Moe maar voldaan zit ik hier te typen. M'n koppelingshand kan weer redelijk de toetsen indrukken, dus laat ik het maar proberen.
Het verslag
06.30 uit bed, en koffie in de thermoskan voor onderweg, broodjes jam.
Motor stond met de bezine etc al in de bus.
07.00 on y va
08.30 Holten gepasseerd en ik zie de auto's/busjes en motoren al staan in de verte. Het is al gezellig druk.
08.35 Even Ad F. bellen dat ik op de parkeerplaats sta.
Hij blijkt vlakbij te staan. Dus even een praatje maken en vragen of Pruus er al is. Blijkt wat later te komen door een wat narrige busje.
Oke dan maar bezine op de plek zetten met mileumatje en proviand erbij.
We hebben nog tijd genoeg, het hele parc ferme staat nog vol motoren.
Blijft een mooi gezicht al die gepoetste enduro fietsjes. De nederlanders rijden toch wel op spullen, hoor.
Kom op terugweg WC(de spanning hè) nog PeeWee tegen en zeg hem gedag terwijl hij het thuisfront probeert te managen.
Het wordt zachtjes aan 09.00 en dus gaan we voor de keuring.
Shit, de technische van de Knmv vragen me m'n motor te starten om het licht te kunnen bewonderen. Gelukkig wil de motor starten en... doet het licht het. Welliswaar flauwtjes, maar je ziet, als je goed kijkt, een lichtje. Hopelijk ben ik voor donker thuis
Ik blij en kijk ondertussen naar een heer die z'n cr250 uit elkaar aan het halen is, om de technische mensen zijn lichtje te laten zien. Maar hoed die ook sleutelt, geen lichtje op zijn Hondaatje. Deze meneer blijkt Pruus te wezen. Hoi Pruus, en keuren ze hem goed voor deze ene keer? Jaaa!!!, hij mag ook inschrijven.
Inschrijven en starttijd 09.47.
Even terug naar de bus helm halen, kentekenbewijs!!!!!! etc en de motor bestickeren.
09.37 we halen de motor uit het parc ferme en gaan naar het startpodium.
09.47 starten en weg, op naar de Zuurberg, proef nr 1.
De zuurberg is kwa proef te vergelijken met de hellendoornse zandkuil proef. Gewoon een schitterende enduro proef met singletrack afgewisselt met een crossbaan. Heerlijk, maar trickie. Boomworteltjes.
Nadat we deze proef hebben gereden gaan we op weg naar proef 2. In de buurt van rijssen ligt een moddergat, zeg maar moeras, dat gedeeltelijk gebruikt wordt voor deze proef.
Hier heb ik van de drie rondjes, twee keer vastgezeten dus jullie begrijpen dat deze proef mijn favoriet van de dag was. Ook wat later bleek van Pruus, die hier zijn waterloo heeft gevonden in de laatste!!! ronde. DNFje voor Pruus helaas, terwijl die ijzersterk de kilometers verteerde. Die wegracers kunnen aardig crossen, moet ik zeggen.
De eerste ronde dat ik daar vaststond vertelde de plaatselijke jeugd dat ze met een schep de sporen wat dieper hadden gemaakt, zodat wij, enduroristen, er wat meer plezier aan konden beleven.
Proef 3 was een eitjes in vergelijking met de vorige twee. Stukkie bos, stukkie maisland en gaan met die banaan. No sweat.
Afijn alle drie hadden we een goed gevoel over het eerste rondje en dus gingen we vanaf nu voor het eggie. Remmen los, en kinderen en vrouwen eerst.
Onze tijden staan op enduro.nl en spreken voor zich.
Ad F. heeft laten zien dat hij nog aardig mee kan komen, dus misschien heb ik een toekomstige veteranen kampioen bezig gezien.
Pruus heeft laten zien dat sporen rijden in de bochten met een crosser niet hetzelfde is als lijnen rijden op een circuit met een wegmotor. Ondanks dat liet Pruus zien een talent voor de offroad te hebben. Jammer genoeg blijft hij zich concentreren op de weg, waardoor ik in Pruus enkel een toekomstige wegkampioen heb mogen aanschouwen die circuit lijnen probeert te rijden door de modder.
En ik, ik moet meer trainen en meer gaan crossen anders wordt ik nooit veteranen kampioen. Maar in iedergeval heb ik weer genoten van de entourage.
)