Blessures duren langer bij 40+
Moderator: ghulst
vraag me af of die stelling opgaat. Of licht het misschien eraan dat je begrip voor tijd veranderd en het daardoor langer lijkt? Ik heb in ieder geval nog flink last van die kneuzingen die ik in Borculo heb opgelopen en nu schijt ik'm natuurlijk dat als ik naar Heeswijk ga en er gebeurd wat dat daardoor mijn hele jaarplanning in de war raakt.Any doctors in the room?
wat Echt snel maakt is de behoefde om ergens anders te zijn dan daar waar je net bent
-
Sandman79
Neen, ik geloof dat dit wel in het algmeen opgaat: op oudere leeftijd dacht ik dat je lichaam niet meer zo snel kan recuperen, en dat zal je ook wel met je blessures voelen, echter, ook hier zal wel gelden, hoe beter je lichaam in vorm, des te beter het recuperatievermogen.
Iig, succes en geluk bij het rijden, rij vooral niet gestresseerd
Iig, succes en geluk bij het rijden, rij vooral niet gestresseerd
Ik geef sandman79 voor 100 % gelijk.
Het gaat "allemaal" wat langzamer bij de veteranen ... (en ik ben er verdoemme ook al bijna 38....)
Jo VdB (echter nog "jong van geest")
Het gaat "allemaal" wat langzamer bij de veteranen ... (en ik ben er verdoemme ook al bijna 38....)
Jo VdB (echter nog "jong van geest")
-
Huertecilla
- Berichten: 127
- Lid geworden op: za nov 23, 2002 17:53
- Locatie: Villanueva del Trabuco
- Contacteer:
¡Hola Pruus!
Ben nu 46 en nog steeds 'accident prone' in die zin dat ik een groter hart heb dan verstand...
Op zich genees ik nog steeds even snel als toen ik 20 was; hechtingen kunnen er nog steeds met hooguit 10 dagen uit en ook schaafwonden en bloeduitstortingen zijn binnen een week nagenoeg weg.
Het grote verschil zit bij mij in de flexibiliteit van vooral de gewrichtskapsels en de pezen. Als ik de boel forceer (normale staat van activiteit bij mij) kan ik spierpijn nog steeds vrijwel voorkomen door te 'strekken'.
Naar mate je ouder wordt echter 'verharden' de kapsels en pezen zich. Dit is weefsel dat niet door een uitbundige bloedtoevoer verjongd wordt en het verliest daardoor aan elasticiteit. Rek je de boel nu op, dan hertselt het zich niet tot heel langzaam. Een vinger die uit de kom flupt, ligt er na een week nog zó (nou ja, relatief dan) uit en een ontwrichtte schouder voel je na een half jaar nóg.
Je kan die flexibiliteit een beetje bij houden door regelmatig en niet forcerend te blijven trainen, maar ja....
Het allergrootste probleem bij mij is echter het herstel van peesschedes en zenuwbanen. Een tenniselleboog bijvoorbeeld kom ik vrijwel niet af.
Ik hád je al gewaarschuwd Pruus enneh, zo'n KDX220/KLR300/XR400 of desnoods GG200 is voor zo'n eerste seizoen echt géén gek idee. Ja, ik weet dat die dingen in het zand pep tekort komen, maar dan schakel je maar terug. Scheelt echt een hoop blessures ten opzichte van een 'echte' fiets. Ik heb een '99 Husaberg 400 die inmiddels behoorlijk gepersonaliseerd is en ik zou haar niet meer kwijt willen, maar heel eerlijk had ik haar beter na een jaar op een KDXje kunnen kopen en waarschijnlijk was ik daar dan híer gewoon op blijven rijden.
Ben benieuwd hoe het je verder vergaat. Mijn seizoen begint volgend weekeind. Als ik tenminste de fiets klaar krijg.
Ben nu 46 en nog steeds 'accident prone' in die zin dat ik een groter hart heb dan verstand...
Op zich genees ik nog steeds even snel als toen ik 20 was; hechtingen kunnen er nog steeds met hooguit 10 dagen uit en ook schaafwonden en bloeduitstortingen zijn binnen een week nagenoeg weg.
Het grote verschil zit bij mij in de flexibiliteit van vooral de gewrichtskapsels en de pezen. Als ik de boel forceer (normale staat van activiteit bij mij) kan ik spierpijn nog steeds vrijwel voorkomen door te 'strekken'.
Naar mate je ouder wordt echter 'verharden' de kapsels en pezen zich. Dit is weefsel dat niet door een uitbundige bloedtoevoer verjongd wordt en het verliest daardoor aan elasticiteit. Rek je de boel nu op, dan hertselt het zich niet tot heel langzaam. Een vinger die uit de kom flupt, ligt er na een week nog zó (nou ja, relatief dan) uit en een ontwrichtte schouder voel je na een half jaar nóg.
Je kan die flexibiliteit een beetje bij houden door regelmatig en niet forcerend te blijven trainen, maar ja....
Het allergrootste probleem bij mij is echter het herstel van peesschedes en zenuwbanen. Een tenniselleboog bijvoorbeeld kom ik vrijwel niet af.
Ik hád je al gewaarschuwd Pruus enneh, zo'n KDX220/KLR300/XR400 of desnoods GG200 is voor zo'n eerste seizoen echt géén gek idee. Ja, ik weet dat die dingen in het zand pep tekort komen, maar dan schakel je maar terug. Scheelt echt een hoop blessures ten opzichte van een 'echte' fiets. Ik heb een '99 Husaberg 400 die inmiddels behoorlijk gepersonaliseerd is en ik zou haar niet meer kwijt willen, maar heel eerlijk had ik haar beter na een jaar op een KDXje kunnen kopen en waarschijnlijk was ik daar dan híer gewoon op blijven rijden.
Ben benieuwd hoe het je verder vergaat. Mijn seizoen begint volgend weekeind. Als ik tenminste de fiets klaar krijg.
Trail rijden: zo langzaam als mogelijk om er doorheen te komen genieten van het natuurschoon.
?que tal? Huertecilla, je weet wel waarover je praat denk ik. 't is echt niet dat ik me ineens oud voel, hoor. Ik heb van jong af altijd aan sport gedaan, met een periode van 6-7 jaar amateur-wielrennen op nationaal en bescheiden internationaal niveaux. Vandaag de dag verdien ik m'n brood met het renoveren van badkamers en soms hele huizen. Op de knien of boven je hoofd, altijd voluit, want je bent zelfstandig,he.
Totnutoe is het me eigelijk altijd gelukt om blessures vrij snel onder de knie te krijgen, die sportachtergrond en een beetje nadenken en goed luisteren na je lichaam. Maar na Borculo hou ik toch vrij veel last van de schouder en de knie, ook de ribben willen niet echt genezen. Maar zoals je zegt, dit zijn allemaal dingen die hebben te maken met kapsels en gewrichten. Vorig jaar ben ik gevallen op het circuit, paar kleinigheden en ook een stekende pijn in de knie. Binnenste kniebanden opgerekt en kapsel licht beschadigd. Let wel, eigendiagnose! De volgende dag kon ik gewoon werken, dus het had niet veel om de kous. Maar geloof je dat die knie nu soms nog meer pijn doet als toen?
Vreemd, vind ik het.
Maar wat betreft de motor moet ik je tegenspreken. Onder normale omstandigheden gaat die CR me echt niet boven de pet. Maar inmiddels is gebleken dat de uitlaatpoort veel te strak stond en ook de carburatie was fout afgesteld. Tot overmaat van ramp had ik ook nog de rebound van de demper helemaal opengedraaid en dan vergeten. Totslot waren de omstandigheden in Holten ook nog vrij moeilijk, dus die kombinatie heefd me gewoon de das omgedaan.
Maar inmiddels zie ik het alweer wat rooskleuriger en wil ik nog proberen voor de 15 in Heeswijk inteschrijven.
Nee, mijn zoon heet wel Sancho maar ikzelf vertoon geen gelijkenis met die ander hoofdpersoon van Cervantes!
Totnutoe is het me eigelijk altijd gelukt om blessures vrij snel onder de knie te krijgen, die sportachtergrond en een beetje nadenken en goed luisteren na je lichaam. Maar na Borculo hou ik toch vrij veel last van de schouder en de knie, ook de ribben willen niet echt genezen. Maar zoals je zegt, dit zijn allemaal dingen die hebben te maken met kapsels en gewrichten. Vorig jaar ben ik gevallen op het circuit, paar kleinigheden en ook een stekende pijn in de knie. Binnenste kniebanden opgerekt en kapsel licht beschadigd. Let wel, eigendiagnose! De volgende dag kon ik gewoon werken, dus het had niet veel om de kous. Maar geloof je dat die knie nu soms nog meer pijn doet als toen?
Vreemd, vind ik het.
Maar wat betreft de motor moet ik je tegenspreken. Onder normale omstandigheden gaat die CR me echt niet boven de pet. Maar inmiddels is gebleken dat de uitlaatpoort veel te strak stond en ook de carburatie was fout afgesteld. Tot overmaat van ramp had ik ook nog de rebound van de demper helemaal opengedraaid en dan vergeten. Totslot waren de omstandigheden in Holten ook nog vrij moeilijk, dus die kombinatie heefd me gewoon de das omgedaan.
Maar inmiddels zie ik het alweer wat rooskleuriger en wil ik nog proberen voor de 15 in Heeswijk inteschrijven.
Nee, mijn zoon heet wel Sancho maar ikzelf vertoon geen gelijkenis met die ander hoofdpersoon van Cervantes!
wat Echt snel maakt is de behoefde om ergens anders te zijn dan daar waar je net bent
-
Huertecilla
- Berichten: 127
- Lid geworden op: za nov 23, 2002 17:53
- Locatie: Villanueva del Trabuco
- Contacteer:
Encantada Pruus: 'Cervantes' qué guay! Mijn brommer heet Dulcinea 
Hmm.... handige albañiel dus. Zeg Pruus? Zin om onder de zon een klusje te doen
Onze 200 jaar oude cortijo zijn we hier en daar aan het uitbreiden. Stallen, picadero, garage en dergelijke zet ik zelf nog wel op, maar een logeer-appartement wilde ik uitstellen tot ik zeker weet dat stallen, picadero en garage ook daarwerkelijk blijven staan.
Lekker dat je er met de CR uitkomt. Ik heb echter álle hulp nodig en een crosser is me hier echt te harig. Tuurlijk, alles went, maar ik rij voor mijn plezier.
Of ik weet waar ik over praat? Wat motorsportblessures betreft in ieder geval wel helaas. In 22 jaar wedstrijdsport loop je wel eens wat op. Meer blessures dan wijsheid in ieder geval
Nee, serieus, na een paar extreme en ingrijpende gebeurtenissen doe ik het nu een stúk rustiger aan. Hechtingen en soms wat terug in de kom zetten blijven regelmatig terugkerend echter.
Wat die knie betreft; destijds enige fysiotherapie zou de situatie nú verbeterd hebben. Na zo'n tijd kan je er meestal weinig meer aan verhelpen en heeft het gewoon nog meer tijd nodog. Dat het nu pijlijker lijkt te zijn kan heel goed kloppenhoor, want het weefsel is nu een soort litteken. Harder in ieder geval op die plek en als je het probeert te vervormen voel je dat. Klopt dus. Heb ik met een verwaarloosde schouder.
Je hebt in ieder geval het voordeel dat die CR behoorlijk wat lichamelijke bijgeluiden kan overstemmen
Veel plezier in ieder geval!
Hmm.... handige albañiel dus. Zeg Pruus? Zin om onder de zon een klusje te doen
Onze 200 jaar oude cortijo zijn we hier en daar aan het uitbreiden. Stallen, picadero, garage en dergelijke zet ik zelf nog wel op, maar een logeer-appartement wilde ik uitstellen tot ik zeker weet dat stallen, picadero en garage ook daarwerkelijk blijven staan.
Lekker dat je er met de CR uitkomt. Ik heb echter álle hulp nodig en een crosser is me hier echt te harig. Tuurlijk, alles went, maar ik rij voor mijn plezier.
Of ik weet waar ik over praat? Wat motorsportblessures betreft in ieder geval wel helaas. In 22 jaar wedstrijdsport loop je wel eens wat op. Meer blessures dan wijsheid in ieder geval
Nee, serieus, na een paar extreme en ingrijpende gebeurtenissen doe ik het nu een stúk rustiger aan. Hechtingen en soms wat terug in de kom zetten blijven regelmatig terugkerend echter.
Wat die knie betreft; destijds enige fysiotherapie zou de situatie nú verbeterd hebben. Na zo'n tijd kan je er meestal weinig meer aan verhelpen en heeft het gewoon nog meer tijd nodog. Dat het nu pijlijker lijkt te zijn kan heel goed kloppenhoor, want het weefsel is nu een soort litteken. Harder in ieder geval op die plek en als je het probeert te vervormen voel je dat. Klopt dus. Heb ik met een verwaarloosde schouder.
Je hebt in ieder geval het voordeel dat die CR behoorlijk wat lichamelijke bijgeluiden kan overstemmen
Veel plezier in ieder geval!
Trail rijden: zo langzaam als mogelijk om er doorheen te komen genieten van het natuurschoon.
Hoi en bedankt voor jullie reacties. Wat Sandman79 en Jo zeggen kan ik wel geloven, dat je langzamer hersteld als je ouder word heefd zeker tal van redenen. Maar ik geloof toch dat het wel degelijk ook voor een groot deel psychologisch is. Kijk, als iemand op deze leeftijd nog aan intensieve en risicovolle sportbeoefening doet mag je wel een bepaalde mentaliteit veronderstellen. Denk maar alleen aan de laatste reunie van school en je zult zien dat motorrijden in wedstrijdverband niet de gemiddelde vrijetijdsbesteding is van een midveertiger. Dus als je zo in mekaar zit dat je wel altijd voluit wilt gaan is het dubbel moeilijk te moeten zien dat het op momenten niet kan. Dan de rust bewaren en de tijd nemen om te herstellen is de kunst. Want alleen dan word je echt beter en heb je maximale bevrediging uit wat je doet. Of zo.....
wat Echt snel maakt is de behoefde om ergens anders te zijn dan daar waar je net bent
-
Sandman79
Oh , natuurlijk is het mentale ook een belangrijk aspect in het herstel, en vooral de duur ervan, maar dit is denk ik niet zozeer leeftijdsafhankelijk...
Mooi gesproken Pruus 
Ik geniet nu meer van m'n sporten dan toen ik nog jong was
Als je jong bent neem je alles zoals het komt en nu op onze leeftijd weet je wat er allemaal fout kan gaan. Dus geniet ik ook meer van mijn eigen fanatisme. Wel in het juiste perspectief natuurlijk. Ik realiseer me ook dat ik geen topper ben, daarvoor ben ik te laat begonnen met crossen. Met crossen zal ik de toppers niet bijhouden, maar met voetbal durf ik ze wel uit te dagen,
Ik geniet nu meer van m'n sporten dan toen ik nog jong was
Als je jong bent neem je alles zoals het komt en nu op onze leeftijd weet je wat er allemaal fout kan gaan. Dus geniet ik ook meer van mijn eigen fanatisme. Wel in het juiste perspectief natuurlijk. Ik realiseer me ook dat ik geen topper ben, daarvoor ben ik te laat begonnen met crossen. Met crossen zal ik de toppers niet bijhouden, maar met voetbal durf ik ze wel uit te dagen,
Huskie op een Ktm!
Kan het gekker?
Kan het gekker?
Huertecilla, ik heb even gewacht met antwoorden omdat ik wat wou checken. Heb namelijk een klant met een lap grond in de buurt van Malaga die eind dit of begin volgend jaar wil gaan bouwen. Locals doen ruwbouw en ik de rest. Die dingen gebeuren wel vaker, vorig jaar nog op Mallorca gewerkt. Alleen zit ik tot september vol met een klein gaatje in augustus en wat betreft Malaga staat de planning nog niet.In principe heb ik er wel oren naar, gecombineerd pezen en knallen, zeg maar.
Groeten.
Groeten.
wat Echt snel maakt is de behoefde om ergens anders te zijn dan daar waar je net bent
-
Gast
Hee Jongens, zullen we het niet over werk hebben ja.
De bedoeling is dat we geld uigeven, aan onze hobby welteverstaan.
De bedoeling is dat we geld uigeven, aan onze hobby welteverstaan.
-
Huertecilla
- Berichten: 127
- Lid geworden op: za nov 23, 2002 17:53
- Locatie: Villanueva del Trabuco
- Contacteer:
Dát houden we warm Pruus; gewoon lekker buiten zetten dus, want het is nu vét in de 20 graden. Sta in mijn t-shirt de paarden te trainen
Trail rijden: zo langzaam als mogelijk om er doorheen te komen genieten van het natuurschoon.