Wij hebben de hele lijn in bezit of bezit gehad, dus lees dit als een lange duur test.
De modellen die we hebben gehad:
- Beta RR 125 2018 (2013-2019 model)
- Beta RR 200 2021 (2020-2024 model)
- Beta RR 250 2015 en 2019 (2013-2019 model)
- Beta RR 300 Racing 2021 (2020-2024 model)
Klein stukje achtergrond over de modellen. Van 2013 tot 2019 zijn over de hele range dezelfde frames, dezelfde aanbouwdelen etc gebruikt over de hele lijn, enkel de vering is onderling anders afgesteld en er is in 2019 een nieuw type voorvork gekomen. Ditzelfde geld van 2020 tot 2024 wat een compleet ander frame is, maar nog steeds dezelfde vering en vele aanbouwdelen als 2019 gebruikt.
Het verschil zit dus voor het grootste deel in het motorblok waardoor deze onderling goed te vergelijken zijn.
Overal zijn het gewoon goede enduro's die wat softer rijden dan de KTM's en Japanners, maar door wat meer flex in het frame en de softere vering is deze meer vergevingsgezind voor de casual rijder en zijn het minder vermoeiende motoren om te rijden wat dat aan gaat, maar in de handen van een pro niet zo snel als de grote concurrenten.
2013-2019 vs 2020-2024, Standaard vs Racing
Hierbij wil ik ook even ingaan op de rijwielen en daarbij niet naar de motorisering kijken.
In 2020 is er overgegaan op een volledig nieuw frame en dit is duidelijk merkbaar. De 2020+ heeft een vlakker zadel en frame waardoor het geheel platter is. Dit gaat iets meer richting een crosser dan de eerdere modellen. De eerdere modellen hadden een meer gebogen zadel dat voor en achteraan iets omhoog liep.
De geometrie van de nieuwere modellen is stabieler, scherper en stijver. Het oude model was wat vergevingsgezinder en makkelijker om het voorwiel omhoog te krijgen over de whoops.
Het is volledig persoonlijke voorkeur, maar hoewel ik ben overgestapt op een 2021 heeft het oude frame stiekem toch mijn voorkeur.
Een ding dat duidelijk opvalt en je ook goed voelt is dat het frame richting het balhoofd aanzienlijk dikker is op de nieuwere modellen. In het technische is de oude wat vergevingsgzinder en softer, maar op de lange rechte stukken met de kraan open over de knippen voel je aanzienlijk meer flex. Het nieuwere model voelt hier veel geplanter en stabieler.
Voor beide is wat te zeggen en beide zijn goed, al is de oude meer enduro achtig naar mijn gevoel en geniet zoals eerder gezegd nog mijn voorkeur.
Het verschil in ''Standaard'' en ''Racing'' model is vooral de vering.
In alle modellen tot 2023 zit achter een Sachs schokbreker en daarna in de Racings een KYB, deze heb ik helaas geen ervaring mee dus kan ik weinig over zeggen.
Voorop zat er tot 2018 een Sachs Closed Cartridge in de Racing (welke ik geen ervaring mee heb) en een Sachs Open Cartridge in de Standaard. Deze voorvork was erg basic en kwa performance gewoon OK. Vanaf 2019 kwam er een Sachs split action voorvork in de Standaard modellen met compressie demping in de ene en rebound in de andere poot. Hier heb ik de meeste meters mee gemaakt en heeft mij nooit echt kunnen bekoren tov de KYB Closed Cartridge in de Racing modellen. De KYB is veel vloeiender. Op de snelle knippen is deze minder snel overdonderd wat resulteert in een veiligere rit. Ook bij grote sprongen is de landing plusher.
Allemaal hebben ze een van buiten verstelbare powervalve welke bepaalt wanneer de powerband inkickt en hoe hard. Hierdoor is het vermogen flink tunebaar, maar alsnog hebben ze allemaal hun eigen karakter in wat ze het liefste doen.
Ze hebben ook allemaal een onsteking map switch. Op de eerdere modellen een nagenoeg onmerkbare gimmick. Bij de 2020+ een duidelijke overgang. De motor wordt niet compleet anders, maar de regen map haalt net het scherpe van de powerband af.
Beta RR 125
Verreweg de felste motor van het spul. Voor een 125 bijzonder vol van onderuit en daarmee echt geen vergelijk met de 125 crossers van 15 jaar geleden. Het blijft echter een 125 welke je goed in de toeren moet houden. In de hillclimbs of op de baan is er geen naar boven pokkelen, het gas moet er op en de versnelling moet kloppen.
Na een loom gebied onderin barst het spektakel los zodra de powervalve opent en je in de powerband komt. Hier is waar het om draait met een 125 en dat tovert dan ook een hele grote grijns op het gezicht van elke motor liefhebber.
Heb je dit echter voor elkaar dan zul je weinig moeite hebben om met de grote jongens mee te komen. Wij hebben snelheden van 120+ gezien op het bouwland tijdens de OTR's. Zolang er maar gas gegeven wordt knalt dit blokje ook alle hillclimbs wel op.
Van alle motoren is dit ook de meest onderhoud intensieve. We hebben zo'n 30 a 35 uur per zuiger kunnen halen en dan waren we op tijd, maar was het ook wel tijd.
Grappig detail is dat deze motor A1 op kenteken is, terwijl deze toch op zo'n 37pk zit in het echt.
Al met al is dit een wat lastigere motor om Hard-Enduro op te doen en op de zware OTR's zul je aan de bak moeten om bij te blijven. Echter is de beloning van de 125 in de powerband erg groot en hiermee toch 1 van de leukere modellen van de lijst.
Voor wie is deze motor?
Dit is de motor voor degene die een goede motorcontrole wil leren of voor degenen die echt genieten van een gillende 2T.
Hoewel het de kleinste cilinderinhoud is vind ik dit niet perse de beginners motor!
Beta RR 200
Hoewel dit blok bijna alles deelt met de 125 (zelfde carters, versnellingsbak, koppeling enz enz) is het een compleet andere motor. Het blokje is heel rustig en gezapig. Hij heeft natuurlijk een 2T powerband, maar lang niet zo uitgesproken als je zou verwachten.
Het is de rustigste motor van het stel en zal je nooit verrassen. Van onderuit is deze beduidend krachtiger dan de 125 en nijgt meer naar een kleine 300 dan een grote 125. Bovenin de toeren is het echter wat anti-climatisch. Waar de 125 nog echt een eindsprint geeft die ook spontaan op is vlakt de 200 af en houdt heel lang zijn vermogen vast. Opmerkelijk resultaat is dat de 200 1 a 2 pk minder heeft dan de 125, maar toch beter met de grote jongens mee kan komen omdat het vermogen veel makkelijker te vinden is.
Hierdoor is het een erg makkelijke 2T om in de powerband te houden is worden hillclimbs erg voorspelbaar en is het aanzienlijk makkelijker om vermogen te houden in de diepe maisplak.
Op steile hillclimbs is het haast of je met traction control rijdt en een voorwiel liften is het heel eenvoudig om een hellingshoek vast te houden zonder het gas dicht te moeten gooien en de klim te verpesten.
Kwa onderhoud hangt deze motor erg dicht bij de 125. Met 40 a 45 uur heeft de zuiger het bij ons wel een beetje gehad.
Voor wie is deze motor?
Deze motor is het meest beginners geschikt van de hele reeks. Erg voorspelbaar, krachtig genoeg en verrast niet. Beginners, rustige rijders en mensen die minder moe willen worden zullen erg fijn met deze motor op pad kunnen.
Beta RR 250
By far de lompste motor van de hele range. Het is een hele sterke 250. Hoewel van onderuit flink krachtig heeft deze een erg uitgesproken krachtige powerband. Samen met de 125 zijn het eigenlijk de crossers van de range.
Overall is het gewoon een erg lompe motor welke het liefst in de powerband door het diepe zand aan het knallen is. Persoonlijk vond ik het de meest belonende motor op de OTR's over het bouwland en door het diepe zand. De lompe powerband, hoe hij het voorwiel op wilde tillen en uit de bocht heel gretig de sprint aanging met de 450's.
In de singletracks wordt je er echter een stuk drukker mee dan de 200 of 300 en in het hard enduro heb je er een vrij onvoorspelbare motor aan vergeleken met de andere 2. Doordat hij onderin sterk is, maar daarna een vrij scherpe powerband heeft kan het gebeuren dat je heuvelop grip vindt, een beetje gas bij geeft en hij achterstevoren de berg weer afkomt.
Ook het grip zoeken in de gladde stenen is lastiger en vraagt meer koppeling controle.
Wat onderhoud aangaat maak je hier flinke sprongen tov de 125/200. Zuigers kunnen makkelijk 100 a 120 uur blijven zitten en na 144 uur was mijn 1e zuiger er wel aan toe, maar niet overtijd.
Voor wie is deze motor?
Deze motor is voor de lompe rijders welke maximaal genieten van een 2T. Zoek je een 2T om met de kraan open over het bouwland met het voorwiel omhoog over de knippen te knallen dan hoef je niet verder te kijken, dit is hem!
Beta RR 300
Deze deelt de meeste techniek met de 250. Eigenlijk is het blok onder de voetpakking 1 op 1 gelijk. Daarentegen is het wel een compleet andere motor kwa loop.
Van onderuit in deze motor krachtiger en over de hele range is deze sterker, hoewel er in piekvermogen een keer 1 pk tussen deze en de 250 zit. Echter is deze motor veel minder explosief en veel gezapiger. Begrijp het niet verkeerd, in de powerband met de kraan open is het een monster waar de old-school 500 2T'en het heel zwaar mee krijgen, maar het is allemaal veel beheerster dan de 250. Bult op zal hij niet zomaar onder je vandaan schieten zodra je in de powerband komt en grip zoeken gaat erg makkelijk zonder perse de hele tijd met de koppeling te spelen.
Deze motor rijdt het lekkerst een versnelling te hoog door de singletracks en laat zich erg diep slepen. In de lagere versnellingen zal hij eerder malen dan afslaan en zo lang het achterwiel grip heeft tokkelt deze motor overal naar boven of doorheen.
Ook hier voor 2T bijna ongewone zuiger levensduur. Ik heb getallen van ver over de 300 uur gehoord en mijn zuiger met 160 uur ziet er bijna als nieuw uit zonder blow-by langs de zuigerveren.
Voor wie is deze motor?
Ik zou bijna zeggen, voor iedereen. Deze motor is erg makkelijk te rijden, heel erg veel power en heel goed doseerbaar.
Voor de absolute beginner kan het echter wel uit de hand lopen zodra de powerband geraakt wordt en de echte 2T fan kan deze te gezapig vinden.
Degenen die van een 200 of een 4T af komen zullen erg snel kunnen wennen aan deze motor.
