Brrrrrr. wekker gaat om 4.45 am temperatuur buiten een aangename 35 graden. Alles staat klaar, de Honda CRF450X ook, netjes ingereden. De aanwijzigingen gevolgd van de lokale motorzaak die deze ritjes organiseert. Na 30 minuten rijden aangekomen op plek van bestemming aan de rand van een kleine dorp Al Awir. De 4x4 met aanhangers komen een voor een binnen. Target tijd 6 uur aangekleed en klaar. Temperatuur 37 graden. Tegen zessen is de ploeg compleet voor vandaag 14 man. Route zomer 3 (van driehoek). Groep is een mengelmoes van Zuidafrikanen, Engelsen, twee lokale emiraties en deze verdwaalde nederlander/australier. Honda domineert de groep ook, geen enkele fiets is standaard, allemaal race pijpen, open, stuurdempers, gps , etc, ook een paar tweetakten.
De eerste leg is gelijk de duinen in, zacht zand, erg fijn van korrel zoals ik van dichtbij zal meemaken, goud kleurig. Gemiddelde hoogte van de duinen 10-30 meter. De grond gesteldheid varieert tussen bikkelhard tot poeder. Een ding leer ik binnen 5 minuten, die hendel moet vol open en vloeiend rijden, duinen neem je niet haakse maar schuin, dat geeft je tijd om de andere kant van de duin te bekijken zodat je niet in een keer de afgrond in stort. Na 30 min kom ik de conclusie dat de woestijn wel erg mooi is, toch met detail dan dat ik dacht. Ooit de term kamele gras gehoord, ik weet nu ook wat dat is. Een turf bikkelhard en een konte wipper en daar lag ik.
FF tussentijdse waardering van de Honda, mmm mat, meer vermogen nodig, zenuwachtig sturen, stuurdemper nodig, cross stuur niet in rubbers, gelijk scrappen, dus er moet nog wel e.e.a. gebeuren aan de die fiets.
Maar goed bijgekomen van me tuimel partij lurk ik ff aan me camelback, ja die heb je hard nodig. Totaal 5 liter gedronken in 4 uur. Even de routiniers volgen en die blijven op de duinen rijden en gaan zo min mogelijk de dalen in om de kamelengras te vermijden, snelheden kan ik niet bepalen want er zit alleen een odometer op de fiets, das beste jammer voor de midden oosten uitvoering van deze honda. Na ongeveer 45 km gereden te hebben komen we aan bij onze tankstop. Nee geen bivak gewoon een tankstation van Epco. Voor 6 Dirham getankt. (1,5 euro) tankie vol. Na deze stop verandert de kleur van het zand in een donker rode kleur, vreemd genoeg voelen de duinen ook gelijk anders aan, harder aan de voorkant waar de wind gewaaid heeft en poeder aan de achterkant. Let op duinen afdalen doe je met je gas open. (Ja ik lag alweer erg zacht en de voorwiel was weg). Er volgen nu hele snelle passages en maf genoeg niemand neemt dezelfde spoor. 200 meter breed is de groep uitgewaaierd en wie heeft de beste lijn dat ik altijd de vraag. We stoppen bij een groepje bulten omdat er even hoog en ver gesprongen moet worden en ja hoor de lokale man, arabier spring met zijn suz het verste en het hoogste of een duinpan heen van ca 10m doorsnee. Temperatuur is goed boven de 40 graden aangekomen en niets koelt ook de rijwind niet. Maar we koersen af op een rots formatie in de verte "Fossil Rock" De enige schaduw in omstreken. Daar boven aangekomen (200m) blijken we iemand kwijt te zijn. Tis maar goed dat je telefoon hier ook werkt. De beste man blijkt om de berg heen gereden te zijn en wacht beneden. Een poederzachte afdaling die verder gaat in een zanderige knippen pad is de verbindingsroute naar onze volgende tankstop.
De laatste etappe is bijna alleen maar kamelen gras en kamelen die je her en der ziet. Het wordt erg broeierig en nu snap ik waarom een aantal mensen gewoon met een t-shirt rijden, broeken met ventilatie ritsen aan de voor en achterkant, ja erg logisch. Noppen zie je overigens niet in het zand, een spoor is gewoon een V vorm door het zand.
Om 10 uur eindelijk weer bij de auto's aangekomen. Dit is het vrijdag zomer ritueel. Maandag ochtend en Woensdag ochtend zijn de ritten iets korter ivm het feit dat iedereen moet werken daarna.
Conclusie : warm maar erg leuk.
PS. Ik wil best gidsen over een paar maanden.
groeten peewee
ps foto's zal ik volgende week wel maken.
