Transanatolia Rally 2011

[henk-v]

De rally is begonnen!

Hoewel het lijkt alsof in Nederland de herfst inmiddels zijn intrede heeft gedaan geven de temperaturen van Antalya aan dat het in Turkije nog steeds hoogzomer is!

Vandaag is het de dag van de technische en administratieve keuring. In het Parq Fermé naast hotel Corner Park (slechts 50 meter van het Konyaalti strand) is iedereen druk bezig om de laatste voorbereidingen te treffen.



Vanavond volgt de showstart van alle deelnemers op het strand van Antalya! Daarna een gezamelijk diner in hotel The Corner Park, nog even proosten op deze prachtige rally en dan op tijd naar bed zodat we uitgerust aan de eerste stage kunnen beginnen!





bron http://memotours.nl/

[henk-v]

Vandaag de eerste échte etappe van de Transanatolia Rally 2011. De rijders verlaten de kust van Antalya en worden getrakteerd op ongelooflijke vergezichten en woeste natuur. Na een afstand van 268 km (mits goed genavigeerd natuurlijik) volgt de aankomst in het bivouac van Satilik.



Een eerste reactie van de deelnemers: spectaculaire route, mooi uitzicht! Joey (na een koele Efes): af en toe reden we bijna in de wolken!



Daan: echt endurowerk vandaag, dus niets meegemaakt, ha ha! Pedro beseft sinds vandaag dat ie een dagje ouder is geworden. Het rijden verliep zo goed dat hij compleet de wijziging in het roadbook (punt 178) was vergeten. Dus toch nog teveel competitie gericht!

Alex van Ginkel is begonnen met het geven van een inburgeringscursus aan onze Turkse kokkin. Ze leert op klompen lopen! Ook anderen burgeren in.



bron http://www.memotours.nl/

[henk-v]

De 2e etappe brengt ons naar Derebucak. Weg van het toerisme, we bevinden ons nu echt in het binnenland van Turkije.

De etappe van vandaag was zwaar. Een lange etappe, 282 km, met aan het eind behoorlijk slecht weer: flinke regen- en hagelbuien.



Olaf's KTM heeft technische problemen, waardoor hij niet meer verder kon rijden. Prettige bijkomstigheid was dat de motor het begaf vlakbij een prima restaurantje. "Ik heb in ieder geval lekker gegeten, 2x zelfs!"

Vannacht komt Olaf's motor weer terug en wanneer de juiste onderdelen voorhanden zijn, zal hij morgen weer starten.



We zitten op dit moment in het bivouac, midden in de bergen op een hoogte van 950 m. Gelukkig is het inmiddels weer droog en is er dus weer volop bedrijvigheid: ronkende aggregaten, brullende buggy's die getest worden en zelfs het kampvuur wordt zo nu en dan voorzien van knallend vuurwerk.

Klassement van vandaag: 1e Hein Hachmang, 2e Henk Knuiman, 3e Pedro van Hout, 4e Thomas de Bois, 6e Mark Klinkhamer, 7e Alex van Ginkel.



bron http://www.memotours.nl/

[henk-v]

De derde etappe brengt ons naar Karapinar. Dit is gelegen in het oostelijke deel van het grote Konya-gebied.

Vandaag brak al vroeg de zon door en dus genieten we van stralend weer (33 gr.C)! De organisatie werkt ook 's nachts door en dat gaat helaas niet altijd vlekkeloss. Een paard van rechts!!



Alex Brusselers kwam maar net boven vanuit de krater. Geen tekort aan vermogen hoor, de quad begon te spinnen. "Ben ik er ff met mijn dikke kont op gaan zitten en toen kwam ik boven!"

Hein Hachmang had vandaag niet helemaal zijn dag. Vanochtend weigerde zijn Aprillia te starten. Uiteindelijk maar aangesleept met de Navara, maar het leed was nog niet geleden. Een lekke brandstofslang in de proef heeft hem zeker een half uur gekost



Inmiddels is de toiletwagen een beetje te ver doorgereden en staat muurvast. Hopelijk lukt het om hem eruit te slepen, anders zullen we dicht bij de natuur komen te staan(of zitten).



De kok van de organisatie heeft vandaag wat vertraging opgelopen. Maar dat werd in het Memo Tours kamp al snel opgelost. Superkok Ben toverde in een handomdraai een lekkere tomatensoep en een goed gevuld roerei te voorschijn!



bron http://www.memotours.nl/

[henk-v]

We verlaten het mooie Karapinar en trekken verder naar Goreme. Afstand van deze etappe bedraagt 230 km. Goreme heette Maccan in de oudheid en is een van de oudste plaatsen in de regio Cappadocië.



Jeroen van Daele kijkt terug op een dag met mooie routes, prachtig landschap, maar ook wederom een perfect roadbook!

Na een uurtje of vier kwam het Memo Tours Service Team aan in Godeme. Eeen gezellig toeristisch dorpje in Cappedocie. We overnachten dit keer luxe, in het Flintstone hotel. Na drie dagen bivouac word je erg gelukkig van een goed bed en een bubbelbad!



Na een dagje stoer rallyrijden werd Alex Brusselersverrast in zijn hotelkamer. Er lag een prachtige bloem op zijn hoofdkussen! Helaas kwam dit geschenk niet van een "lokale schone", maar van Pedro die in een romantische bui was!



Rens had een heftige dag. Hij kwam vermoeid bij het hotel aan. Vele obstakels doorstaan. De teamspirit is zeker aanwezig, teamgenoot Roel Bibbe had alvast zijn hotelkamer geregeld!



Resultaat van vandaag:

1. Alex van Ginkel, 2. Hein Hachmang, 3. Pedro van Hout, 4. Kemal Merkit, 5. Henk Knuiman, 6. Mark Klinkhamer, 8. Alex Brusselers, 11. Hans Smit, 13. Jeroen van Daele, 15. Dick Culenborg, 16. Rob Geelen, 27. Daan Cornelissen, 28. Olaf Schrama, 37. Hans van Kessel, 38 Harry Voorend, 40. Rens Alban

Auto nr. 1 Jacob en Joey van den Outenaar


Overall klassement:

1. Alex van Ginkel, 2. Henk Knuiman 25 min., 3. Alex Brusselers 4 min., 4. Pedro van Hout 29 min., 5. Thomas de Bois 4 min., 6. Hein Hachmang 8 min., 7. Mark Klinkhamer 5 min., 8. Marcel Thoonen 9 min., 9. Jeroen van Daele 2 min., 10. Dick van Culenborg 3 min., 11. Hans Smits, 17. Daan Cornelissen, 22. Rob Geelen, 30. Harry Voorend, 44. Olaf Schrama


bron http://www.memotours.nl/

[henk-v]

We verlaten het prachtige Goreme en maken ons op voor de etappe die ons brengt naar Cukurbag. We reizen verder door het binnenland van Turkije, naar de bergen die de Middellandsezeekust scheiden vande Anatolische hoogvlakte. Çukurbag ligt aan de voet van het ruige kalkgebergte van Aladag.



Het is in Turkije een beetje de omgekeerde wereld! Vandaag werden rijders tijdens een lunchstop op de liason benaderd door de lokale politie. Met behulp van een tolk(engels sprekende Turkse jongedame) werd vriendelijk verzocht om na de lunch, onder begeleiding van een politieauto, een showronde met de motoren weg te geven. Tsja, zo'n verzoek kun je natuurlijk niet weigeren! Met blauwe zwaailichten en sirenes volgde een optocht door de straten, met hier en daar een wheeley en natuurlijk werden er op het Turkse wegdek ook wat rubberstrepen gezet.



Vanochtend bij het ochtendgloren werden we getrakteerd op een prachtig uitzicht over Capedocie. 72 luchtballonnen!



Vandaag werd er een special van 40 km verreden. Alex van Ginkel gaf bij zijn vroege doorkomst in het bivouac aan dat hij de proef goed had doorstaan. Er zat ook een venijnig stukje in, steile klim, waar veel rijders zich op vast hebben gebeten.



bron http://www.memotours.nl