paden uiteraard want we willen eten aan de andere kant van de dal waar we met de andere groepen hebben afgesproken. Twee afvallers na de lunch, een gescheurde karterdeksel en een overhit persoon, neeeeee niet de schrijver. Na de uitgebreide italiaanse lunch, ja uitgebreid want zo een italiaanse gids moet gevoed worden gaan we verder door de bossen, wederom klimmen en doseren is de motto, op koppel rijden en niet in de toeren janken. We komen uit de bossen boven de boom grens en gaan door een zompige weide, vette bagger, diepe bagger, het stinkt alsof het gedooide dinosaurus shit is. Deze wei door en we klimmen verder nu over single tracks en hele scherpe stenen en besluiten om te kijken of we de top kunnen halen.
Af en toe sneeuw op het pad, dit wordt voorzichtig gekruisd, is het hard of zacht, totdat we inderdaad door de sneeuw niet meer verder kunnen. Dit is geen die-hard groep dus we draaien om. Zoals gewoonlijk nemen we na enkele km alweer een ander pad omlaag. Slechte planning slaat toe, een 610 zonder benzine, hoe is het mogelijk, mijn tweetakt loopt nog maar door de gedachte dat zo een zuinige viertakt zonder peut staat zet ik mijn motor regelmatig af en rol naar beneden. Dit blijkt na een half uur toch wel een vergissing te zijn. Staand op de stepjes remmend om een steile singletrack haarspeld naar rechts, het helt zwaar naar link over, afstapje van 60 cm en daar lig ik over de kop gegaan. Ogenschijnlijk geen schade aan de motor, koppeling en rem handels zitten alleen handvast zodat deze bij een val eerder bewegen ipv breken. Linkerhand, duim en pols beginnen te kloppen maar wel nog bruikbaar om te rijden. Weer tussen de bomen, langs een snelstromende smeltwater rivier stoppen we voor een lokale die staat te roepen. Het blijkt een ober te zijn die in de bergen woont en in het dorp bedient. We worden uitgenodigd voor grappa en koffie voor de liefhebber. Jammergenoeg slaan we dit aanbod af. De 610 start ineens, foutje, contact sleutel was omgedraaid en de bestuurder dacht dat ie geen benzine meer had. Als dit als dat, dan had ik geen last van me pols gehad. Eenmaal terug in het dorp afgetankt, schone filter gestoken, motor netjes in de garage , zak ik in een stoel op het terras. Pfffffff eerste dag.

Wordt vervolgd
Dag twee en drie volgen wel binnenkort. Ik heb geen website waar ik de foto’s neer kan zetten maar ik kan ze wel desgewenst mailen.

Groeten peewee

[huskie]

Dat moet genieten geweest zijn PW, maar ik begrijp dat die pols mee viel?
Tijdens afdaling heb ik geleerd van, alweer, nobody om de motor aan te houden. Alleen is het met die lange afdalingen dat een 2takt zijn bougie kan vetslaan als ie rijk staat onderin.
Mail mij jouw mooiste fotootjes maar door.

[Rudy]

Mail de foto's maar naar mij, load ik ze wel op zodat iedereen kan genieten

[Husky 100]

Hallo,

Dit lijkt grote fun daar. Is het een vaste organisatie of hoe werkt het daar. Heb je bijkomende info hoe we ter plaatse kunnen rijden ?

Alvast bedankt voor de bijkomende info !!!!!!!!!!!!!!!

Groeten

Danny

[Rudy]

E-mail van peewee

De prijsvraag is deze week: wie is peewee


Grote versie vd foto: http://ralf.nd4spdworld.com/~blaat/Rudy ... 25_IMG.JPG


Grote versie vd foto:
http://ralf.nd4spdworld.com/~blaat/Rudy ... 26_IMG.JPG


Grote versie vd foto:
http://ralf.nd4spdworld.com/~blaat/Rudy ... 30_IMG.JPG


Grote versie:
http://ralf.nd4spdworld.com/~blaat/Rudy ... 32_IMG.JPG


Grote versie:
http://ralf.nd4spdworld.com/~blaat/Rudy ... 33_IMG.JPG


Grote versie:
http://ralf.nd4spdworld.com/~blaat/Rudy ... 56_IMG.JPG

Zo dat was het , erg mooie foto's peewee!!

[Gast]

Rudy,

Bedankt voor het plaatsen van de fotos. Trouwens we zullen natuurlijk in Bilstain ook een serie fotos maken, leuk een wie is wie register.

Dee 2 Italy volgt z.s.m.

[Rudy]

Ik neem de digitale camera ook meenemen naar Bilstain. Heb 128 mb aan geheugen erbij , genoeg voor 130 foto's op de maximale resolutie of 300 op een iets mindere .

[luie peewee]

Vervolg Dag Een.

Op het terras begint de pols te kloppen en na de nodige versnaperingen en de broodnodige douche schuif ik aan bij de gezamelijke tafel, doet me aan diensttijd denken. Behalve dat het eten veel beter is. Doordat ik met mijn linkerhand amper het vlees kan snijden ga ik over op de italiaanse wijn. Tijdens het drinken heb ik geen last.

Dag Twee.

Fris monter en met een dikke pols sta ik op. Mmm ff intapen. Nadat mijn pols is ingetaped en ff geprobeerd op mijn stuur sloop ik alle tape eraf, helpt niet en zit gewoon in de weg. Met mijn groep wachten we bij de lokale motorzaak op onze gids, en ja hoor daar komt onze jarenlange bekende gids Dario aan op zijn bijna nieuwe 570. De groepen zijn iets anders ingedeeld zodat iedereen plezierig kan rijden ipv in een groep zitten waar je op je tandvlees moet bijten. We hebben er dus een paar bij in onze groep , toch wel recreanten groep, maar denk wel het is italie.(jaja, ik verkies rijden boven sjouwen en slepen of boomstammen in tegenstelling tot anderen).
Na twee aan drie minuten asphalt stuiven we een droge brede pad op waar de snelheid gelijk akelig hoog ligt. Door de stof heen kan ik net 10 meter voor me uit kijken dit terwijl we ruim 100 km/h op de klok hebben. Mmm link maar we gaaf. Om de 300 of 400 m zakt het pad omlaag door droge ontwaterings geulen, wel vloeiend maar met als gevolg dat je met deze snelheden erin vliegt en eruit springt. Na vier of vijf van deze passages schrik ik me helemaal lam, een geul met water, niet diep maar wel breed. FF liften en gas erop, dit gaat goed en maar hopen dat iedereen een beetje heel hier doorheen komt. Dit pachtige pad leidt ons tot de lokale motorcross baan. Ondertussem hebben we een afvaller die terug moet naar de motorzaak voor reparatie. Ik offer me op om op hem te wachten bij de crossbaan terwijl de anderen nog een stuk gaan rijden. Lurkend aan mijn camelback genietend van de zon overdenk ik mijn zonden. Na een half uur komt de groep grijnzend en lachend binnen, het schijnt een hele leuke klim te zijn geweest over grijze rond gesleten stenen.Na deze niet al te vervelende rust periode gaan we weer compleet verder. Vanuit de dal gelijk de pijnbomen in donkere koele bossen althans als je te voet zou zijn. Helemaal bezeet van de concentratie omdat de pad ongeveer 30 cm breed zijn met rechts een steile afdaling waar je niet in wil vallen. De hindernissen hier zijn beekjes, waar je 0,0 grip hebt, omgevallen bomen afgewisseld met korte steile klimmetjes. Drie kwartier later hebben we berg weide bereikt waar we in het zonnetje uitpuffen en zij die roken de gelegenheid geven om ereen te roken. Vreemd genoeg helemaal geen last van mijn pols, zal de adrenaline wel zijn. Strak blauwe lucht, he vreemd druppels, ik kijk achterom en zie dat iemand zijn radiateur dop eraf heeft gedraaid, het regent koelvloeistof. Niet slim dus. Verbazinwekkend dat zo een viertakt zo snel kookt. Hihi.We vullen de reeds afgekoelde radiateur met water, waar zo een camelback al niet goed voor is. Bijna lunch tijd dus weer afdalen, nee, niet over dezelfde pad, nu een pad waar we helemaal niet kunnen zitten, alleen staand gaat het nog. Verscheidene mensen stappen af om de haarspeld bochtjes te kunnen halen, mede door de scherpte ervan alsook door de steilheid en de afgrond. Niemand stort neer gelukkig. Onze gids neemt deze bochten zonder arzeling, hij remt zijn achterwiel vrij en zet deze zonder te stoppen om. Het wordt vlakker (minder steil) en het gas gaat erop. Ik rij op midden in de groep en op een gegeven moment hoor ik niets meer achter me, ik besluit te wachten. Na 5-10 min komt de gids naar boven blaffen, ik wijs hem door en wacht af. Na nog is 5 min komt de gids nog harder omlaag rijden dan die omhoog ging gevolgd door de rest van de groep. Iemand had zich in een boom gereden en een tak (zeg maar stam) had zich tussen het blok en frame geboord, geen schade maar wel een hels karwei om los te krijgen. Uithijgend rijden we naar de dichtsbij zijnde pizzeria annex restaurant. Alweer uitgebreid op zijn italiaans eten. Dit is genieten.

Na de lunch vervolgen we onze weg voornamelijk overzelfde soort paden. Ik besluit om de volgende dag met een andere groep mee te rijden, de lat iets hoger leggen. Hoe dit uitpakt. Moi, niet al te best. Meer volgende keer.

[No Limit YFZ]

Schitterend verhaal peewee, je moet dringend een boek beginnen schrijven van je offroad verhalen. Mooie schrijfstijl ! Lijkt wel een soap met die verschillende delen, wil je het bezoekersaantal optrekken misschien ? (Zo kan Freek nog meer betalen ) Heeft die gids een site of iets dergelijks waar je hem kan bereiken ? Lijkt me wel een toffe streek om te rijden. Is het te doen qua breedte met een quad ? De steile hellingen zijn geen probleem, zolang we maar een 120 cm breedte hebben.