Wintercup SM in Spa 13/12/03 -verslag VdC-

[vdctom]

Maandag 15 december 2003

Wintercup Supermoto 13 December 2003
Raceverslag


Na lang watertanden en onverantwoorde straat ritjes kregen we dit weekend eindelijk nog eens de mogelijkheid om ons uit te leven op het kartcircuit van Spa.
Het betrof de tweede manche van de Wintercup Supermoto.
Bij het eerste evenement, twee weken ervoor, konden we helaas niet deelnemen aangezien we onze racefuif hadden gepland.

Het betrof een endurance wedstrijd, twee heats van elk 90 minuten met een pauze ertussen van zo’n anderhalf uur.
Deze kon je als enkele piloot uitrijden of de race delen, zoals gebruikelijk in een uithoudingsrace.
Aangezien je toch verplicht bent te stoppen omdat je slechts maximum één uur kan rijden met de totale benzine voorraad, deelde ik de race met Dave Raes, geen onbekend gezicht uit de racerij.
Wel reed elk met eigen moto, zodanig wanneer er gepitst werd, men enkel de transponder diende te verplaatsen.

Thuis om 4u opgestaan, alles stond al gepakt en gezakt, en om 5.15u vertrokken.
Met een kruissnelheid van zo’n 90 km/u zijn we de paddock binnengebold rond 8u en het rennerspark was er al gezellig gevuld.

Eens aangekomen en geparkeerd bij onze reeds gekende gezichten van het “supermotard.be” forum (nl. Hans alias Banditabuser, Daniel alias YPVS, Sarah alias Wheelygirl en onze Raes natuurlijk…), samen met Dave ons direct naar de inschrijving begeven.
Bleek daar dat we blijkbaar geen seconde te vroeg waren opgestaan, aangezien ze reeds tot buiten stonden te schuiven om te kunnen inschrijven (zoals gebruikelijk gezien het werktempo…).
Een tijdsschema hadden ze niet, enkel 1 verplicht rugnummer met vier sluitspeldjes erbij zodanig men bij het pitsen diende te klungelen om het nummer van de éne piloot op de andere te hangen.
Bleek dus wanneer we eindelijk die kantine konden verlaten, dat de eerste piloten reeds stonden opgesteld in het gesloten rennerspark.
Snel in dat lederen pak springen was dus de boodschap.

Al bij al dus toch tijdig op de omloop geraakt en na zo’n rondje of drie werd het al snel duidelijk wat er allemaal nog diende te veranderen alvorens de race te starten.

TRAINING

Ik had, aangezien de weersomstandigheden, vrijdag nog snel een extra stel handschoenen gezocht (van die windstoppers fietshandschoenen) om zo onder mijn lederen zomer’s te dragen.
Ik wist dat mijn kledijsponsor Track uit Waasmunster die ook verkocht dus snel even langslopen.
Waren deze toch niet juist uitverkocht zeker, maar toch nog zo’n winddichte muts kunnen meedoen om onder de helm te dragen.
Dus dan maar bij de lokale fietsenmaker om die dingetjes geweest.
Bleek achteraf dat deze toch nog waren binnen gekomen, vrijdagmiddag, maar helaas net te laat.
Aangezien die twee paar dus echt wel dikke gevoelloze handen opleverden, was het mss verstandig de race met één paar te rijden, want zo kon ik bijna niet bij de voorrem.
En ik kon deze ook niet al rijdend bijregelen, aangezien die regelschroef geborgd is om het lostrillen te voorkomen.
Ook die “roll off” bril (=crossbril met een transparant vlies die je, wanneer het te vuil word, kan doorschuiven al rijdend) zat al snel vast van het vuil en het vlies kleefde vast aan het vizier van het water dat er was tussen gelopen.
Die bril dan maar van de helm afgedaan en maar een toeschouwende technieker gegooid, die mij een vertouwde blik naliet.
Bleek dus achteraf niet echt oprecht te zijn aangezien ik noch de man, noch de bril heb teruggezien.
Zo leert een mens alle dagen bij hé, wel kostelijke les natuurlijk.
Heb dan de training maar beëindigd zonder bril met alle gevolgen van dien, heb nog zand in de ogen.
De training werd afgevlagd en ik dacht dat nu dus de tweede piloot kon verkennen, maar dat bleek dus ook te mooi om waar te zijn.
Men diende dus halverwege de training (waarvan men de duur niet wist) te stoppen om zo de tweede piloot een kans te geven de omloop te verkennen.
Dit was nu eigenlijk niet echt een probleem aangezien mijn copiloot toch noch niet klaar bleek te zijn.

Voor de opstelling van het startveld riepen ze de nummers af beginnende bij de snelste, terwijl iedereen, al dan niet met draaiende motor, klaarstond om het parcours op te rijden.
Na zo’n 30 man te zien vertrekken werd ik er toch wel zeker van dat ik mijn nummer niet zou gehoord hebben, dus dan maar gewoon de baan op gereden zonder ook te weten of de race nu op die manier werd aangevat, af er nog een startopstelling zou volgen.
Na twee opwarmingsronden werd dus duidelijk dat er toch een startgrille werd gevormd volgens de afgeroepen plaats.
Inderdaad, dit werd dus gokken, en om niemand te willen hinderen nam ik gewoon een plaats in achteraan het veld.

RACE 1

De start rustig aangevat en hier en daar al een zwemmende piloot in de offroad gedeeltes die de controle over zijn bolide al was verloren zoals meestal in een start.
Onze Hans (alias Bandidabuser) had gelukkig nog een bril in reserve die ik kon lenen, alhoewel ook deze mij na enkele ronden in de steek liet dankzij de prachtige weersomstandigheden.
Ook de winddichte muts bleek eigenlijk niet zo handig te zijn, omdat ze bij het inademen steeds tegen mijn mond plakte gezien het een winddichte was.
Dus eigelijk was ik zo’n beetje aan het stikken tijdens die eerste ‘heat’ en daar dan nog bij dat ik praktisch niet kon zien waar ik reed.
Daarom na enkele ronden toch maar es gestopt bij zo’n marshall langs de baan om die muts en bril uit te spelen, in de hoop ze nadien deze keer toch nog terug te vinden.
Snel één handschoen uit om dat gespje open te krijgen van die helm en die muts af te zwieren.
Helm terug op en na een meter of 20 had ik uiteindelijk door dat ik die linker handschoen opnieuw had vergeten aantrekken.
Dus, de volgende ronde opnieuw een stoppie ingelast om die tweede handschoen op te zoeken, aangezien ik reeds eens levend gestroopt werd aan de pollekes bij bij een vroeger stuntritje.
Uiteindelijk de sessie van 45 minuten nog goed volbracht en een 11e plaats bereikt, om dan de tweede relais aan Dave te laten.

En ook onzen Dave kreeg zijn lading pech mee, hij was nog maar enkele ronden ver en zijn carburator kwam los van het inlaatspruitstuk waardoor hij heel vroeg de pits moest opzoeken.
Ik was intussen die bril en muts gaan halen bij ik in veiligheid had afgelegd bij die vlaggenman, uit schrik ook deze keer onzen Banditabuser zijn eigendom kwijt te spelen.
Gevolg, een periode van zeker 15 minuten stilstand vooraleer ik terug de baan op ging om ook Dave zijn sessie te volbrengen.
Uiteindelijk met een 33e plaats vrede moeten nemen bij het afvlaggen van de eerste 90 minuten wedstrijd.

RACE 2

Nu zou mijn teamgenoot starten.
Deze keer al beter voorbereid gezien de ervaringen van de eerste heat. Het was trouwens de eerste keer dat hij zo’n wetstrijd meereed met zowel harde (lees:circuit) als onverharde (cross terrein) ondergrond.
Alles liep vlot en hij was reeds opgeklommen naar een 26e plaats.
We hadden en mooie pitstop, weinig moeite deze keer met die ongelukkige sluitspeldjes om die rugnummer te monteren.
De vizier van de cross bril was ditmaal voorzien van de nodige racetape, zodanig dat het vlies minder kon blijven kleven. Hij heeft het toch uitgehouden tot enkele ronden voor de uiteindelijke finish.
Ook zonder muts deze keer, het was eigenlijk niet zo koud als verwacht, enkel nat genoeg natuurlijk.
Ronde na ronde de éne piloot al wat voorzichtiger gepasseerd dan de andere, met als hoogtepunt een lichamelijk kontact met een KTM’bestuurder op de kleine rechte lijn. Hij nam zowat de buitenkant voor zijn rekening bij het uitkomen van een ‘lange linkse’ en kon er nog mooi buitenom… tot wanneer ik naast die man terecht kwam natuurlijk en hij de circuit rand ging opzoeken.
De beide sturen ineen gehaakt en kon mij nog stuntelig recht houden…de man daarintegen…
Even gestopt in de graskant om mijn blijk van excuses te tonen voor mijn rekenfoutje, maar alles bleek in orde Desondanks die ongelukkige daar de volgende ronde nog tevergeefs zijn bolide probeerde te starten.

Het einde was in zicht aangezien ik de man met de zwart-wit geblokte vlag reeds klaar zag staan op het rechte stuk. Mijn bovenarmen waren daar niet rouwig om. Een duidelijk teken dat een wintertraining als deze niet onbelangrijk blijkt te zijn.

Dus na zo’n viertal keer euforisch de man te naderen en steeds opnieuw te moeten doorbijten om nog maar een rondje te stuiven, was ze eindelijk daar.
Een 21e plaats in de tweede heat moest ons uiteindelijk bekoren voor deze eerste meeting, maar aangezien alle belevenissen was ik toch tevreden. Bleek dat ik uiteindelijk toch de 11e snelste tijd had gerealiseerd tijdens de races met een totaal van 51 deelnemers.
En dit toch met een derdehands stel regenbanden die al wat van hun pluimen verloren waren, zeker naar het einde toe.

Geen valpartijen of brokken, veel regen maar ook veel amusement en daar doen we het uiteindelijk toch voor.

Dit was het zo’n beetje, ben al veel te lang aan het schrijven gezien ik ook nog es zeker twee volle dagen kuiswerk heb aan dat rollend gedeelte hier.
Ofwel nog es ergens een cursus dactilo volgen zou ook helpen…

Groetjes

Tom Van der Cryussen
‘alias VdC’

zie ook WWW.VDCRACING.BE
Volgende Race: 17 januari in Spa

[actualludo]

jow tom

ge kent mij nie meer zeker?? ludo met de yamaha wr ,we hebben nog eens samen enduro gereden tesamen met peter clauwaert kheb u dan nog geholpen met u achterspatbord dat los gekomen was. oe voelt eigenlijk supermotard rijden ? kzou mij tegen de zomer ook een paar wielekes willen aanschaffen en volgende winter dan ook ne keer meedoen in franchorchamps gewoon voor de leute e wijze foto's op de site

groetjes de ludo

[vdctom]

jow tom

ge kent mij nie meer zeker??
groetjes de ludo

...ha de Ludo, t zal wel da k u nog ken, zou mss wel al 2 keer moeten kijken, héhé... lang geleden hé.

Ik rijd ook nog graag es wa enduro ma de Peter rijd precies liever allen dan mij es ne keer te bellen...héhé

Da SM moe ge zeker ne keer doen... t is de max... ben net thuis van de 2e SM te Spa en t was weer wijs...verslag volgt...

PS sorry voor de late post ma zit meestal op t "supermotard.be forum"

Tot later es hé.
Greetz