NOPPENFORUM.NL

In september 2020 heb ik samen met een maatje van mij die ik ken van m'n allereerste rally (Alta Turia 2009) een deel van TET Polen gereden. We zijn begonnen net over de grens in polen thv Berlijn. Hieronder het verslag en foto's. Ik heb m'n film ook al bijna klaar.

De machtige SuperEnduro is er klaar voor na een proefrit met bagage (12kg)

Dag 0 (730km; Nijmegen - Osno Lubukski)
16u vertrek met auto en aanhanger nadat we de banden van 1.5 op 2.5bar hebben gezet. Een voorspoedige reis. Om 1u komen we in het hotel en vallen snel in slaap.

Dag 1 (270km; Osno Lubuski - Tuczno)
Om 7u zijn we wakker en komen rond 7u30 in de ontbijtzaal. De serveerster zegt dat het ontbijt pas om 7u begin, maar het is al 7u30?? Later komt ze terug en zegt dat ze 8u bedoelde natuurlijk. Dus eerst de motoren maar van de trailer halen en daarna ontbijten. We beginnen de met een stevig ontbijt om zo een flink deel van de dag vooruit te kunnen. In de ontbijtzaal is lekkage van boven, het water loopt langs de lampen naar beneden. Ze vragen onze kamersleutel om te kijken of het daar vandaan komt, wat niet zo blijkt te zijn.
Na het ontbijt gaan we het achterwiel van Niels wisselen voor mijn smallere wiel waar al een noppenband op ligt. En we wisselen zijn voorband voor een exemplaar met flinke noppen. Ik dacht dat onze banden een beetje overkill zouden zijn voor de TET Polen, maar achteraf ben ik erg blij met de keuze voor Mitas C-02 achter en C-21 voor. Het was op sommige momenten echt glibberig en blubberig en dan helpen serieuze noppen wel met zo’n zware motor.
Rond 11u zijn we klaar met de wielen en hebben de tassen op de motor vast gesjord. We brengen de auto en aanhanger naar vrienden en starten de motoren. Via een zelf getekende route gaan we naar het Noorden waar we de TET op pakken. Het begint meteen goed met hele mooie paden door bossen en langs meren en kanalen. De ondergrond is lekker vochtig maar niet al te blubberig door de regen van afgelopen dagen. In het stadje waar de TET doorheen loopt drinken we koffie en eten we wat. Dan gaan we van start met de TET. Het valt ons op dat hier er wel erg veel asfalt in de route is en af en toe steken we een stuk door het bos om zo onze honger naar onverharde paden te stillen.
Het laatste stuk is er mooi over lange paden waar we onze 950’s flink kunnen laten brullen. Ik heb niet heel veel benzine meer maar ik bereken dat ik het volgende stadje wel ga halen. Hier besluiten we te gaan eten. Het wordt Poolse pizza. Dit is een pizza met meer kaas dan deeg en we zitten na 4 stukken helemaal vol. Ook het idee om het restant voor het ontbijt mee te nemen laten we maar varen want dit zijn te veel calorieën voor onze goddelijke lijven. We vinden de camping aan een meer met hierin blokhutten vol Polen maar geen receptie. Het is een camping uit de Oostblok Tijd met de typische gebouwen en ongebruikte fitnessapparaten in de buitenlucht. We zetten ons bivak op vlakbij het meer. M’n potje met oploskoffie is open gegaan en m’n handdoek pan en borden zitten onder de koffie. Later wordt dit met de condens een lekkere bruine zooi. We maken koffie en kletsen ondertussen wat met de medebewoners, natuurlijk over de motoren. Het blijkt dat we midden in de paddentrek onze slaapplek hebben gekozen, maar hopen hier vannacht geen last van te hebben. We liggen op tijd in de slaapzak om wat slaap in te halen.

Dag 2 (370km; Tuczno - Malbork)
Ik begin de dag met een frisse duik in het meer. Tussen de waterplanten in was ik het zweet en de slaap van m’n lichaam. Na ontbijt met koffie en droog toastbrood met chocopasta gaan we eerste tanken want ik rij ondertussen op benzinedamp. 100m voor het tankstation stopt de motor ermee en overbrug ik het laatste stuk aan de schouder van Niels. Daarna gaan we op pad en komen al snel bij bunkers uit WOII. Na een snelle blik gaan we verder, gelukkig wat meer onverhard als gisteren van veel bos gaan de landschappen over in agrarisch landschap om vervolgens weer bos te worden.
Bij een tankstation ontmoeten we nog 2 Zweeden die ook de TET aan het rijden zijn. De ene op een 1290 met achter een allroadband en de andere op een 690. We zagen soms al sporen. Ze gingen voor ons bij het tankstation we maar we hebben nergens meer sporen gezien?!
We wisselen op een gegeven moment van motor. De Adventure van Niels loopt erg mooi en smeuïg maar wat een stuk zwaarder. Niels merkt goed het lagere gewicht van mijn Super Enduro en de felheid van het blok. De route is mooi afwisselend en vooral het stuk ten Zuidoosten van Gdansk is erg mooi met lange gravel paden door oneindige naaldbossen. Ik krijg echt het rally gevoel en vraag me af waarom ik überhaupt nog rallies wil rijden. Dit is veel goedkoper, flexibeler en net zo gaaf. We gaan proberen vanavond te wild kamperen en rijden langs een meer om een geschikte plek te vinden. Overal veel begroeiing en op een soort strandje wat een mooie mogelijkheid zou zijn geweest, staat het vol met Polen. We rijden verder en komen steeds meer in stedelijk gebied. Hier zijn geen geschikte plekjes meer en besluiten naar een camping te gaan die ik op m’n gps gevonden had. Bij een klein winkeltje kopen we alvast wat bier pasta+saus en brood. De camping blijkt een stadscamping te zijn met mooi uitzicht op een groot kasteel. Er is net een triathlon aan het finishen dus overal sporters gehuld in aluminium folie. We maken pasta en eten dit op aan een kunstmatig meer met uitzicht op het kasteel. Later op de avond wordt de lucht pikzwart en krijgen we een beetje regen. We kunnen schuilen onder een afdak.

Dag 3 (360km; Malbork - Raczki)
‘S Ochtend worden we wakker met alles kletsnat van het condens. Gelukkig komt de zon snel door. We gaan op pad en het is weer veel asfalt. We komen steeds meer in agrarisch gebied met veel kinderkopjes wegen en leuke onverharde paden tussen de landerijen door.
Het is erg druk en op een gegeven moment verlies ik m’n geduld, er rijdt een stadsbus voor ons met een lange rij auto’s daarachter. De bus gaat linksaf slaan, op dat moment besluit ik door de berm er langs te gaan. Na 100m kijk ik om of Niels nog volgt, maar zie hem op de straat liggen met de motor op z’n kant. Snel rijd ik terug vraag aan Niels of het gaat, een paar omstanders bekommeren zich al om hem. Raap z’n motor op, en ziet zo snel geen ernstige schade, alleen maar karakter vormende krassen. We gaan op de stoeprand zitten om bij te komen. Na verloop van tijd gaan we weer van start nadat we besloten hebben maar een camping te gaan zoeken ipv te gaan wildkamperen. Het is nog 40km naar het einde van de Noordelijke track en vinden dat een goed doel. In een stadje eten we kebap om wat energie op te doen voor het laatste stuk. Het laatste stuk blijkt alleen maar asfalt en we vinden het niet leuk om de dag zo te eindigen. We beginnen aan de track Zuidwaarts en vinden hier een paar mogelijke campings. Het zijn weer mooie slingerende zandpaden en genieten weer van het motorrijden. Dan komen we bij de plek waar een camping zou moeten zijn. Het is een boerenerf met geen spoor van tenten of andere overnachtingsmogelijkheden. Een oude Pool komt naar ons toe en hij laat zien dat de camping achter op het erf is een grashelling naar beneden. Hier staan leuke trekkershutten, zijn veel vuurplaatsen met geklooft hout en helemaal achteraan een mooi riviertje (Rospuda). Dit wordt fantastisch, ik ga snel even terug naar het dorp op 5km over fantastische zandwegen om wat bier, brood en wodka te kopen, ik laat de 950 flink brullen zodat Niels weet wanneer hij de koffie klaar moet hebben. ‘S Avonds bouwen we een mooi kampvuur en maken het bier en de wodka op.

Dag 4 (50km; Raczki - Augustow)
Na wederom een kletsnatte nacht van het condens pakken we de boel in en besluiten dat het vanavond tijd is voor een hotel om alles spullen te drogen en bij te komen. Maar voor die tijd neem ik nog een verfrissende duik in het mooie, best wel snel stromende riviertje. Niels wil z’n motor starten, maar na een paar plofjes is z’n accu leeg. Ik probeer hem aan te slepen maar op het natte gras werkt dit niet. Vervolgens probeer ik hem de helling op te slepen om boven op de verharde weg nogmaal het aanslepen te proberen. Na 2 pogingen geven we het op en komen tot halverwege. Nat gras in combinatie met bielzen is te glad om de helling op te komen. Ik rij naar boven om de campingbaas om hulp te vragen: problema, batteria, en vraag om kabels. Hij loopt naar z’n schuur, start z’n grasmaaier met aanhangertje en gooit dikke startkabels achterin. Hij hobbelt de helling naar beneden en na 5min loopt de motor van Niels.

We rijden eerst wat mooie zandwegen en gaan dan richting de stad om te tanken. Hier vandaan beginnen we weer aan de track naar het Zuiden. Bij een pad langs een kanaal laat ik Niels nog even voorrijden om te filmen, daarna ga ik weer voor. Er zijn flink wat plassen op het pad maar ik kan er mooi omheen rijden. Dan wacht ik tot ik Niels weer zie, wat wel erg lang duurt op een gegeven moment. Ik rij terug en zie Niels tot aan z’n heupen in een plas staan met de motor half overeind. Met een sjorband trekken we de motor helemaal omhoog en vervolgens uit de diepe plas. Ik vermoed dat er water het blok in is gelopen via de uitlaat maar toch doen we een startpoging: de accu geeft niet thuis. Ik sleep hem terug over het onverharde pad naar de asfaltweg. Hier ondernemen we 3 aansleep pogingen, maar het achterwiel blokkeert direct. Achteraf gezien was dit natuurlijk niet de meest slimme actie gezien de mogelijkheid van water in het blok. Een paar Duitsers in een 4x4 vragen ons nog of we hulp nodig hebben. Ik sleep Niels terug naar de stad waar we ‘s ochtends getankt hebben, ik heb een garage in m’n gps gevonden. Daar aangekomen doen we eerst nog een startpoging met kabels en een autoaccu, maar motor komt niet rond. De jonge monteur spreekt goed Engels (bijna alle <35 jarige Polen kunnen goed Engels). We bekijken onze opties. Repareren gaat minimaal een dag duren in je eigen schuurtje, hier is dat maar afwachten en geeft geen zekerheid. Een auto huren is een optie om daarmee de aanhanger te halen en weer terug te rijden, maar betekent wel 4x750km (we zitten aan de andee kant van Polen en het is best een groot land) en een paar hotelovernachtingen. De monteur biedt zijn oude Mercedes aan, maar komt later met een beter plan. Een vriend is autohandelaar en haalt regelmatig auto’s op in Duitsland, hij is binnen 5min ter plekke. Ondertussen ook de ANWB gebeld maar dat gaat lang duren (erkende garage, onderzoek, vervangend vervoer, hotel) en wat wij willen is niet standaard natuurlijk. Na wat onderhandelingen komen we op 3000 Zloty (€680) uit om ons met de motoren naar onze auto met aanhanger aan de andere kant van het land te brengen. ‘s Nachts om 2u komen we aan in het hotel en vallen direct in slaap.






Als jullie denken dat dit het einde is van het avontuur dan heb je het mis......

Dag 5 (bonus dag; Osno Lubuski - Sulecin; 300km)
Ik ga vandaag alleen een rondje rijden. Niels gaat werken en ik volg een stuk van een eigen track die bedoeld was als terugweg. Fantastische paden door bossen soms wat heuveltjes en veel lekkere zwiepende bochten. Op een gegeven moment kom ik een jeepje tegen die ik in wil halen midden in het bos. Van de andere kant komt een 2e jeep aan die vlak voor mij de bijrijders deur open doet: foute boel. Ik maak een bocht en geef gas, ik voel nog net dat mijn jas wordt vastgegrepen maar raak los. Nadat m’n hartslag wat gedaald is maak ik me uit de buurt via een asfaltweg. Blijkbaar mocht ik hier niet rijden maar om hier een gesprek over te voeren ging met wat te ver. Later pik ik de track weer op
Vervolgens begin ik een track op die ik op Advrider.com gevonden heb. Fantastische bospaden, soms zelf wat technisch en oneindige knippenpaden die echt vermoeiend waren. Daarna steek ik de Oder over en eet wat broodjes die ik uit het hotel heb meegenomen naast een kanaal met aftandse brug. Daarna volg ik de track verder en kom bij een pontje terug over de Oder. Helaas die vaart niet. Ik rij een stukje terug en vind een snelweg in aanleg. Ik vraag een werker of het oke is om er over heen te gaan en hij vind het prima. Het is ongeveer een stuk van 5km mul zand en ik leef me goed uit. Daarna wordt het een smal pad waarlangs de werklui naar werk komen. Als deze ook stopt vind ik een dijk met daarop een mooi graspad over de dijk van wel 15km en rij terug naar de brug waarover ik vanochtend ook ben gekomen. Daarna pik ik de track op voor de laatste 40km naar het hotel. Ik kom in militair gebied en moet een omtrekkende beweging maken om een afgezet gebied te omzeilen, de op wacht staande militair groet me vriendelijk. Ik kom in een verlaten dorpje tegen, compleet met kerk en vervallen huizen. Dan begin vanuit het niets mijn achterwiel te zwabberen: ja hoor 25km voor het einde een lekke band. Ik ga aan het werk, genoeg stenen om een standaard te maken en binnen een half uur heb ik de binnenband vervangen. In de oude zit een mooi rond gaatje van een spijker die de band ook al verlaten heeft. Dan moet er nog meer lucht in de band met m’n minicompressor. Na 15min geeft ik die maar wat rust want hij wordt flink heet. Helaas geeft ie er de brui aan als ik vervolgens verder pomp. Er zit maar 1.1bar in de band maar keus heb ik niet. Ik ruim de boel op, trek m’n kleren aan en juist op dat moment komt er een jeep aan met wat lijkt militairen. Ik wacht niet af en trek snel m’n handschoenen aan en rij weg. Het is een militair oefenterrein (polygon) waarover ik naar de verharde weg ga. Na 15km is er een tankstation, maar 5km daarvoor begint m’n achterwiel weer te zwabberen. Ik probeer de band nog op te pompen maar helaas. Vervolgens kom ik er achter dat m’n plaksel door trilling kapot is gegaan en over het hele doosje is gesmeerd. Ik geeft het op. Ik bel Niels die me met de aanhanger komt halen, het is mooi geweest. ‘S Avonds na het opladen en inpakken drinken we ons verdiende biertje en genieten van een lekker diner.

Dag 6 (730km; Osno Lubuski - Nijmegen)
Na stevig ontbijt vertrekken we naar huis. We hebben wederom een voorspoedige reis. Maar het avontuur is nog niet voorbij. 5km voor mijn huis horen we rare geluiden van achteren komen. Ik doe een snelle check maar zie niks op de grond hangen en lagers lijken oke. Thuis tijdens het afladen van mijn motor zie ik dat het loopvlak van het aanhanger wiel aan het loskomen is. Dus nog een keer een wiel wisselen, maar natuurlijk wel eerst het reservewiel oppompen want die had veel te weinig lucht.

Mooi verslag. En wel echt heel veel mazzel gehad met die aanhanger. (En die militairen waarschijnlijk.)

Ik weet niet of iets met mazzel in de zin deze trip wel beschrijft...

Mosterd nadat de maaltijd het lijf al lang en breed verlaten heeft, maar hebben jullie er destijds aan gedacht om de bougies er uit te draaien? Desnoods bij de garage? Dan kun je met een keer doorstarten het water er aardig uit krijgen.
De achterste kun je zo bij met het zadel er af, de voorste moeten de tanks en het luchtfilterhuis er even af.

En op elke adventure motor van mij waar het op past gaat een middenbok. Al woog hij 10 kg dan was het het nog waard. Al heb ik voor waar dat niet kan de truuc dat ik het goede wiel ergens tegenaan zet en dan met een sjorbandje de motor schuin op de zijstandaard trek, staat wat stabieler vaak dan een contstuctie er onder stapelen of zo'n gaar uitschuifstandaardje.

Het was een samenloop van omstandigheden. Ons tempo, ervaring en motorbeheersing lag behoorlijk uiteen, dat zorgde ervoor dat hij aan het einde van de dag kapot was en ik geen voldoening had. Daarbij was hij een langzame opstarter, op het moment dat we wilde vertrekken moest hij zijn olie nog peilen, telefoon checken, etc....... Verder hielp het wakker worden met alles doorweekt ook niet echt. Dit was de druppel. Als ik alleen zou zijn geweest dan zou m'n keuze anders zijn geweest.

Haha dat ken ik inderdaad. Aan niveau verschil kan ik me altijd wel aanpassen, behalve dat de ander snel moe wordt is dat dan prima.
Waar ik wel bijzonder humeurig van word is als ik de laatste koffer vast klik en de reisgenoot wat al langzaam gaat trekt nog even een koffiebrandertje te voorschijn uit zijn nog niet afgebroken tent om even uitgebreid koffie te gaan zetten.

En als mensen er 5 minuten over doen om hun helm + handschoenen aan te krijgen word ik ook kriebelig van.

Wat een avontuur ! Leuk om te lezen / zien, dank voor het delen.