NOPPENFORUM.NL

Zondag 2 Maart 05.00 uur.
Wekkertje loopt af, vol goede moed uit bed.
Vandaag is de seizoens opening van het BK enduro 2003.
Op het programma de enduro van Warnant.
Fluitend een douche genomen, wetende dat mijn motor in optimale conditie verkeerd en staat te popelen om van start te gaan.
Dan de wagen in, en op weg naar Hoboken waar ik afgesproken heb met mijn vaste endurocompagnon Wim.
De motors staan al geladen voor de deur, dus dat is dik in orde.
En op weg naar Warnant.

-2uur later-
Toegekomen in Warnant.
Er blijkt op deze opener serieus wat volk te zijn afgekomen.
Snel het papier gaan halen voor de technische keuring.
En dan aanschuiven in de rij, en die was lang zenne.

Zo eindelijk is het aan ons. Keuring van helm, verlichting, stoplicht, banden en geluid en we krijgen het felbegeerde stickertje op helm en motorkader geplakt.
Motors geparkeerd in het parc ferme en terug naar binnen om de rest van de inschrijving te voltooien.

Onze ideale starttijd 11.12 am, nog een klein uur voor het aan ons is.
Nog snel even de tussentijden noteren. 1e kontrole na 44 min, 2e na 38 min en de 3e na 20 min. Dan nog 20 min de tijd om de special te voltooien en we zijn op tijd terug voor de 2e ronde.

Nu maar wachten, en het begin van het parcours eens goed bekijken.
Het had naar het schijnt de hele nacht geregend dus je kan je wel voorstellen hoe het parcours erbij ligt.

-11.05-
We gaan de motors ophalen in het parc ferme, nog een paar minuten en we kunnen van start.

-11.12

Aan de startlijn, kaart laten punten, motor starten en we zijn weg.

We beginnen aan een stuk wei dat eigenlijk die naam niet meer waardig is. Dit stuk is herschapen in een strook modder van een goede km lang.
Schuivend en vloekend baggeren we erdoor.
Even verderop duiken we het bos in. Hier gaat het beter rijden zijn.....

Na enkele honderden meters komen we de eerste rijders tegen die hun tanden aan het stukbijten zijn om hun motor terug uit het spoor te krijgen waar ze zijn vastgereden.Wie staat daartussen? Inderdaad m'n maat Wim. Pech net het verkeerde spoor gekozen. Ik kan nog net wisselen van spoor en rij ze probleemloos voorbij. Dat gaat goed. Maar wanneer wil die modder nu eens stoppen. M'n benen beginnen al een beetje als lood te wegen.
Ik moet precies toch nog iets meer aan m'n konditie werken.

Allez het bos uit, en de zandwegen op. Even tot rust komen op een gemakkelijk te rijden stuk. Snel wat drinken van m'n camelback. Dat doet deugd. De 1ste tijdscontrole. Godver 2min te laat. De modder heeft z'n tol geeist.
Snel kaart laten punten en terug op weg. Nu beginnen de hellingen en afdalingen te komen. Maar alles gaat goed. We denderen naar boven en komen op sommige stukken bijna in vrije val naar beneden. Zo steil zijn er stukken bij. Maar alles nog goed te doen.

Terug een zandweg, terug even tijd om te bekomen van de gedane inspanningen. En dan gebeurd het, de weg is toch gladder dan verwacht.
Voorwiel schuift weg. Geen tijd meer om te korrigeren. Hier gaan we een gang voorover af de motor. Enkele buitelingen en tot stilstand tegen een boom. Godver $#*^mme terug recht. Motor recht en maken dat we weg zijn, de tijd loopt.
Evaluatie onderweg van de geleden schade, stuur krom (geen reserve bij) en om rechtdoor te rijden moet ik ongeveer een 30 graden naar links sturen. Knap lastig in de sporen, maar het gaat. Ik denk dat m'n seizoensopening hier al ver gedaan is.
Mijn ribben en pols beginnen aardig pijn te doen.
Toch zetten we door.
2e tijdskontrole. We zijn te vroeg. Even wachten tot mijn starttijd er is. Wie komt er onder de modder en hijgend aangereden. Inderdaad Wim, die is ook nog steeds in de running. Mijn vertrektijd is er weer. Nog een goede 40 minuten en we zijn terug aan de start/finish.

In het derde gedeelte geen problemen te melden. Buiten een kleine helling van pakweg 2 meter die bezaaid ligt met stenen waar je gemakkelijk op zou kunnen schaatsen. menig rijder bijt ook hier zijn tanden kapot. Maar uiteindelijk na ettelijke valpartijen komen we er door.

We komen aan aan de laatste tijdskontrole en het begin van de special.....

Een special is het zeker. Een wei onder een schuine hoek die niets meer weg heeft van een vlakte waar de koeien op grazen. Het is een grote brij modder waar we moeten zien door te geraken. gee grip op het achterwiel. Geen grip op het voorwiel omdat de banden blijven volzitten.
Het is hier meer schaatsen dan rijden dat ik doe. Wat word je moe van door die blubber te schuiven en je evenwicht te houden. Ik zie de finish in de verte. Nog even doorzetten en we zijn aan het werkpark. Komaan je kan het. Nog heel even. Totaal leeg gereden kom ik aan. M'n maat die een paar honderd meter voor was staat me op te wachten. Mijn ribben doen zo'n pijn. Maar alleen als ik lach. Even goed de motors nakijken. En het is duidelijk. Nog een ronde met een verbogen stuur zie ik niet meer
zitten. En wijselijk, maar met spijt besluit ik het voor bekeken te houden.

Spijtig maar het is zo.

Dit is het verslag van de enduro van Warnant zoals ik die beleefd heb.

Tot in Orp le Grand

een mooi verslag , guyke.
zo wil ik ze na elke enduro of andere rit wel lezen.

Ha,

ik heb dus samen met Guyke en Wim aan de start gestaan om 11u12 en wat met hen gebabbeld !!
Naast hun gele machines...

Ik kan inderdaad ook maar enkel bevestigen dat deze enduro erg zwaar was, en ook erg glad (net voor de tijdsproef op die vervloekte weide heb ik nog kennis gemaakt met de prikkeldraad langs het pad. Heel "tof", vooral als je met je been vastzit tussen draad en moto ... )

Voor de rest overal goed doorgeraakt (ik vond vooral de sectie op het einde - een soort verlaten groeve met van die heuveltjes vol stenen erg amusant) Alleen ben ik hier ook heel even gevallen op dat laatste steile klimmetje van zo'n 2 meter, met als gevolg een blauwe plek op mijn linkerbeen) Geeft echter niet.

Alleen die verrekte MODDER in de wei. Die was er voor mij teveel aan. Hier voor de 1ste keer in 2 jaar mijn KTM aan het koken gekregen...

En mijn koppeling stinkt ook enorm (maar dat deed ze al in het beginstuk waardat mijn medestartgenoot vast zat in de modder en waar ik zelf goed moest "gassen" om er vanuit stilstand door te komen)

Over 2 weken beter in Orp-le-Grand.

Jo Vdb

In elk geval niet te vergelijken met Borculo.
Dat was een familieuitstap vergeleken met Warnant.

Inderdaad dat waren wij dus

Ik hoop dat de ribben snel genezen.

Een "echte mannen" verslag.
Ik rij eerst Holten aankomend zaterdag en als mijn motor het daarna nog doet(natuurlijk doet hij het daarna nog) dan ben ik van plan om naar orp te gaan. Maar alleen als het goed geregend heeft. Heerlijk blubber. Mijn lust en mijn leven

Bij de randonneurs in totaal 72 starters

Hiervan 22 geklasseerd (dus 50 uitvallers / opgevers)

Dat zegt genoeg zeker ?????

Hetzelfde geldt bij de gentlemen, de juniors etc

Jo VdB

Jo, je probeert me toch geen schrik aan te jagen, zeker.
Maar ik moet zeggen dat met dit soort getallen het wel een echte enduro wordt, dus .. ik hou deze datum open.
ps: Orp is toch wel net zo lastig hè als warnant

8.15 wir kommen in Warnant an und stehen Oben direkt am Denkmal bei der Kirche mit unseren VW Bus. Schnell die Mopeds ausgeladen und den Berg runter gelaufen zur Einschreibung und technischen Abnahme.

10.11 nachdem wir unsere Leibchen abgeholt haben (620, 627, 628) und unsere Zwischenzeit aufgeschrieben haben, geht’s wieder den Berg hoch zum Auto. Umziehen und noch einen Happen essen und die Zeiten für die CT`s ausrechnen und auf Klebeband aufschreiben.

10.50 geht’s wieder den Berg runter, wie eine vollbepackte Herde Esel geht’s zur Tankzone hin. Nachdem wir schwitzend unten bei der Tankzone angekommen sind merke ich das ich zu viele Shirts angezogen habe

11.01 in den Parc Ferme rein und ungeduldig darauf warten das wir unsere Möppis zum Start schieben dürfen.

11.11 Karte abstempeln lassen und es geht los.
Motorrad warmlaufen lassen und es geht los.
Wir müssen einen Wiesenhang 400m hoch der mit Spurrillen durchsetzt ist. Mit etwas Gas und Gewichtsverlagerung nach vorn komme ich gut bis oben durch, jetzt geht’s rechts runter auf einen 2m breiten Feldweg der aus 3 tiefe Spurrillen besteht, ich wähle die mittlere Spurrille, was sich etwas später als Fehler herausstellt. Es geht gut voran in den Spurrillen, bis ich auf einen Belgier auffahre der sich festgefahren hat. Zusammen schleppen wir sein Motorrad aus der mittleren Spurrille raus und ich kann weiterfahren. Konditionel angeschlagen von der Motorrad schlepperei des Belgiers mach ich mir Gedanken das es mit meiner Kondition nicht so Best steht und bete zu Gott das die Spurrillen doch bitte bald aufhören sollen! Meine Gebete wurden erhört und der Boden wurde immer trockener und härter so das sich keine Spurrillen mehr bilden können.
Es ging noch ein langes Stück über einen Bahndamm der mit Wellen durchsetzt war kommen wir in einen Steinbruch an, wo wir einige Auf- und Abfahrten bezwingen müssen, was aber keine Schwierigkeit darstellt. Nachdem wir den ersten CT hinter uns gebracht haben geht’s über Schotter- und Feldwege zur ersten Zeitkontrolle, Shit, 1 Minute zu spät bei der 1 Zeitkontrolle.

Jetzt kommt das erste längere Straßenstück und endlich können sich die Reifen von der Mocke (Schlamm) freimachen. Nach etwa 5 km ging es wieder auf Feldwege zum nächsten CT in einen Steinbruch. Abstempeln und weiter, alles läuft super, bis ich an eine Auffahrt komme die links schräg am Hang lang läuft und das Vorderrad aus der Spur läuft bleibe ich hängen und muß das Fordernd wieder zurück in die Spur heben, mit viel Gefühl und Gas ging das den Berg hoch, jetzt nur nicht nach links weg rutschen, oben angekommen kam die nächst Schwierigkeit in einem Wald war eine Art Kessel wo es drei Möglichkeiten gab hochzufahren, ich nahm die linke Möglichkeit und mit viel Gas kam ich auch Hoch bis plötzlich vor mir ein Motorradfahrer auftauchte der hängen geblieben war,
zu meinen Glück standen oben zwei Helfer wovon einer sofort meinen Lenker faste und mich hochgezogen hat. Jetzt kam die nächste Schwierigkeit, man mußte schräg zum Hang durch eine Art Auswaschung fahren wo der Hang abgerutscht war. In dieser Auswaschung lagen schon drei Motorräder samt Fahrer die damit am kämpfen waren das sie nicht den Hang runter rutschten! Einer der Helfer wies mich ein, ich sollte erst so weit wie möglich nach oben fahren und das 90° links zum Hand die Auswaschung durchqueren, was dann auch ohne Probleme geklappt hat,
puh.. .. Glück gehabt. Jetzt ging es über einen Waldweg zur nächsten Zeitkontrolle.. Shit 3 min zuspät.. !

Über einen Waldweg ging es dann weiter zur Speziale, an der Zeitnahme angekommen schauten mich die Belgier mit einen lächeln auf den Lippen an als wenn sie sagen wollten " wenn der wüste was ihm noch bevorsteht.." Der vor mir gestartete Fahrer legte sich schon nach 50m in der ersten Rechtskurve hin und ich sagte mir "das mach ich besser".
5...4...3...2...1...GO! Ich dachte nur was hat der vor mir fahrende bloß, das ist doch super zu fahren, die Rechtskurve ging auch noch super und es ging leicht in einer 180° Kurve runter und dann....."was war das"?!?...
es ging schräg zum Hang leicht nach oben weiter, so ca. 150m waren bis zur nächsten 180° Grad kehre zu fahren! Hier spielten sich Dramen, vor mir lagen 5 Fahrer die mit ihr Motorrad am kämpfen waren weil ihr durchdrehendes Hinterrad den Hang runter rutsche und sie dann 90° zur Fahrtrichtung standen... hinfielen...aufstehen... hinfielen...! Ich dacht mir nur "das kann doch nicht so schwer sein..." bis ich selbst nach 10m mit den Hang am kämpfen war! Ich kämpfte mich durch bis zu Zielhang wo man nach einer Rechtskurve, über zwei kleine Hügel (die man im Trocken auf den Hinterrad locker überfahren hätte) zum ende der Speziale gekommen ist, bis zum Ersten der beiden Hügel bin ich gekommen, 10m haben mir noch gefehlt und ich hätte die Speziale hinter mich gebracht, ich kam zum stehen und wurstelte so lange rum bis sich meine Kupplung in Rauch auflöste....! Die Speziale habe ich nicht geschafft...! Als wir das Motorrad runter geschoben haben, haben sicher 30 Kilogramm Schlamm am Motorrad geklebt.... !

Nächstes Jahr komme ich wieder.... !

Gute story, aber jetst bin ich bange(ist das deutsh). what a hell ride.
Orp here i come, and weiter jare warnant.

huskie schreef:Gute story, aber jetst bin ich bange(ist das deutsh). what a hell ride.
Orp here i come, and weiter jare warnant.

Bedangt Huskie,

ik heb gewon mein best geprobert of so

cu M@rtin