enkel voor grenslandleden offroad motoren (-130kg)
De overnachting gebeurt net als vorig jaar in een groot huis waar ’s avonds en ‘s morgens een maaltijd wordt klaargemaakt door de organisatie.
De TST kan ook in D-systeem gereden worden. Het aantal rijders voor systeem D wordt afgerond op +/- 10 personen. Dirk M. zal als kopman rijden.
Wil je de TST in dit systeem rijden, laat het ons zeker weten via aanbevolen adressen in info, zodat we geen tekort of overschot aan roadbooks hebben.
Roadbookrit: 2 daagse:
dag 1 +/- 300 km
dag 2 +/- 300 km
Assistentie: er is afsleep assistentie voorzien en je bagage
+ een beperkte wisselstukken voorraad
wordt naar en van de eindbestemming
(mee terug) gebracht. We nemen geen jerrycans met ‘benzine’ mee. Zorg ervoor dat je moto een autonomie heeft van +/- 100 km. Verder is het vanzelfsprekend dat jij zelf bv een binnenband of een gebroken kabeltje kan vervangen en dat je hiervoor het nodige materiaal bij hebt, op de moto.
Deelnemers: Het aantal deelnemers wordt afgerond op 25
Inschrijven: via knop TST op www.endurogrensland.be
TST 2010
Moderators: ghulst, celsa, Djob
Laatst gewijzigd door celsa op zo jul 11, 2010 11:32, 1 keer totaal gewijzigd.
Proficiat Kris,
Het word weer de moeite dit jaar
Voor dag twee heb ik al een 120tal situaties/plaatjes getekend, goed voor 48km
Nog 200km (en en 400 situaties/plaatjes) te gaan.
Dan is de 600km TST klaar
Het word weer de moeite dit jaar
Voor dag twee heb ik al een 120tal situaties/plaatjes getekend, goed voor 48km
Nog 200km (en en 400 situaties/plaatjes) te gaan.
Dan is de 600km TST klaar
Roadbooks voor dag één en twéé zijn helemaal klaar
De 35 gelukkige deelnemende leden zullen er weer van genieten
Eigenaardig dat de meeste kiezen om op roadbook te rijden.
De vraag naar systeem-D minderd
hoe zou dat komen? (goede duidelijke roadbooks
)
De 35 gelukkige deelnemende leden zullen er weer van genieten
Eigenaardig dat de meeste kiezen om op roadbook te rijden.
De vraag naar systeem-D minderd
hoe zou dat komen? (goede duidelijke roadbooks
)-
zappa.suzuki
- Berichten: 8370
- Lid geworden op: do apr 06, 2006 11:32
- Locatie: Bij Utreg
Yip, dat en het niet hoeven stilstaan en wachten maar gewoon je eigen tempo rijden
Suzuki DR 800 1997, KTM Adv 640 1997
Zaterdag is het zover!
Ik ga nog eens de stap wagen, 600km kruip/sluip op twee dagen richting Walonie
Deze keer nen "oldtimer op nen oldtimer", ik ga met mijn XL600 uit 1984
Totaal gewicht zal dicht bij de 280kg zijn
Ik heb er zin in, als ik dit overleef denk ik er aan nog eens een aanval te doen op " den Brabaconne 2010 " evenveel km's, maar dan op één dag
Ooit......lang geleden eens overwonnen, maar dat was in den tijd dat we niet zoveel nadachten, enkel maar aan ......tanken en rijden en tanken en rijden.
Nu zoveel later ....................tja," het verstand komt met de jaren zeggen ze "
Ik ga nog eens de stap wagen, 600km kruip/sluip op twee dagen richting Walonie
Deze keer nen "oldtimer op nen oldtimer", ik ga met mijn XL600 uit 1984
Totaal gewicht zal dicht bij de 280kg zijn
Ik heb er zin in, als ik dit overleef denk ik er aan nog eens een aanval te doen op " den Brabaconne 2010 " evenveel km's, maar dan op één dag
Ooit......lang geleden eens overwonnen, maar dat was in den tijd dat we niet zoveel nadachten, enkel maar aan ......tanken en rijden en tanken en rijden.
Nu zoveel later ....................tja," het verstand komt met de jaren zeggen ze "
Voorzien van alle navigatie-prutsen!
Morgen omstreeks 7.00h is het zo ver, dan ga ik samen met mijn oldtimerke (26jaar) de strijd aan tegen al da jong geweld
Laat ze maar komen!
Morgen omstreeks 7.00h is het zo ver, dan ga ik samen met mijn oldtimerke (26jaar) de strijd aan tegen al da jong geweld
Laat ze maar komen!
-
Frans van Roosmalen
- Berichten: 796
- Lid geworden op: zo okt 05, 2008 23:01
Strakke Bike Celsa, leuk dat roadbookhouder en gps matchen qua kleur 
DR800 "93 + '94, Suzuki DL 650 '12
-
zappa.suzuki
- Berichten: 8370
- Lid geworden op: do apr 06, 2006 11:32
- Locatie: Bij Utreg
Jammer dat ik niet met je mee kan om je te zien vlammen op dat strakke ding 
Hoop volgend jaar !
Laat die jonkies maar eens een zien wat rijden is Marcel!
Hoop volgend jaar !
Laat die jonkies maar eens een zien wat rijden is Marcel!
Suzuki DR 800 1997, KTM Adv 640 1997
We hebben het overleefd ! 
en zo zag hij er uit na 620 km " beulenwerk ",
geloof me ik heb mijn XL'leke niet gespaart
Het was lood en lood zwaar,
We vormden een groepje van drie rijders, Bruno, Erik en ik
dag één 300km;
Een mengelmoes van zandpaden die overgingen naar grindwegen, ellelange diepe groeven in overgroeide graswegeltjes, dan weer modder in ergste graad, door struiken, hollewegen, onder en over boomstammen, door beken en rivieren, langs paadjes over rots en stenen in lagen van schalieen, berg op, berg af, overgroeide rondliggende oude romeinse kasseiwegen, daarbij véél stof.
Vertrokken om +-8.00h en aangekomen
Ik dacht dat we voor bedje 8,9 en 10 konden kiezen
De douche onder na een een paar frisse flesjes bier en we waren weeral terug de oude!
De mannen van de organisatie hadden voor soep gezorgd zodat iedereen die vroeger daar was al een beetje kon eten
Met de frieten en stoofvlees of frikandellen werd nog gewacht tot iedereen binnen was, dat zal rond 20.00h geweest zijn geloof ik.
Daarna roadbook plakken voor morgen, nog wat sterke belevenissen en ervaringen uitwissellen en iedereen kroop vrij vroeg in zijne nest.
dag twee 320km
Gans de nacht water gegoten, dat beloofde
Na het ontbijt was het roadbooks monteren in gietende regen, nog wat wachten op beter weer had geen zin en we vertrokken om 8.30h.
Vandaag geen tijd om in het ritme te komen, van de eerste km's werden we al voor de leeuwen gegooid. Op de doorweekte schuinliggende boswegen in de bergen trokken ze vooraan precies met twee man ons voorwiel weg en in een mum van tijd stond het water (zweet) al in mijnen bril (en mijn voor
), Den Bruno had het duidelijk moeilijker met zijn korte benen, en door de misserie heen heb ik toch soms moeten lachen van de kuren die voor mij uitgehaald werden. Er lag een omgewaaide boom over een pad waar over of onder niet kon, langs de rechterkant ging het zo steil naar benenden dat dit geen optie was, dus moest het lings omhoog, onmogelijk! de krachten van 3 (lees 2.5) man was nodig om onze motoren letterlijk en figuurlijk 5à6 meter omhoog te sleuren langs een stijle overgroeide rots , kapot was ik, geloof me!
Eindelijk uit de wouden dacht ik, het parcours veranderde in wegen waar bijna niet op recht te blijven was, diepe groeven waar niet uit te geraken was, dus rechtstaan, voetjes strak op de steuntjes, gat achteraan dichtgeknepen en de gaskraan gedoseerd open. pffff eindelijk einde pad, maar toen nog eens en nog eens! Zulke dingen zijn niet mijn favoriete stukken maar we moesten er door. Later kregen we een hindernis voorgeschoteld waarvan ik dacht "dat komt hier nooit goed"
Meer dan tien meter stijl naar beneden in een uitgemergelde en weggespoelde vallei die weer gedeltelijk was aangevuld met mischien wel honderd vrachtwagens rostblokken wirwar door elkaar, rij er maar over? Een pad of weg was er niet, je ziet maar, stuurde je naar lings ging je rechts en andersom, het was met bijde benen steunen, afstoten, duwen en wringen, eindelijk we waren er overheen, dit hadden weer overwonnen, erger kon niet (dacht ik).
Op het roadbook was stond een opmerking " OPGEPAST DRIJFZAND" ??? Ik heb niets gemerkt, later bleek iemand (Marc) er in te zijn gesukkeld en gedwongen moest wachten tot er hulp kwam om hem en zijn tuffer te redden, tot de bovenkant van het zadel was hij verdwenen.
Wat verder nog zoiets in het roadbook " ZWEMMEN "? wat zou dat betekenen? Net toen we bij deze situatie kwamen vertrok Tom en Erik(2), ze gaven ons nog wat instruktien over waar het "TE" slecht was, Tja, wat nu? Het was een verzonken uitgereden weg waar zijwaarts geen uitkomen was en men moest kiezen voor het beste spoor in een zee van water. Erik was de moedigste en koos een spoor, ....vijf meter verder was Erik zijn motor weg Onder de modder, om je een idee te geven, deze strook was ongeveer 200meter lang en we hebben 1.00h gezwoegd om er met drie motoren door te geraken, trekken, sleuren, heffen, duwen, alle trucken werden boven gehaald, eindelijk we waren er, onze halve cammelbag leeg gezogen even gerust en....OK mannen gaan we verder? en ja ze vertrokken, ik nog vlug mijnen bril proper en hoorde den Bruno en Erik boren en malen in de blubber, ik had het voordeel dat ik de mannen hun spoor kon volgen, bij een volgende grote blubberplas was een spoortje langs lings iets hoger dan de blubber rakeling langs een boom, ...daar ga ik voor, het gas erop en ....tik met mijn stuur één cm te ver, OEIIII!!... ik dacht.....het ......gaat.....nog ....juist......en ploef daar lag ik op mijne rug in die plas, mijne XL met zijn poten(wielen) omhoog! Ik grabbelde naar mijn benzinekraan, die dicht moest!, hulp roepen helpte niet want ik hoorde nog steeds mijn teammakkers gas geven. Miljaar hier lig ik nu, mijn overlevingdrang zette mij er toe staat mijn (op dat moment) +-160kg zwaar XL'ke omhoog te duwen tegen die glibberige kleigrond, ikzelf nog tot aan het middel onder water, Mijn armen waren volledig gestrekt en de motor viel steeds terug, ik geraakte niet recht, hoe harder ik duwde hoe meer grib ik verloor en mijn benen voelde wegglijden, ik was hopeloos, zag totaal niets meer mijn bril was helemaal aangedampt, met een allerlaatste kreet (en scheet) kreeg ik hem net die ene centimeter verder en........hij viel de andere kant op! Tjonge jonge ben ik me daar tegen gekomen, even blijven zitten op mijn knieen in diene plas! Maar nu, de XL lag daar nog steeds op dat smal stukje en elke verkeerde beweging betekende dat hij in die plas zou verzinken waar ik net uitgekropen was, nu moest ik hem nog terug in gang trappen, al eens de verhalen gehoord over een XL 
Dat is geen "Janetten" brommer met een knopke op hoor. Goed nagedacht over hoe men den "aantraptruck " op het XL forum beschreven had en ...Lap....hij draaide bij de eerste loer die ik hem gaf! (stiekem had ik onze lieve heer beloofd naar de zondagmis te gaan als hij me hier bijstond,) misschien heeft dat wel geholpen.
Met een slakkegang en buiten adem geraakte ik bij mijn makkers die mij aankeken van ....OEIII die gaat sterven.
Gelukkig recupereer ik nog al vlug en weg waren we weer. Een paar km verder op stond den Tom, ketting gebroken. Geen probleem we hebben wel een kettingslotje en je bent zo weer weg. Niet waar, der moet een steen tussen gezeten hebben, ketting was helemaal stuk.
De Erik was op depanage voorzien en in no time bengelde Tom achter Erik
aan een touw, Ongelooflijk hoe vlot dat ging tot bij het induiken van een holle gracht, Tom zijn voorwiel weg en daar ging hij plat op zijn bek! Geen erg, er werd mee gelachen. Aan een verharde weg werd de assitentie opgebeld en na bevesting lieten wij Tom achter. Erik 2 Tom zijne maat besloot bij ons aan te pikken.
Het ergste was achter de rug, we kwamen meer en meer in vertrouwde omgeving en het ging van de vettige Brabandse gronden langzaam over naar de meer zandgronden uit de Kempen waar we ons echt in de nopjes voelde, het tempo ging dan ook fiks de hoogte in en de vermoeidheid was percies verdwenen in de groep.
Ze ruikten waarschijnlijk hun stal.
Erik 2 haakte af dicht bij thuis om met de bestelwagen zijn makker Tom op te halen aan de finish. Erik 1 en Bruno konden het niet laten om achter elke bocht hun motoren te meten, ik elke keer er achteraan. Voor we het echt beseften waren we aan de laatste situaties bezig van het roadbook. Ongeveer de helft was al binnen. Het bleek dat sommigen ervan de moeilijke delen niet genomen hadden.
Wat een 2daagse, na zulk een belevenis ben je toch blij dat je heelhuids en zonder brokken terug bent, Ik merkte toch dat er heel wat PK's bij het manneke EZELS geworden zijn.
Mijn XL'leke heeft zich gedragen als een echte kampioen, Als enige Allroad tussen al die lichteren Offroad motoren,nergens geen krimp gegeven en overal zonder herrie door en over! Het word mijn vast Allroad motorke, spijtig voor hem dat hij misschien nooit oud word hier of daar in een " Livingroom "
Hij heeft zeker de strijd "één tegen allen " gewonnen
Het Roadbook klopte als een bus, de Tripy mannen waren bevoordeeld
Erik, Bruno en ook Erik2, bedankt dat ik niet alleen op pad moest,in mijn ogen zijn jullie stuk voor stuk " Kracken " en fantastische makkers om mee op pad te gaan. Dank U wel !
Dank U wel!
Aan de organisatie, de Kris en zijn mannen, voor de goeie zorgen, de maaltijden, drinken, ook een pluim aan de Walter die weeral voor een perfecte assistentie zorgde.
En dat allemaal voor die paar Eurootjes!
Als je eens ECHT extreem offroad wil gaan, kan ik je één tip geven, doe eens mee!
Bedankt Grensland!
Marcel - Celsa
en zo zag hij er uit na 620 km " beulenwerk ",
geloof me ik heb mijn XL'leke niet gespaart
Het was lood en lood zwaar,
We vormden een groepje van drie rijders, Bruno, Erik en ik
dag één 300km;
Een mengelmoes van zandpaden die overgingen naar grindwegen, ellelange diepe groeven in overgroeide graswegeltjes, dan weer modder in ergste graad, door struiken, hollewegen, onder en over boomstammen, door beken en rivieren, langs paadjes over rots en stenen in lagen van schalieen, berg op, berg af, overgroeide rondliggende oude romeinse kasseiwegen, daarbij véél stof.
Vertrokken om +-8.00h en aangekomen
Ik dacht dat we voor bedje 8,9 en 10 konden kiezen
De douche onder na een een paar
frisse flesjes bier en we waren weeral terug de oude!De mannen van de organisatie hadden voor soep gezorgd zodat iedereen die vroeger daar was al een beetje kon eten
Met de frieten en stoofvlees of frikandellen werd nog gewacht tot iedereen binnen was, dat zal rond 20.00h geweest zijn geloof ik.
Daarna roadbook plakken voor morgen, nog wat sterke belevenissen en ervaringen uitwissellen en iedereen kroop vrij vroeg in zijne nest.
dag twee 320km
Gans de nacht water gegoten, dat beloofde
Na het ontbijt was het roadbooks monteren in gietende regen, nog wat wachten op beter weer had geen zin en we vertrokken om 8.30h.
Vandaag geen tijd om in het ritme te komen, van de eerste km's werden we al voor de leeuwen gegooid. Op de doorweekte schuinliggende boswegen in de bergen trokken ze vooraan precies met twee man ons voorwiel weg en in een mum van tijd stond het water (zweet) al in mijnen bril (en mijn voor
), Den Bruno had het duidelijk moeilijker met zijn korte benen, en door de misserie heen heb ik toch soms moeten lachen van de kuren die voor mij uitgehaald werden. Er lag een omgewaaide boom over een pad waar over of onder niet kon, langs de rechterkant ging het zo steil naar benenden dat dit geen optie was, dus moest het lings omhoog, onmogelijk! de krachten van 3 (lees 2.5) man was nodig om onze motoren letterlijk en figuurlijk 5à6 meter omhoog te sleuren langs een stijle overgroeide rots , kapot was ik, geloof me! Eindelijk uit de wouden dacht ik, het parcours veranderde in wegen waar bijna niet op recht te blijven was, diepe groeven waar niet uit te geraken was, dus rechtstaan, voetjes strak op de steuntjes, gat achteraan dichtgeknepen en de gaskraan gedoseerd open. pffff eindelijk einde pad, maar toen nog eens en nog eens! Zulke dingen zijn niet mijn favoriete stukken maar we moesten er door. Later kregen we een hindernis voorgeschoteld waarvan ik dacht "dat komt hier nooit goed"
Meer dan tien meter stijl naar beneden in een uitgemergelde en weggespoelde vallei die weer gedeltelijk was aangevuld met mischien wel honderd vrachtwagens rostblokken wirwar door elkaar, rij er maar over? Een pad of weg was er niet, je ziet maar, stuurde je naar lings ging je rechts en andersom, het was met bijde benen steunen, afstoten, duwen en wringen, eindelijk we waren er overheen, dit hadden weer overwonnen, erger kon niet (dacht ik).
Op het roadbook was stond een opmerking " OPGEPAST DRIJFZAND" ??? Ik heb niets gemerkt, later bleek iemand (Marc) er in te zijn gesukkeld en gedwongen moest wachten tot er hulp kwam om hem en zijn tuffer te redden, tot de bovenkant van het zadel was hij verdwenen.
Wat verder nog zoiets in het roadbook " ZWEMMEN "? wat zou dat betekenen? Net toen we bij deze situatie kwamen vertrok Tom en Erik(2), ze gaven ons nog wat instruktien over waar het "TE" slecht was, Tja, wat nu? Het was een verzonken uitgereden weg waar zijwaarts geen uitkomen was en men moest kiezen voor het beste spoor in een zee van water. Erik was de moedigste en koos een spoor, ....vijf meter verder was Erik zijn motor weg
Onder de modder, om je een idee te geven, deze strook was ongeveer 200meter lang en we hebben 1.00h gezwoegd om er met drie motoren door te geraken, trekken, sleuren, heffen, duwen, alle trucken werden boven gehaald, eindelijk we waren er, onze halve cammelbag leeg gezogen even gerust en....OK mannen gaan we verder? en ja ze vertrokken, ik nog vlug mijnen bril proper en hoorde den Bruno en Erik boren en malen in de blubber, ik had het voordeel dat ik de mannen hun spoor kon volgen, bij een volgende grote blubberplas was een spoortje langs lings iets hoger dan de blubber rakeling langs een boom, ...daar ga ik voor, het gas erop en ....tik met mijn stuur één cm te ver, OEIIII!!... ik dacht.....het ......gaat.....nog ....juist......en ploef daar lag ik op mijne rug in die plas, mijne XL met zijn poten(wielen) omhoog! Ik grabbelde naar mijn benzinekraan, die dicht moest!, hulp roepen helpte niet want ik hoorde nog steeds mijn teammakkers gas geven. Miljaar hier lig ik nu, mijn overlevingdrang zette mij er toe staat mijn (op dat moment) +-160kg zwaar XL'ke omhoog te duwen tegen die glibberige kleigrond, ikzelf nog tot aan het middel onder water, Mijn armen waren volledig gestrekt en de motor viel steeds terug, ik geraakte niet recht, hoe harder ik duwde hoe meer grib ik verloor en mijn benen voelde wegglijden, ik was hopeloos, zag totaal niets meer mijn bril was helemaal aangedampt, met een allerlaatste kreet (en scheet) kreeg ik hem net die ene centimeter verder en........hij viel de andere kant op! Tjonge jonge ben ik me daar tegen gekomen, even blijven zitten op mijn knieen in diene plas! Maar nu, de XL lag daar nog steeds op dat smal stukje en elke verkeerde beweging betekende dat hij in die plas zou verzinken waar ik net uitgekropen was, nu moest ik hem nog terug in gang trappen, al eens de verhalen gehoord over een XL Dat is geen "Janetten" brommer met een knopke op hoor. Goed nagedacht over hoe men den "aantraptruck " op het XL forum beschreven had en ...Lap....hij draaide bij de eerste loer die ik hem gaf! (stiekem had ik onze lieve heer beloofd naar de zondagmis te gaan als hij me hier bijstond,) misschien heeft dat wel geholpen.Met een slakkegang en buiten adem geraakte ik bij mijn makkers die mij aankeken van ....OEIII die gaat sterven.
Gelukkig recupereer ik nog al vlug en weg waren we weer. Een paar km verder op stond den Tom, ketting gebroken. Geen probleem we hebben wel een kettingslotje en je bent zo weer weg. Niet waar, der moet een steen tussen gezeten hebben, ketting was helemaal stuk.
De Erik was op depanage voorzien en in no time bengelde Tom achter Erik
aan een touw, Ongelooflijk hoe vlot dat ging tot bij het induiken van een holle gracht, Tom zijn voorwiel weg en daar ging hij plat op zijn bek! Geen erg, er werd mee gelachen. Aan een verharde weg werd de assitentie opgebeld en na bevesting lieten wij Tom achter. Erik 2 Tom zijne maat besloot bij ons aan te pikken.
Het ergste was achter de rug, we kwamen meer en meer in vertrouwde omgeving en het ging van de vettige Brabandse gronden langzaam over naar de meer zandgronden uit de Kempen waar we ons echt in de nopjes voelde, het tempo ging dan ook fiks de hoogte in en de vermoeidheid was percies verdwenen in de groep.
Ze ruikten waarschijnlijk hun stal.
Erik 2 haakte af dicht bij thuis om met de bestelwagen zijn makker Tom op te halen aan de finish. Erik 1 en Bruno konden het niet laten om achter elke bocht hun motoren te meten, ik elke keer er achteraan. Voor we het echt beseften waren we aan de laatste situaties bezig van het roadbook. Ongeveer de helft was al binnen. Het bleek dat sommigen ervan de moeilijke delen niet genomen hadden.
Wat een 2daagse, na zulk een belevenis ben je toch blij dat je heelhuids en zonder brokken terug bent, Ik merkte toch dat er heel wat PK's bij het manneke EZELS geworden zijn.
Mijn XL'leke heeft zich gedragen als een echte kampioen, Als enige Allroad tussen al die lichteren Offroad motoren,nergens geen krimp gegeven en overal zonder herrie door en over! Het word mijn vast Allroad motorke, spijtig voor hem dat hij misschien nooit oud word hier of daar in een " Livingroom "
Hij heeft zeker de strijd "één tegen allen " gewonnen
Het Roadbook klopte als een bus, de Tripy mannen waren bevoordeeld
Erik, Bruno en ook Erik2, bedankt dat ik niet alleen op pad moest,in mijn ogen zijn jullie stuk voor stuk " Kracken " en fantastische makkers om mee op pad te gaan. Dank U wel !
Dank U wel!
Aan de organisatie, de Kris en zijn mannen, voor de goeie zorgen, de maaltijden, drinken, ook een pluim aan de Walter die weeral voor een perfecte assistentie zorgde.
En dat allemaal voor die paar Eurootjes!
Als je eens ECHT extreem offroad wil gaan, kan ik je één tip geven, doe eens mee!
Bedankt Grensland!
Marcel - Celsa
Voorlopig wat fotokes van den TST
Den Honda van Tom.....waar is Tom?
Erik S. (blauw) en Roel VA.(rood)
Roel, stikkapot....efkes rusten
Roel VA en Erik S. even genieten van de natuur
Den Honda van Tom.....waar is Tom?
Erik S. (blauw) en Roel VA.(rood)
Roel, stikkapot....efkes rusten
Roel VA en Erik S. even genieten van de natuur
Laatst gewijzigd door celsa op wo jun 02, 2010 19:56, 4 keer totaal gewijzigd.
-
zappa.suzuki
- Berichten: 8370
- Lid geworden op: do apr 06, 2006 11:32
- Locatie: Bij Utreg
Moet volgend jaar toch echt mee doen!!
Suzuki DR 800 1997, KTM Adv 640 1997