Moeilijke trialsectie goed voor heel wat modderhappen
AAN KRUIP-SLUIP GEEN GEBREK
Met maar liefst 281 starters waarvan zo’n 66 daglicenties was Harfsen ditmaal zo erg in trek dat meteen het Nederlandse jaarrecord werd gevestigd. Uiteindelijk slaagden er daarvan zo’n 221 in de finish te halen. Onder de uitvallers in ieder geval enkelen die kennelijk nog niet aan promotie toe zijn. Daarover verderop meer. Al sinds jaar en dag biedt de Harfsense Motor en autoclub (HAMAC) de mooiste gevarieerde route met veel smalle kruip-sluip stukken en het voor de Nederlandse enduro absoluut hoogste houtgehalte op heel veel smalle single track bospaden. In de nacht voordien miezerde het, wat ook 's morgens nog even doorging. Dat maakte zeker in het begin met vele herfstbladeren en vettige ondergrond, de paden behoorlijk glibberig.
Dat was de voornaamste reden dat enkele rijders op de plaatselijk smalle proeven onhandig hard bomen gingen knuffelen. De dokter was snel ter plaatse om erger te voorkomen. Michel van de Brand knalde er op de derde proef in ronde twee hard af en moest met een schouderblessure naar het ziekenhuis. Allan Davids en Hans Vos deden hier aan kameraden hulp. De slechte tijd die zij zo in deze proef opliepen, werd door de KNMV later terecht gecorrigeerd. Kees Koolen en Gerard Steenbergen vonden ook zo’n houtige jongen op hun pad en moesten de strijdbijl voor deze dag voortijdig begraven. De route droogde langzaam op maar werd ook elke ronde pittiger doordat er steeds diepere knippen verschenen. Niet zo metersdiep als in Hellendoorn op bepaalde stukken, maar ze zorgden voor flink wat vermoeidheid. Zeker bij de nationalen die net als de inters drie rondjes mochten rijden van 65 km. En dat was zeker voor zij die wat minder getraind zijn een hele opgave. Maar de schoonheid van de route en proeven vergoedde dit rem-, acceleratie en rijknippen leed. De daglicenties hoefden maar twee rondjes.
205 Michel vd Brand knuffelde hier nog de banden, na de kus van een boom op proef 3 was het over en uit
ECHTE ENDUROPROEVEN MET VEEL SCHUIVERS
De drie al jaren gekende proeven werden nu eens in omgekeerde volgorde aangedaan. De eerste proef was nu het Hamac crosscircuit Peppelenbos. Dit was ook het natste stuk van de hele route. Rondom het circuit werd met akkers en bospercelen het crossgehalte enigszins getemperd. Ook nam het enduro gevoel toe doordat er vlak voor de finish bij het clubhuis, door uitzetter en omroeper Wim Steegink samen met Wim Slagman, een mooie trialsectie in elkaar was geknutseld. Vlak voor de finish was de keuze tussen het Heldenpad en het pad voor de andere categorie, het Mietjespad. De helden hebben geweten wat ze deden. Want dit keer moest je naast ‘held zijn’ ook een flinke motorbeheersing hebben. In een passage van ongeveer twee meter breed lag eerst een flinke rioolbuis, daarna 10 op de zijkant gelegde vrachtautobanden en dan vier flinke boomstammen dwarsover. Over de rioolbuis was mede door de ervoor en erna gelegde stammen goed heen te komen. Na een motorlengte volgden de door de ruim aanwezige water en modder spekglad geworden banden waarbij de keuze recht over een van de twee bandenrijen veruit beter was dan proberen er midden tussendoor te komen. Toch kozen veel dat middenspoor maar dan was wel een erg groot hart nodig vanwege de vereiste hoge snelheid om vastzitten of omvallen te voorkomen. Met voldoende snelheid er tegenop en precies over het midden van een bandenrij met beheerste gashand laten rollen (niet te veel spin) was de truc. Ook hier werd te langzaam afgestraft met…. bandenpech. Bij de speknatte en dus ook al gladde balkjes was rustig erover ook heel wat beter dan met veel geweld zoals velen mochten ondervinden. Gasgeven kunnen velen, beheerst nog lang niet allen. Er werd dan ook heel wat afgetuimeld en in de modder gebeten. Het publiek genoot hiervan maar werd ook wel eens getrakteerd op een flinke klodder rondvliegende modder.
Het Mietjespad voerde langs deze hindernis door een modderbak waar gewoon vol het gas erop kon. Via een omweg kwam dat weer achter de hindernis uit. Dat duurde tegenover iemand die de heldenzijde goed deed, zo’n 10 seconden extra. Het was bepaald geen makkie en ook heel wat toprijders kwamen er in de problemen waaronder Erwin Plekkenpol en Mark Wassink. HK suspension rijder Alex van de Broek was één van de weinigen die er zonder enig probleem of voetje zo overheen trok. Voor een trialrijder als hij had het weinig om het lijf.
De tweede proef op en rond de voormalige stortplaats was als alle jaren weer prachtig. Mooie lange en vloeiende bochten in het bos, twee beklimmingen van zo’n 10 meter omhoog en even zo vele afdalingen waren weer goed voor heel wat bloeddrukverhoging. Wat later op de dag vormden zich bij de tweede klim diepe sporen in de licht modderige en zachte grond. Daar volgden, net als in voorgaande jaren, weer heel wat schuivers. Minder ervaren rijders denken nog steeds zo’n klim rustig op te kunnen rijden. Het gemis aan aanloop hopen ze met veel gas wel te compenseren. Bij een eenvoudig klimmetje werkt dat, maar niet bij dit soort. Dit vraagt om een goede aanloopsnelheid en het kiezen van een geschikt spoor, bij voorkeur niet het diepste. Met een gestage hoeveelheid gas volgt zo het laatste stukje waarna net voor de top het gas weer dicht moet. Doe je dat te vroeg dan volgt alsnog vermoeiend trek- en duwwerk na ingraven en omvallen in de geul. Ben je te enthousiast volgt een ‘endo’ (voorwiel omhoog en dan achterover). Henri Slettenhaar deed hier wat nog het meest lijkt op een mislukte freestyle "backflip". Hij hield er naast een beschadigd imago weinig aan over. De afdalingen waren ook listig door de vele steeds dieper wordende sporen. Er werd veel gevallen maar de grond was lekker zacht en dus bleef het leed beperkt.
408 Nationaal Henri Slettenhaar deed een poging tot freestyle "backflip" op de stortplaats helling
De bosproef in het buurtschap De Schoolt in het noorden was de finishing touch met heel veel kruip-sluip werk afgewisseld door goed rijdbare akker- en veldpaden. Geconcentreerd en hard tussen de dicht op elkaar staande bomen sturen. Machtig om te doen maar de steeds dieper wordende knippen zorgden voor heel wat afzeilers richting een van de vele bomen. Er stonden al heel wat namen op die bomen, nu staan er weer een paar bij.
MEER VERSTAND VAN… HET REGLEMENT
Het blijkt regelmatig dat weinig rijders het KNMV enduro reglement beheersen. Dat is niet slim want heel wat eenvoudige zaken opgesomd in hoofdstuk 7 kunnen leiden tot strafseconden en zelfs diskwalificatie. Dan is een hele dag rijden achteraf voor niets geweest. Onder de nationalen die liever niet promoveren naar de inters is para 10.6.1 ‘Verplichte promotie’ goed bekend. Die zorgen wel dat ze niet bij de eerste 10% in het eindklassement van hun klasse staan na de kampioensrit. Die missen dus een wedstrijdje of missen zelfs de finish wel eens. Ook hier in Harfsen was dat in de uitslag te zien. Voor degene die met het oog op de tweedaagse -waar het nog nauwer komt- hun kennis willen opfrissen, kijk eens hier: Reglement
Ook is nog onvoldoende bekend dat inschrijven bij een enduro ‘altijd betalen’ betekent. Zelfs als er niet wordt gestart. In Harfsen kwamen een tiental na aanmelding niet opdagen, die moeten de 30 euro inschrijfgeld gewoon betalen. Ook Hellendoorn heeft nog 30 rijders op hun lijstje staan. De enige manier om betaling te ontlopen is tijdig (vooraf) af te melden onder een valide reden ( ‘mijn moeder was jarig’ is wellicht geen goede).
ONK INTERS E1
Met duidelijk krachtsverschil had Erald Lammertink weer een makkelijke dag. Hij nam weinig risico want het leek dat hij in gedachten bij vorig jaar was toen een zekere titel in (olie)rook opging. Op proef 1 nam hij consequent het mietjespad maar bleef desondanks de snelste op deze en alle andere proeven. Jirry van Veen bleef er het dichtste bij maar moest flink toegeven. Toch zou Van Veen met deze tijden bij de zwaardere E2 wel bij de eerste (sterke) acht rijden. Rick Enderink nam weer de derde plaats voor zijn rekening voor Willem Varenbrink (4) en Sjaak Martens (5). Lammertink voert de tussenstand aan met 18 punten voorsprong op Van Veen, en moet dus nog wel gewoon zijn best doen en de zaak heel houden, aangezien er met twee keer de winst nog 60 punten te verdelen zijn.
ONK INTERS E2
Ook deze slag was er geen kruid gewassen tegen Hans Vogels. Die verkeert momenteel in een blakende vorm en zit vol zelfvertrouwen. Vogels maakte alleen op proef 2 een klein foutje waardoor Mike Kock er onderdoor kon komen. De andere proeven waren alle voor Vogels en zo won hij ook weer deze wedstrijd net als alle voorgaande zes. De al genoemde Kock bood nog het meeste tegenstand maar moest toch een klein minuutje toeleggen op de modderkoning. Het leek wel of een minuut respect het toverwoord was want ook Alex van de Broek moest een minuutje toestaan ditmaal op Kock voor drie. Daar weer een minuutje achter was er iets meer competitie want het veelbelovend jeugdtalent Dave Elsinga was aan het knutselen met Geert Snellenberg. Dat ging gelijk op maar Elsinga toonde de langste adem en ging dus uiteindelijk voor vier. Met zeven overwinningen staat Vogels maar liefst 58 punten voor op zowel Van den Broek en Elsinga. Die twee puntjes lijken gelet op zijn dominante rijden en betrouwbare Yamaha natuurlijk een peuleschil. Het zal met een derde titel op rij dan ook wel goed komen ervan uitgaande dat hij zoals het reglement verlangt beide dagen van de KNMV-Kampioensrit start. Wie er tweede wordt lijkt spannender hoewel Van den Broek het voordeel heeft van veel ervaring …..
122 Al jaren snel maar soms net iets te, hier had Geert Snellenberg alles op een rij en pakte een fraaie vijfde plaats
ONK INTERS E3
De twee opponenten Mark Wassink en Erwin Plekkenpol kennen deze omgeving en route als hun broekzak. Hoewel Wassink de eerste seizoenswedstrijd moest missen vanwege een blessure en dus meteen op achterstand stond, won hij de drie recentste wedstrijden. Plekkenpol stond weliswaar aan de leiding met 25 punten ruimte maar weet ook uit jarenlange ervaring de schade maar beter beperkt te houden. Beide dus geladen aan de start. Op proef 1 kwam Plekkenpol eerst ten val in een gat en raakte daarna op de banden van de trialsectie in de problemen. Wassink zat er kort achter en zag kans er ondanks de beperkte breedte langs te komen. Op de boomstammen ging hij echter op zijn beurt vol in de fout en kon Plekkenpol weer langszij komen. Wassink verloor veel trialtijd en moest op deze proef zo’n 17 seconden toegeven.
202 Het moment dat de opgekrabbelde Plekkenpol de opkrabbelende Wassink weer passeert op de trialsectie
Dat ontstak de leeuw in Wassink, een inspiratie waarop Plekkenpol geen antwoord had. Wassink won alle resterende proeven en had op het eind 19 seconden over voor de winst. Plekkenpol kon als tweede weer flink punten bijschrijven voor Gert-Jan Boekhorst die op deze echte enduro proeven liet zien goed mee te kunnen. Die derde plaats bracht hem voorbij Erik Davids die vier liet optekenen. Jeffrey Zweers had een sterke dag en reed een verdiende vijfde plaats uit de klokken ondanks de tijd die hij verloor op de banden en boomstammetjes bij het trialen. Plekkenpol leidt de tussenstand met 22 punten voor op Wassink. Bij een normaal verloop is er weinig onrust in het HM team, maar er moet natuurlijk nog wel eerst gefinished worden.
242 Het Mietjespad was wat modderig, hier laat Jeffrey Zweers zien wat de beste stijl is voor een aspirant moddermannetje
INTERS VETERANEN 40+ EV40
Arjan van der Veld kwam, zag en overwon, geen enkele proef hoefde hij af te staan aan zijn naaste opponent Cees Siemons. Die probeerde het nog wel en kwam er soms kort bij, maar net niet erover en kwam zo uit op twee. Het zal Siemons overigens weinig deren daar de 28 puntjes verschil in de tussenstand meer dan een gezonde basis is voor een eerste kampioenschap bij de inters 40+. Gert Berghorst reed lang op een tweede plaats, won zelfs drie proeven maar moest door een flinke schuiver in de laatste proef zo’n 20 sec toegeven. Daardoor zakte hij zelfs nog naar vier omdat Peet van Saase nog even snel haasje over deed voor drie. Bob Barten zag een constante race beloond met een strakke vijfde plaats.
302 Met een tweede plaats houdt Cees Siemons de titel strak in het vizier
SCRATCH ONK INTERS (Motorgazet bokaal)
Met grootste dreiging Wassink die langdurig ging trialen en daarnaast maar één proef wist weg te kapen voor de neus van Hans Vogels is wel duidelijk dat het wederom laatstgenoemde was die de hoogste eer naar zich toe trok. Mike Kock reed sterk maar moest ook inzien dat Vogels in deze vorm niet te kloppen is. Wel nam hij de tweede stek voor zijn rekening met een mooie marge naar Mark Wassink (3) die op zijn beurt Erwin Plekkenpol de baas bleef. Met een vijfde werd het goede rijden van Alex van den Broek beloond. Vogels leidt de dans met 275 tegen 210 van Plekkenpol. Ondanks dat er nog 80 punten te halen zijn zal dat niet gauw omdraaien. Meer strijd zal er zijn voor de tweede plaats in het roemrijke scratchklassement met Wassink op 3 met 195 punten en dus dichtbij Plekkenpol.
EURO/ NATIONALEN N1
Het door Rik Broer binnenhalen van zijn zevende overwinning (meer was er niet te halen dit jaar) werd gevierd of het kampioenschap al binnen was. Maar ook al heb je 61 punten voorsprong en zijn er maar 60 te halen, je bent pas kampioen als je beide dagen start in de 2-daagse. Die overwinningsvakantie of dat rusthuisbezoek moet dus nog even uitgesteld. Nu Hans Scholten een slechte dag had kreeg Andre Bouwmeester de tweede plaats cadeau. Voor de plaatsen drie en verder duurde het even voordat Bjorn Beldman, Roberto Drost en Wieger Riphagen het in deze volgorde eens werden. De verschillen waren slechts enkele seconden.
EURO/ NATIONALEN N2
Nu de eindfase in zicht komt worden de messen geslepen. Niet alleen worden de eerste 10 van de eindstand gepromoveerd naar de inters maar ook is het tijd voor een haarscherpe eindsprint. Bjorn Schreijer had die vorige week al opgepakt en zette dat ritme hier netjes door. Snel, strak en met slechts kleine foutjes reed hij titelopponent Mark Smits op een ruime 90 seconden. Met zijn tijd zou Schreijer zelfs vierde worden bij de E2. Of er soms doorgereden wordt bij de nationalen! Smits had op zijn beurt ruimte om de strijd om de derde podiumplaats, die achter hem woedde, rustig uit te rijden. Harmen Harmsen was het niet eens met Robert Willemsen over die derde plaats. Harmsen kwam wellicht in het nauw waardoor hij het met de afzetting opeens ook niet meer zo nauwkeurig nam. Bij de trialsectie nam hij eerst het Mietjespad om vervolgens na de banden weer het Heldenpad op te draaien. Dat was duidelijk het beste maar zeer illegale spoor. Een ronde later flikte hij weer hetzelfde maar had toen alleen nog maar een boomstammetje te nemen. Dit werd helaas niet opgemerkt door de vele toeschouwers en club- en KNMV officials hoewel er daar genoeg stonden. Dan maar een alerte fotograaf die deze snode daad vereeuwigde.
3* 477 Hier is te zien waar Harmsen tot twee keer toe de kluit belazerde
Fijn voor Harmsen dat de uitslag al definitief is en dat dit soort foto’s achteraf buiten zijn klassering blijven. Fijn was ook dat Willemsen toch net iets sneller was en de derde plaats opeiste. Nu werd Harmsen vierde voor Hans Pol (5) en Robbie Hermsen (6) maar eigenlijk hoorden die vanwege het afsnijden van Harmsen nog een plaatsje naar voren. De tussenstand wordt aangevoerd door Smits met een marge van 16 punten op Schreijer die een resultaatje mist maar wel de snelste van het veld is. Als Smits het hoofd koel en de boel heel houdt, en dat kan hij, is hij spekkoper.
429 Bij een klim gooit Wopke Hoekstra voor de balans alles wat maar kan bewegen naar voren
EURO/ NATIONALEN N3
Het is wel jammer dat Carlo van Loon pas na de zomerstop aan het seizoen is begonnen. Ook deze keer verslaat hij in een spannend gevecht lijstaanvoerder Bernard van de Pol ondanks een flinke worsteling met zichzelf op het heldenpad. Dat ene foutje trekt hij al snel recht maar helemaal afschudden van Van der Pol was er dit keer niet bij. Van Loon wint toch zijn vijfde wedstrijd aaneen en nadert zo Van der Pol die echter rustig blijft en met tweede plaatsen ook dik punten blijft produceren en zo het verschil op 18 punten houdt. Onder deze omstandigheden leek Lemmens KTM rijder Patrick Schellekens in zijn element. Zo kon een fraaie derde plaats hem niet ontgaan. Anne Pennings had weinig moeite de vierde positie op te eisen voor Bart Oosting (5).
NATIONALEN VETERANEN 40+ NV40
Het wordt wat eentonig maar ook hier weer een winnaar die dat al voor de vierde keer achter elkaar doet. Niet dat de overmacht van Jan Wigman nu zo groot is, maar wel genoeg want elke keer weet hij met zo’n 30 seconden verschil de rest op nakijken te zetten. Het is dat Wigman de laatste ronde wat foutjes maakte dat deze marge ontstond want Han van Saase had natuurlijk ook graag eens gewonnen en moest nu voor de vierde keer op die vreselijke twee afklokken. Dick Luijten zag door wat mindere resultaten de laatste tijd het uitzicht op de titel wat wegebben en deed daar wat aan door de derde stek binnen te loodsen voor GJ Nijen Twilhaar (4) en kampioensleider Bauke Bootsma. Die laatste staat op 153 met Luijten op 146 en Nijen Twilhaar op 140. Met Zilvold wat verder op 124 en Wigman op 120 is er met de wisselvalligheid van de twee koplopers nog van alles mogelijk. Een ding is wel zeker en dat is dat de eerste vier van dit kampioenschap volgend jaar het immens populaire rondje extra bij de inters EV40 mogen gaan doen.
NATIONALEN VETERANEN 50+ NV50
Over de eerste plaats was weinig anders te melden dan dat Jan Lemmens bij gebrek aan enige tegenstand die weer zo kon opstrijken. Henk Enting had een goede dag en wist zo een hele mooie tweede plaats binnen te hengelen. De derde man Peter Wils had meer dan een halve minuut nodig om zijn achterwiel te zien maar pikte wel stekje drie in voor Henk Pardijs die met vierde weer helemaal terug is van even weggeweest. Jacob Homan liet zich het bier niet lauw maken en tikte af als vijfde.
Er was overigens wat mysterieus aan de tweede klim van de stortplaats. Meerdere Gas-Gas rijders waaronder Ben van de Wetering en Henk van der Spek trokken als door een magneet getrokken één-voor-één helemaal naar links om daar uiteindelijk om beurten een hap uit moeder aarde te nemen. Zou er een Gras-Gras magneet op die plaats zijn begraven? Er lagen ook Yamaha’s en KTM’s maar dat kan toeval zijn. Voor de kampioensstand is duidelijk dat Lemmens met 39 punten voor op Wils niet alleen minstens twee keer het paard zal moeten aantrappen maar er ook nog een beetje voor moet rijden al zou één dag al kunnen volstaan voor een volgend volksfeest bij het Brabo Team.
702 Na al die jaren is 50+-er Peter Wils neit bange van een beetje blubber
SCRATCH NATIONALEN (Twin Air bokaal)
Niet te stuiten was Bjorn Schreijer in deze echte enduro omstandigheden. Het hele veld moest eraan geloven, ook Carlo van Loon kon geen vuist maken maar scoorde wel de runner-up voor Bernhard van de Pol. Mark Smits was Rik Broer te snel af voor positie nummer vier. De tussenstand is zeer interessant met Smits aan de leiding met 507 punten, Broer 487, van de Pol 470, Schreijer 465 en Van Loon 436. Met nog 160 punten te verdelen kan een slechte dag een heel verschil maken in dit klassement.
DAGLICENTIES
Het bleef lang spannend tussen Henry Pol, Barry Westen en Michel Reins. Met geringe onderlinge verschillen gaven kleine foutjes de doorslag. Pol won zo net voor Westen en Reins (3). Michel van Roon en Laszlo Tichi streden in deze volgorde om vier. Het is dat Van Roon op de laatste proef een foutje maakte waardoor hij alsnog van vier naar vijf wegschoof.
991 Gelegenheidsrijder Okki Kambs vond twee rondjes bij de daglicenties meer dan genoeg
CLUBTEAMS
Met weer een overwinning van kampioensleider MAC Veenendaal (Vogels, Lammertink en Gert Berghorst) op VAMC De Graafschapsrijders 1 loopt de voorsprong op naar 17 punten. MC Toerenteller 1 rekende de derde plaats in.
MERKENTEAMS
Ook deze keer was Yamaha (Vogels, Lammertink en Elsinga) naaste opponent HM Honda te snel af. Het verschil bedraagt nu 18 puntjes maar beide teams rijden met het minimale aantal van drie rijders. Eén uitvaller en de stand ziet er weel heel anders uit. Door hier vandaag de derde plaats op te eisen neemt Husqvarna Lucht Mobiele Brigade de derde plaats in de tussenstand over van het uitgevallen Husqvarna JT team.
DE ‘DUIK’ VAN DE DAG
Dit keer was het niet lastig een mooie sfeerfoto te vinden. Allereerst bleek de klim op de stortplaats vele te machtig. Daarnaast was de modderplas naast de trialsectie een geliefkoosde plek voor een modderbad.
166 Als er al één op de bult ligt, gaat Bram Olthof er gezellig bijliggen
790 Gijs Heinicke wilde zijn pak schoon houden. Wat denk je, zal het gelukt zijn?
OH WAT EEN SUPERDAG
Eén van de daglicentierijders drukte het zo mooi uit. Met zijn dikke 32 jaar enduro ervaring had de club weer een prachtige en hele echte enduro in elkaar geknutseld, route en proeven. Zwaar maar wel perfect. Twee rondjes vonden velen meer dan genoeg, maar als dat zo is moeten ze in Harfsen wel bij de daglicenties. En zo is het! Jammer dat we deze zeker 100 vriendelijke grondeigenaren met zo’n mooi stukkie enduro grond niet veel vaker tegenkomen. Dat is het noodlot, het is niet anders. Net als dat uiteindelijk de meesten het mietjespad namen, terwijl het helemaal geen mietjes zijn.
Op 28 en 29 nov staat de apotheose van het ONK in Enter op de kalender. Twee dagen lang krijgen de rijders hele nieuwe stukken route maar ook totaal nieuwe proeven voorgeschoteld. Dat wordt smullen! Ook kun je met een voorzitter met de verwachtingsvolle naam Slager, die ook nog een geducht trialrijder is, verwachten dat er spannende uitdagingen in het geheel komen. Uiteraard is er dan ook een omweg voor degene die daar geen lol in zien. Bereid en bibber je voor via
www.tweedaagsereggerit.nl Kijkers zijn natuurlijk meer dan welkom.
Tekst: Alex Peters
Foto’s: VSFoto.nl en MXFoto.nl
© Het gebruik van de hier geplaatste tekst is alleen toegestaan met schriftelijke toestemming van de auteur.
Alex Peters, Uw evt. reacties gaarne naar:
Peters@DeNop.isonzeclub.nl
bron:
http://www.enduro.nl/