Toen ik afgelopen zondagmiddag in gesprek kwam met "onze" dakarrijder sprak hij erover dat een van de redenen dat hij nog, na de 7e etape, in de race was, kwam doordat hij even naar huis had gebeld. Door dat telefoontje kwam hij erachter dat bijna de hele karavaan vast stond in de woestijn zonder bezine en dat de volgende etappedag gecancelled was. Hij dus gewoon overnachten(het schijnt dat het die nacht verschrikkelijk koud was) en de volgende dag maar weer moest proberen verder te komen. De volgende ochtend zag hij 100 meter verder ook een motorrijder in het zand staan en daardoor kon hij z'n weg vervolgen. De hele nacht sliep hij dus op 100 meter van een ander en beidde dachten ze dat ze kompleet "alleen" waren. Niet dus.
Toch heerlijk dat je even naar huis kan bellen. Hallo schat, hoe gaat het met jou? Hier gaat alles goed. Alleen ik mis je wel en het is wel koud zo zonder je.
Wat een techniek......
ja, we bellen...!
Moderator: ghulst
ik hoor het alweer. Ik had deze in het cafè moeten plaatsen.
Jullie kunnen ook nooit eens serieus zijn
Maar met zo'n ding voel je toch echt niet meer alleen, dus.
Midden in de nacht even bellen naar huis.
Dat was vroeger wel anders, in mijn tijd
Rij ik in NL rond, met m'n mobieltje. Wil ik bellen, heb ik geen dekking
Jullie kunnen ook nooit eens serieus zijn
Maar met zo'n ding voel je toch echt niet meer alleen, dus.
Midden in de nacht even bellen naar huis.
Dat was vroeger wel anders, in mijn tijd
Rij ik in NL rond, met m'n mobieltje. Wil ik bellen, heb ik geen dekking
Huskie op een Ktm!
Kan het gekker?
Kan het gekker?