verslag trip naar italie
Geplaatst: zo jun 25, 2006 15:03
Off the Road avontuur in Italië
Alle motorsport beoefenaars herkennen wel het gevoel van: “op dit vakantieadres kom ik terug, maar dan wel met motor”.
Je zit op het strand in het zonnige Toscane ergens midden in Italië en droomt weg, over hoe het hier zou zijn met je motor onder de kont.
De droom wordt af en toe wreed verstoord door de kinderen die vragen:”papa mag ik een ijsje”? .
Om maar snel weer terug te komen in die droom, geef je natuurlijk direct toe, “natuurlijk mag je een ijsje”, ook al zijn ze er bijna misselijk van, maar dat is weer van een latere zorg.
Letterlijk op deze manier zijn de plannen tot stand gekomen voor onze laatste trip naar het Mekka van de enduro sport Italië.
Na enig speurwerk op internet en informatie bij een plaatselijke MX-winkel kwam ik uiteindelijk uit bij een Italiaanse grootheid op enduro en rally gebied nl Gianpiero Findanno.
Findanno in Fuoristrada
Findanno, voormalig Italiaans Junior Trophy team rijder met veel 6-daagse ervaring in de begin jaren ’80, maakte voornamelijk furore in de Rally Parijs-Dakar met als beste resultaat de 8e plaats in 1988.
In die jaren was hij onder andere fabrieksrijder voor Yamaha France (met Peterhansel) en het BMW team van wijlen Gaston Rahier, totdat een hevige crash (op een 3e plaats in het alg. klassement liggende) een einde maakte aan zijn carrière.
Nu runt hij een eigen OTR school en organiseert meerdaagse trips in de directe omgeving van Perugia nabij het Trasimeno meer en is nog steeds een grootheid in zijn eigen land.
Perugia - Citta del Pieve.
De avond na aankomst trakteert Gianpiero de groep op een werkelijk voortreffelijk 5-gangen diner in een restaurant met een fantastisch uitzicht over Perugia (150.000 inw.)
Na afloop kwam hij met de mededeling dat de volgende ochtend iedereen om 7.30 uur klaar moest staan en dat een deel van de bagage met de auto naar het ruim 130 km oostelijk liggende Citta del Pieve vervoerd zou worden.
Je kunt je voorstellen dat hij niet van iedereen applaus kreeg, half acht.
De route voerde ons door zeer ruig terrein met veel klimmen en dalen en bracht ons naar historische plaatsen zoals de stad van de “Heilige Franciscus” Assissi.
Tijd om lang stil te staan had hij niet, want zijn motto was: “je komt hier om te rijden en niet om stil te staan”.
We moesten ook wel want de route van die dag was ruim 200 km lang en mensen met ervaring in het rijden in bergachtige gebieden weten dat je dan behoorlijk moet doorrijden.
Meerdere keren test hij de groep om te kijken wat voor vlees hij in de kuip heeft en past daar de route op aan.
Een 2-tal keren waarschuwt hij de groep en verteld dan dat het komende traject alleen is voor zeer ervaren rijders en dat er een mogelijkheid bestaat om een alternatieve route te nemen.
De deelnemers weten dan van zichzelf wie hier wel aan mee moeten doen en wie niet.
Aan het einde van de dag komen we aan in Citta del Pieve ( 18.30 uur) en alsof iedereen er nog geen genoeg van heeft vraagt hij wie er nog zin heeft in een toetje. Een zeer pittige afdaling over geitenpaden met een aantal haarspeldbochten, waar je letterlijk van de motor af moest om de motor “om te zetten”. En dan maar niet de diepte in donderen!!.
Natuurlijk moet je op een dergelijk moment altijd voorzichtig zijn omdat toetjes vaak vragen om problemen is, maar een aantal mensen wilden dit toch niet missen.
Achteraf gesproken had hij absoluut niets teveel gezegd, want een toetje was het zeker en wat een fantastisch uitzicht. !!!!!
De volgende dag zij we via een andere route weer terug gereden naar Perugia waar hij de dag afsloot met een afscheidsdiner in hetzelfde Hotel als de aankomstavond.
De mensen in Italië hadden zeker niets teveel gezegd met de aanbeveling wat betreft Findanno want wat kon die man rijden. “Stoppies” van een meter of 20 en het belangrijkste: deze man houdt gewoon van motorrijden en er een beetje geld mee verdienen is de bijzaak.
Off the Road rit van Siena naar Follonica.
Na het diner hebben we de bus weer ingepakt en zijn we naar het 120 km noordelijk gelegen Coll. Val D’Elsa gereden, onder de rook van de Historische stad Siena.
Daar aangekomen, voor wat wij dachten een eenvoudige OTR rit, bleek het een waar spektakel. De motoren moesten s’avonds reeds worden ingeleverd en onder het oog van de Toscaanse televisie moesten wij al sleutelend een interview geven aan een plaatselijke Italiaanse schoonheid (daar zijn altijd wel vrijwilligers voor te vinden).
De voornaamste vraag van deze dame was natuurlijk, of wij speciaal voor deze OTR rit naar Italië kwamen.
Dat is een vraag die je aan een bijdehante Nederlander natuurlijk niet moet stellen. Die kwam direct al met het antwoord dat hij speciaal voor haar daar naar toe was gekomen.
Onze smerige motoren werden vlak voor sluitingstijd snel het Parc-Ferme ingeduwd tussen de ruim 900 andere (blinkende) motoren en onder luid applaus van het in groten getale aanwezige publiek konden wij op weg naar het Hotel.
Deze rit, die dit jaar gehouden werd ter nagedachtenis van de in Parijs-Dakar overleden Fabrizio Meoni, heeft als startplaats Col V. D’Elsa en de finish is in Follonica op de boulevard aan het strand van de Middellandse Zee.
Hemelsbreed is de afstand niet meer dan ruim 100 km maar de rit is 230 km lang en wordt op de Italiaanse sites omschreven als “erg pittig” en daar is geen woord teveel aan besteed.
S’ochtends voor de start, was het één groot spektakel, veel muziek en de countdown naar het startschot om klokslag negen uur.
Voor die tijd werd de gehele nederlandse aanwezigheid op het podium geroepen om een officieel aandenken in ontvangst te nemen. Zo voelt het dus om een klein beetje beroemd te zijn, wat een show maken die Italianen er van.
Zoals gezegd viel het startschot om klokslag 9 uur en direct ging de gehele club van 900 rijders van start.
In het begin was het natuurlijk een drukte van jewelste, maar het bleef beperkt tot hier en daar een kleine opstopping, maar dan heb je ook even de tijd te kijken naar al dat moois wat Italië te bieden heeft (ik bedoel natuurlijk wel de motoren.Staat er een nieuwe Aprilia 2-cylinder voor mij die ietwat te krap stond afgesteld, tjonge tjonge wat knalt zo’n ding mooi uit die beide schitterende uitlaatpijpen en dat geluid woowww.
Het parcours is in één woord fantastisch, alles wat je ook maar kan bedenken zat in het parcours. Zeer veel klimmen en fantastische afdalingen, afdalingen die(door een lekkende water toevoer pijp) soms spekglad waren, droog gevallen rivieren met ontelbare keien en hele stukken van het parcours die dwars door een rivier liepen.
Niks geen lange blaaspaden, nee alleen maar de 1e 3 versnellingen gebruiken en maar weer remmen. Ik heb het gevoel dat ik die dag wel 10.000 keer geschakeld heb.
Wij beschikken als groep toch wel over redelijk veel buitenland ervaring, maar zoals dit heb ik het nog nooit mee gemaakt, geweldig.
Onderweg was er halverwege een lunchstop ingelast, waar broodjes, water en een glas rode wijn werden uitgedeeld. Dat glas rode wijn heb ik maar even door de goot gespoeld want ik had het gevoel dat als ik die zou opdrinken ik meteen op de kop zou staan en met nog 100 km te gaan leek mij dit niet verstandig.
De laatste 10 kilometer naar de kust gaan over de verharde weg naar de boulevard in de badplaats Follonica (en dat vond ik eerlijk gezegd wel lekker)
Daar aangekomen (rond 17.30 uur) waren het Nijmeegse 4-daagse toestanden, veel publiek, de Toscaanse TV , de omroeper voor het interviewtje en het hele circus van de start was bij de finish weer opgebouwd. Wat een ontvangst, weer even voelden wij ons weer een beetje Rossi of 1 van die andere helden.
Kortom een happening om nooit te vergeten met een kleine kanttekening nl het onderweg tanken. Je kunt je voorstellen dat het wel enige tijd kan duren voordat een kleine 100 deelnemers hun tank hebben gevuld, voordat jij aan de beurt bent. Voor volgend jaar moeten we gewoon een tankpost onderweg regelen, misschien zoekt die Italiaans schone van de TV nog wel een bijbaantje ????
Dit evenement wordt jaarlijks gehouden op de 3e zondag van april en kent een beperking v.w.b. het aantal deelnemers. Wil je deze rit ook een keer mee maken?.
In 2007 overwegen we dit evenement in het programma op te nemen, dit i.c.m. een aantal dagen In Perugia onder begeleiding van Gianpiero Findanno.
Neem bij vragen of belangstelling op met John Hoekstra te bereiken onder e-mailadres johnhoekstra@wanadoo.nl
Binnenkort meer foto’s op www.euro-offroad-trips.tk
Alle motorsport beoefenaars herkennen wel het gevoel van: “op dit vakantieadres kom ik terug, maar dan wel met motor”.
Je zit op het strand in het zonnige Toscane ergens midden in Italië en droomt weg, over hoe het hier zou zijn met je motor onder de kont.
De droom wordt af en toe wreed verstoord door de kinderen die vragen:”papa mag ik een ijsje”? .
Om maar snel weer terug te komen in die droom, geef je natuurlijk direct toe, “natuurlijk mag je een ijsje”, ook al zijn ze er bijna misselijk van, maar dat is weer van een latere zorg.
Letterlijk op deze manier zijn de plannen tot stand gekomen voor onze laatste trip naar het Mekka van de enduro sport Italië.
Na enig speurwerk op internet en informatie bij een plaatselijke MX-winkel kwam ik uiteindelijk uit bij een Italiaanse grootheid op enduro en rally gebied nl Gianpiero Findanno.
Findanno in Fuoristrada
Findanno, voormalig Italiaans Junior Trophy team rijder met veel 6-daagse ervaring in de begin jaren ’80, maakte voornamelijk furore in de Rally Parijs-Dakar met als beste resultaat de 8e plaats in 1988.
In die jaren was hij onder andere fabrieksrijder voor Yamaha France (met Peterhansel) en het BMW team van wijlen Gaston Rahier, totdat een hevige crash (op een 3e plaats in het alg. klassement liggende) een einde maakte aan zijn carrière.
Nu runt hij een eigen OTR school en organiseert meerdaagse trips in de directe omgeving van Perugia nabij het Trasimeno meer en is nog steeds een grootheid in zijn eigen land.
Perugia - Citta del Pieve.
De avond na aankomst trakteert Gianpiero de groep op een werkelijk voortreffelijk 5-gangen diner in een restaurant met een fantastisch uitzicht over Perugia (150.000 inw.)
Na afloop kwam hij met de mededeling dat de volgende ochtend iedereen om 7.30 uur klaar moest staan en dat een deel van de bagage met de auto naar het ruim 130 km oostelijk liggende Citta del Pieve vervoerd zou worden.
Je kunt je voorstellen dat hij niet van iedereen applaus kreeg, half acht.
De route voerde ons door zeer ruig terrein met veel klimmen en dalen en bracht ons naar historische plaatsen zoals de stad van de “Heilige Franciscus” Assissi.
Tijd om lang stil te staan had hij niet, want zijn motto was: “je komt hier om te rijden en niet om stil te staan”.
We moesten ook wel want de route van die dag was ruim 200 km lang en mensen met ervaring in het rijden in bergachtige gebieden weten dat je dan behoorlijk moet doorrijden.
Meerdere keren test hij de groep om te kijken wat voor vlees hij in de kuip heeft en past daar de route op aan.
Een 2-tal keren waarschuwt hij de groep en verteld dan dat het komende traject alleen is voor zeer ervaren rijders en dat er een mogelijkheid bestaat om een alternatieve route te nemen.
De deelnemers weten dan van zichzelf wie hier wel aan mee moeten doen en wie niet.
Aan het einde van de dag komen we aan in Citta del Pieve ( 18.30 uur) en alsof iedereen er nog geen genoeg van heeft vraagt hij wie er nog zin heeft in een toetje. Een zeer pittige afdaling over geitenpaden met een aantal haarspeldbochten, waar je letterlijk van de motor af moest om de motor “om te zetten”. En dan maar niet de diepte in donderen!!.
Natuurlijk moet je op een dergelijk moment altijd voorzichtig zijn omdat toetjes vaak vragen om problemen is, maar een aantal mensen wilden dit toch niet missen.
Achteraf gesproken had hij absoluut niets teveel gezegd, want een toetje was het zeker en wat een fantastisch uitzicht. !!!!!
De volgende dag zij we via een andere route weer terug gereden naar Perugia waar hij de dag afsloot met een afscheidsdiner in hetzelfde Hotel als de aankomstavond.
De mensen in Italië hadden zeker niets teveel gezegd met de aanbeveling wat betreft Findanno want wat kon die man rijden. “Stoppies” van een meter of 20 en het belangrijkste: deze man houdt gewoon van motorrijden en er een beetje geld mee verdienen is de bijzaak.
Off the Road rit van Siena naar Follonica.
Na het diner hebben we de bus weer ingepakt en zijn we naar het 120 km noordelijk gelegen Coll. Val D’Elsa gereden, onder de rook van de Historische stad Siena.
Daar aangekomen, voor wat wij dachten een eenvoudige OTR rit, bleek het een waar spektakel. De motoren moesten s’avonds reeds worden ingeleverd en onder het oog van de Toscaanse televisie moesten wij al sleutelend een interview geven aan een plaatselijke Italiaanse schoonheid (daar zijn altijd wel vrijwilligers voor te vinden).
De voornaamste vraag van deze dame was natuurlijk, of wij speciaal voor deze OTR rit naar Italië kwamen.
Dat is een vraag die je aan een bijdehante Nederlander natuurlijk niet moet stellen. Die kwam direct al met het antwoord dat hij speciaal voor haar daar naar toe was gekomen.
Onze smerige motoren werden vlak voor sluitingstijd snel het Parc-Ferme ingeduwd tussen de ruim 900 andere (blinkende) motoren en onder luid applaus van het in groten getale aanwezige publiek konden wij op weg naar het Hotel.
Deze rit, die dit jaar gehouden werd ter nagedachtenis van de in Parijs-Dakar overleden Fabrizio Meoni, heeft als startplaats Col V. D’Elsa en de finish is in Follonica op de boulevard aan het strand van de Middellandse Zee.
Hemelsbreed is de afstand niet meer dan ruim 100 km maar de rit is 230 km lang en wordt op de Italiaanse sites omschreven als “erg pittig” en daar is geen woord teveel aan besteed.
S’ochtends voor de start, was het één groot spektakel, veel muziek en de countdown naar het startschot om klokslag negen uur.
Voor die tijd werd de gehele nederlandse aanwezigheid op het podium geroepen om een officieel aandenken in ontvangst te nemen. Zo voelt het dus om een klein beetje beroemd te zijn, wat een show maken die Italianen er van.
Zoals gezegd viel het startschot om klokslag 9 uur en direct ging de gehele club van 900 rijders van start.
In het begin was het natuurlijk een drukte van jewelste, maar het bleef beperkt tot hier en daar een kleine opstopping, maar dan heb je ook even de tijd te kijken naar al dat moois wat Italië te bieden heeft (ik bedoel natuurlijk wel de motoren.Staat er een nieuwe Aprilia 2-cylinder voor mij die ietwat te krap stond afgesteld, tjonge tjonge wat knalt zo’n ding mooi uit die beide schitterende uitlaatpijpen en dat geluid woowww.
Het parcours is in één woord fantastisch, alles wat je ook maar kan bedenken zat in het parcours. Zeer veel klimmen en fantastische afdalingen, afdalingen die(door een lekkende water toevoer pijp) soms spekglad waren, droog gevallen rivieren met ontelbare keien en hele stukken van het parcours die dwars door een rivier liepen.
Niks geen lange blaaspaden, nee alleen maar de 1e 3 versnellingen gebruiken en maar weer remmen. Ik heb het gevoel dat ik die dag wel 10.000 keer geschakeld heb.
Wij beschikken als groep toch wel over redelijk veel buitenland ervaring, maar zoals dit heb ik het nog nooit mee gemaakt, geweldig.
Onderweg was er halverwege een lunchstop ingelast, waar broodjes, water en een glas rode wijn werden uitgedeeld. Dat glas rode wijn heb ik maar even door de goot gespoeld want ik had het gevoel dat als ik die zou opdrinken ik meteen op de kop zou staan en met nog 100 km te gaan leek mij dit niet verstandig.
De laatste 10 kilometer naar de kust gaan over de verharde weg naar de boulevard in de badplaats Follonica (en dat vond ik eerlijk gezegd wel lekker)
Daar aangekomen (rond 17.30 uur) waren het Nijmeegse 4-daagse toestanden, veel publiek, de Toscaanse TV , de omroeper voor het interviewtje en het hele circus van de start was bij de finish weer opgebouwd. Wat een ontvangst, weer even voelden wij ons weer een beetje Rossi of 1 van die andere helden.
Kortom een happening om nooit te vergeten met een kleine kanttekening nl het onderweg tanken. Je kunt je voorstellen dat het wel enige tijd kan duren voordat een kleine 100 deelnemers hun tank hebben gevuld, voordat jij aan de beurt bent. Voor volgend jaar moeten we gewoon een tankpost onderweg regelen, misschien zoekt die Italiaans schone van de TV nog wel een bijbaantje ????
Dit evenement wordt jaarlijks gehouden op de 3e zondag van april en kent een beperking v.w.b. het aantal deelnemers. Wil je deze rit ook een keer mee maken?.
In 2007 overwegen we dit evenement in het programma op te nemen, dit i.c.m. een aantal dagen In Perugia onder begeleiding van Gianpiero Findanno.
Neem bij vragen of belangstelling op met John Hoekstra te bereiken onder e-mailadres johnhoekstra@wanadoo.nl
Binnenkort meer foto’s op www.euro-offroad-trips.tk
