Geschreven door Marcel Vermeij
dinsdag 25 december 2007
TommyVerbakel (34) en Bram van Dorp zijn de enige twee van 25 Nederlandse motorrijders, die het in Dakar2008 volledig op eigen kracht moeten doen. Geen assistentie, geen monteur, geenondersteuning. Het enige wat ze bij zich hebben is een kist en een set wielendie dagelijks door de organisatie per vliegtuig naar het volgende bivakgetransporteerd worden, en daar klaargezet worden voor de motorrijders. TommyVerbakel heeft een nog grotere uitdaging dan Bram van Dorp, die heeft gekozen voor een KTM met Meca Systemkit. Tommy Verbakel gaat namelijk rijden met een rallymotordie hij in eigen beheer opgebouwd heeft.
Zelf een rallymotor opbouwen betekent ook min of meer weer het wiel zelf opnieuw uitvinden. De benzinetanks maken, ophangpunten voor diezelfde tanks maken, de bedrading aanpassen, het luchtfilterhuis, uitlaatsysteem aanpassen, de hele navigatietoren plaatsen, er komt zoveel bij kijken. Een kant en klare rallymotor aanschaffen had wat dat betreft een stuk eenvoudiger geweest. Tommy heeft gekozen voor een GasGas 450. (met injectie) “ Waarom niet?” is de eerste reactie van Tommy. “ Ik rij al jaren met GasGas en heb het volste vertrouwen in de motor. Ik ben twee dagen op bezoek geweest bij de race-afdeling van GasGas in Spanje, waar ze mijn blok helemaal opnieuw opgebouwd hebben met 2008 onderdelen. Ze waren erg enthousiast over het project, en vanuit de hele fabriek kwamen mensen een kijkje nemen. We hebben een lijst opgesteld met dingen die iedere dag nagelopen moeten worden. Verder heeft Ewout (Grevengoed red.) van Rally Bike Center heel veel tips gegeven. Volgens hem waren we er serieus mee bezig, en dat is altijd goed om te horen. We sleutelen iedere week zo’n 2 tot 3 avonden per week aan de motor. Dat doe ik samen met monteur Dennis Roosen. Dennis gaat mee naar Lissabon ter ondersteuning bij de keuring en vervoert de motor per busje richting de boot.“
Als ex-marinier weet Verbakel als geen ander wat afzien is. Dat gaat hem zeker van pas komen. Tommy heeft veel op de vrachtwagen gezeten waarbij hij regelmatig op Turkije en het Midden-Oosten reed. Ervaring met vreemde culturen, improviseren, zware omstandigheden en vooral doorzettingsvermogen, al deze factoren kunnen het verschil maken tussen uitvallen en aankomen. Daar zit Tommy dan ook niet zo over in. Tommy: “ Als het slecht gaat, gaat het met mij eigenlijk alleen maar beter. Waar ligt je grens, het gevecht tussen mens, machine en de omstandigheden, dat vind ik mooi. Ik heb veel gesproken met ervaren mensen, en vooral veel geluisterd. Ik ga ’t niet effe doen, dat besef ik ook wel.”
Tommy heeft altijd op hobbyniveau gereden, zijn vader was een fanatiek crosser. In 2006 ging hij in Lissabon bij de start kijken, en kwam daar Stef Wolters tegen. (Stef stond tweemaal aan de start van Le Dakar met een twee-takt machine red.) Later dat jaar zocht hij Stef op, om te horen wat er allemaal bij een deelname kwam kijken. Tommy: “ Stef vindt het leuk om te zien dat ik er nu dan bij sta. Ik ben een lowbudget rijder, maar de sponsoring had ik al wel vroeg binnen. Alles in de rally is nieuw voor me, maar ik zit niet in over het gebruik van het roadbook, ico en gps. Wel ga ik er de tijd voor nemen om goed te navigeren. Dat is ook iets waar ik nieuwsgierig naar ben.
Ik kijk er naar uit om het zand in te gaan. Conditioneel ben ik goed, dat is uit een test in het ziekenhuis gebleken. We zijn nu druk met de laatste aanpassingen aan de vering en de radiator. Voor de rest ga ik in de laatste dagen zoveel mogelijk mijn rust proberen te pakken. Ik zie op tegen de keuring en alle drukte daar. Als ik maar eenmaal onderweg ben loopt ’t wel los. De rally bekijk ik van dag tot dag. Eerst maar eens de rustdag halen, en dan zien we wel weer verder. Ik heb al van Bram van Dorp geleerd om niet te kijken hoever het is.”
bron;www.rallymaniacs.nl
Hoe slechter het gaat, hoe beter het met mij gaat
Moderator: ghulst
Leuk verhaal.
En ik ben benieuwd of hij straks in de uitslag staat en niet is uitgevallen. Het getuigt wel van lef hebben!
En ik ben benieuwd of hij straks in de uitslag staat en niet is uitgevallen. Het getuigt wel van lef hebben!
http://tommygoesdakar.nl/
12 november contact gehad met Brian Gillen over mijn motorblok. Ik ben donderdag 15 en vrijdag 16 november welkom om met mijn motor naar de fabriek in Salt, bij Girona te komen.
Woensdag 14 november samen met een vriend en een camper busje met motor naar Spanje vertrokken. Na 15 uurtjes rijden zijn we s’avonds aangekomen bij de fabriek en hebben besloten om de nacht door te brengen bij de fabriek in de camper.
s’Morgens om 8 uur, na een half uurtje ontdooien in de zon hebben we ons gemeld bij de receptie en werden we ontvangen door Josep Maria met de bijnaam "Chema".
De man is verantwoordelijk voor de afdeling kwaliteit en race. Chema heeft in de voorgaande dagen mijn motorblok uit elkaar gehaald en helemaal rally-klaar gemaakt. Na een korte naloop van wat hij allemaal heeft gedaan, gaan we eerst samen met Chema ontbijten en koffie drinken in een naburig restaurant.
Eenmaal terug bij de fabriek beginnen we met de motor op te bouwen. Omdat Chema de chef van de motorblokken is, wordt hij af en toe weggeroepen om problemen op te lossen bij de productie.
Omdat hij de Dakar een warm hart toedraagt komt hij iedere keer weer lachend terug en begint weer vol enthousiasme aan de Dakar motor.
Aan de manier van werken en handelen kun je merken dat Chema alles, maar dan ook alles van de motor af weet. Als we even door de fabriek lopen, kun je merken dat men goed op de hoogte is van onze komst, want regelmatig zie je medewerkers langs het raam lopen om even op de race afdeling naar binnen te gluren.
Rond de middag krijgen we versterking van nog een super monteur, die normaal gesproken betrokken is bij het GP fabrieksteam van GasGas. Fransesc houdt zich normaal dagelijks bezig met het prepareren van de Grand Prix motoren, zoals die van Patrick Caps.
Omdat hij mijn motor toch zeer interessant vindt stort hij zich ook vol overgave op mijn motor en worden kosten nog moeite gespaard om de motor op te bouwen.
Het overleg tussen die twee gebeurd dan ook in het vloeiend en vooral voor ons onverstaanbare Catalaans en is erg leuk om te horen. Constant wordt alles nagelopen en krijg ik te horen, dat wat we bij de ERF gebouwd hebben, “good, VERY good” is.
Je kunt merken dat ze onder de indruk zijn van de ERF Dakar fiets. Na een dag sleutelen en tips ontvangen, is de motor klaar voor z’n eerste proefrit. Omdat de motor al 3 uur op de proefbank heeft gedraaid, verwachten we geen problemen.
Chema maakt de eerste meters met het nieuwe motorblok. Als ik mijn motor uit het zicht zie verdwijnen, komt er een grote glimlach op mijn gezicht en ben ik blij dat ik deze stap genomen heb..
Als Chema na 5 minuten terug is, stap ik op mijn motorfiets om de eerste meters te maken. Geloof mij maar, dat waren een paar heerlijke minuten! Bij terugkomst in de fabriek houden we het voor die dag voor gezien. Chema zegt ”mañana real testing”.
Met een fijn gevoel vertrekken we richting hotel, waar ik niet uitgepraat raak over mijn motor en de indruk die ik in de fabriek heb opgedaan.
Vrijdag 16 november waren we wederom om 8 uur op de fabriek. Omdat het in noord Spanje rond deze tijd van het jaar aardig kan vriezen, wachten we tot de zon wat harder schijnt en de temperatuur iets behaaglijker is om lekker te testen.
Dus om half 9 maar weer ontbijten in het naburige restaurant.
Eenmaal weer bij de fabriek gaat Chema weer met de Dakar fiets aan de gang, en gaat testen. Deze keer blijft hij langer weg. Na terugkomst zegt hij mij hoe ik moet rijden om op de naburige zand/gravel paden te komen. Eenmaal daar kan ik de motor eens goed aan de tand voelen, en merk dat hij goed reageert op de sporen die ik hem geef.
Ik mag wel zeggen dat ik er erg van onder de indruk ben. Terug bij de fabriek maken we nog de nodige foto’s en maken praatjes met de mensen van de fabriek, zowel van de werkvloer als van het kantoor, want een Dakar GasGas motor vinden ze toch wel erg mooi en wensen me dan ook alle succes toe.
Ik denk dat ik er weer een hoop fans bij heb.
Na het maken van de foto’s laden we de motor in de camper. Ik bedank Chema en Fransesc hartelijk voor hun inzet om mijn Dakar droom mede waar te kunnen maken. Daarna vertrekken we richting holland.
GasGas ”muchas muchas graçias!!!”.
Groeten,
Tommy
12 november contact gehad met Brian Gillen over mijn motorblok. Ik ben donderdag 15 en vrijdag 16 november welkom om met mijn motor naar de fabriek in Salt, bij Girona te komen.
Woensdag 14 november samen met een vriend en een camper busje met motor naar Spanje vertrokken. Na 15 uurtjes rijden zijn we s’avonds aangekomen bij de fabriek en hebben besloten om de nacht door te brengen bij de fabriek in de camper.
s’Morgens om 8 uur, na een half uurtje ontdooien in de zon hebben we ons gemeld bij de receptie en werden we ontvangen door Josep Maria met de bijnaam "Chema".
De man is verantwoordelijk voor de afdeling kwaliteit en race. Chema heeft in de voorgaande dagen mijn motorblok uit elkaar gehaald en helemaal rally-klaar gemaakt. Na een korte naloop van wat hij allemaal heeft gedaan, gaan we eerst samen met Chema ontbijten en koffie drinken in een naburig restaurant.
Eenmaal terug bij de fabriek beginnen we met de motor op te bouwen. Omdat Chema de chef van de motorblokken is, wordt hij af en toe weggeroepen om problemen op te lossen bij de productie.
Omdat hij de Dakar een warm hart toedraagt komt hij iedere keer weer lachend terug en begint weer vol enthousiasme aan de Dakar motor.
Aan de manier van werken en handelen kun je merken dat Chema alles, maar dan ook alles van de motor af weet. Als we even door de fabriek lopen, kun je merken dat men goed op de hoogte is van onze komst, want regelmatig zie je medewerkers langs het raam lopen om even op de race afdeling naar binnen te gluren.
Rond de middag krijgen we versterking van nog een super monteur, die normaal gesproken betrokken is bij het GP fabrieksteam van GasGas. Fransesc houdt zich normaal dagelijks bezig met het prepareren van de Grand Prix motoren, zoals die van Patrick Caps.
Omdat hij mijn motor toch zeer interessant vindt stort hij zich ook vol overgave op mijn motor en worden kosten nog moeite gespaard om de motor op te bouwen.
Het overleg tussen die twee gebeurd dan ook in het vloeiend en vooral voor ons onverstaanbare Catalaans en is erg leuk om te horen. Constant wordt alles nagelopen en krijg ik te horen, dat wat we bij de ERF gebouwd hebben, “good, VERY good” is.
Je kunt merken dat ze onder de indruk zijn van de ERF Dakar fiets. Na een dag sleutelen en tips ontvangen, is de motor klaar voor z’n eerste proefrit. Omdat de motor al 3 uur op de proefbank heeft gedraaid, verwachten we geen problemen.
Chema maakt de eerste meters met het nieuwe motorblok. Als ik mijn motor uit het zicht zie verdwijnen, komt er een grote glimlach op mijn gezicht en ben ik blij dat ik deze stap genomen heb..
Als Chema na 5 minuten terug is, stap ik op mijn motorfiets om de eerste meters te maken. Geloof mij maar, dat waren een paar heerlijke minuten! Bij terugkomst in de fabriek houden we het voor die dag voor gezien. Chema zegt ”mañana real testing”.
Met een fijn gevoel vertrekken we richting hotel, waar ik niet uitgepraat raak over mijn motor en de indruk die ik in de fabriek heb opgedaan.
Vrijdag 16 november waren we wederom om 8 uur op de fabriek. Omdat het in noord Spanje rond deze tijd van het jaar aardig kan vriezen, wachten we tot de zon wat harder schijnt en de temperatuur iets behaaglijker is om lekker te testen.
Dus om half 9 maar weer ontbijten in het naburige restaurant.
Eenmaal weer bij de fabriek gaat Chema weer met de Dakar fiets aan de gang, en gaat testen. Deze keer blijft hij langer weg. Na terugkomst zegt hij mij hoe ik moet rijden om op de naburige zand/gravel paden te komen. Eenmaal daar kan ik de motor eens goed aan de tand voelen, en merk dat hij goed reageert op de sporen die ik hem geef.
Ik mag wel zeggen dat ik er erg van onder de indruk ben. Terug bij de fabriek maken we nog de nodige foto’s en maken praatjes met de mensen van de fabriek, zowel van de werkvloer als van het kantoor, want een Dakar GasGas motor vinden ze toch wel erg mooi en wensen me dan ook alle succes toe.
Ik denk dat ik er weer een hoop fans bij heb.
Na het maken van de foto’s laden we de motor in de camper. Ik bedank Chema en Fransesc hartelijk voor hun inzet om mijn Dakar droom mede waar te kunnen maken. Daarna vertrekken we richting holland.
GasGas ”muchas muchas graçias!!!”.
Groeten,
Tommy
Op weg naar Dakar
Geschreven door Ferd Weijers
dinsdag 01 januari 2008
Maandag 31 december en dinsdag 1 januari zijn zo goed als alle teams richt Lissabon vertrokken. Ieder natuurlijk op zijn eigen manier.
Zo had een enthousiaste supporter van Tommy Verbakel geregeld dat de burgemeester van zijn woonplaats Oirschot hem in het centrum op het marktplein de hand kwam schudden en het vertrek met een startschot in gang had gezet. Voordat Tommy zijn kompaskoers richting Lissabon daadwerkelijk opzocht heeft hij eerst voor het publiek dat in grote getale op was komen dagen een rondje om de kerk gereden. Vergezeld van een grote groep van zijn collega-enduro rijders van motorclub "MCOIRSCHOT" was dat natuurlijk een mooi gezicht.
bron http://www.rallymaniacs.nl/
Geschreven door Ferd Weijers
dinsdag 01 januari 2008
Maandag 31 december en dinsdag 1 januari zijn zo goed als alle teams richt Lissabon vertrokken. Ieder natuurlijk op zijn eigen manier.
Zo had een enthousiaste supporter van Tommy Verbakel geregeld dat de burgemeester van zijn woonplaats Oirschot hem in het centrum op het marktplein de hand kwam schudden en het vertrek met een startschot in gang had gezet. Voordat Tommy zijn kompaskoers richting Lissabon daadwerkelijk opzocht heeft hij eerst voor het publiek dat in grote getale op was komen dagen een rondje om de kerk gereden. Vergezeld van een grote groep van zijn collega-enduro rijders van motorclub "MCOIRSCHOT" was dat natuurlijk een mooi gezicht.
bron http://www.rallymaniacs.nl/