Italy
Geplaatst: wo jun 11, 2003 09:32
Italy 2003
Zondag 22-5
Om 5.30 am opstaan rek en strek oefeningen en de hard benodigde bakkie koffie. Zachtjes naar de voordeur sluipen zodat ik de kroost en mijn vrouw niet wakker maak. De aanhanger met drie huskies staat al voor de deur, ik heb me dan ook voorgenomen om de kortste route te nemen naar Italy en me gewoon aan de maximum snelheid te houden en via Duitsland te rijden. Na een half uur rijden wijzigen deze plannen, de aanhanger ligt strak achter de auto, ook met 150 km/h dus plannen gewijzigd en met 150 op naar Maastricht, Metz, Nancy, Mulhouse, Basel, Luzern, Gotthard tunnel , Lecco en de bergen in naar onze Italiaanse plek van bestemming.
Aankomst 17.30 lokale tijd, het terras van onze stam-hotel is reeds bezet door ca 15 man in cross tenue. Deze mannen zijn eerder vertrokken en hebben ook deze zondag gereden. Gedurende de avond komen de laatste deelnemers binnen voor deze jaarlijkse uitstapje. Totaal 20 man waaronder een paar zesdaagse rijders, een verdwaalde Parijs Dakar deelnemer, rally liefhebbers en idd enthiousiastelingen zoals ik met dubieus niveau. Alle motoren opgeborgen in de garage van het hotel dus is het tijd voor bed of voor sommigen die dit niet als training beschouwen tijd voor de kroeg. Ondanks alles goede voornemens , dit was vorig jaar al misgegaan bij de schrijver, belandt ik met de nodige drank op om 2 uur in mijn mandje.
Maandag 23-5
We hebben afgesproken om 9.30 bij de plaatselijke motorzaak (husky dealer) de groepen in te delen en gelijk met de lokale gidsen (3 stuks) op pad te gaan. Twee groepen van 6 man en een van 8. In het groep van het lichtste caliber rijd ik, ja zelfkennis he, na 500m asfalt begint de lol, een lichte grind pad die heel rap overgaat in rotsbezaaide paden, gelukkig is het droog en komen we allemaal boven, ja toch wel op 2300m. Dit klimmetje heeft toch wel een 1,5 uur geduurd dus beginnen we aan de afdaling via ander paden uiteraard want we willen eten aan de andere kant van de dal waar we met de andere groepen hebben afgesproken. Twee afvallers na de lunch, een gescheurde karterdeksel en een overhit persoon, neeeeee niet de schrijver. Na de uitgebreide italiaanse lunch, ja uitgebreid want zo een italiaanse gids moet gevoed worden gaan we verder door de bossen, wederom klimmen en doseren is de motto, op koppel rijden en niet in de toeren janken. We komen uit de bossen boven de boom grens en gaan door een zompige weide, vette bagger, diepe bagger, het stinkt alsof het gedooide dinosaurus shit is. Deze wei door en we klimmen verder nu over single tracks en hele scherpe stenen en besluiten om te kijken of we de top kunnen halen.
Af en toe sneeuw op het pad, dit wordt voorzichtig gekruisd, is het hard of zacht, totdat we inderdaad door de sneeuw niet meer verder kunnen. Dit is geen die-hard groep dus we draaien om. Zoals gewoonlijk nemen we na enkele km alweer een ander pad omlaag. Slechte planning slaat toe, een 610 zonder benzine, hoe is het mogelijk, mijn tweetakt loopt nog maar door de gedachte dat zo een zuinige viertakt zonder peut staat zet ik mijn motor regelmatig af en rol naar beneden. Dit blijkt na een half uur toch wel een vergissing te zijn. Staand op de stepjes remmend om een steile singletrack haarspeld naar rechts, het helt zwaar naar link over, afstapje van 60 cm en daar lig ik over de kop gegaan. Ogenschijnlijk geen schade aan de motor, koppeling en rem handels zitten alleen handvast zodat deze bij een val eerder bewegen ipv breken. Linkerhand, duim en pols beginnen te kloppen maar wel nog bruikbaar om te rijden. Weer tussen de bomen, langs een snelstromende smeltwater rivier stoppen we voor een lokale die staat te roepen. Het blijkt een ober te zijn die in de bergen woont en in het dorp bedient. We worden uitgenodigd voor grappa en koffie voor de liefhebber. Jammergenoeg slaan we dit aanbod af. De 610 start ineens, foutje, contact sleutel was omgedraaid en de bestuurder dacht dat ie geen benzine meer had. Als dit als dat, dan had ik geen last van me pols gehad. Eenmaal terug in het dorp afgetankt, schone filter gestoken, motor netjes in de garage , zak ik in een stoel op het terras. Pfffffff eerste dag.
Wordt vervolgd
Dag twee en drie volgen wel binnenkort. Ik heb geen website waar ik de foto’s neer kan zetten maar ik kan ze wel desgewenst mailen.
Groeten peewee
Zondag 22-5
Om 5.30 am opstaan rek en strek oefeningen en de hard benodigde bakkie koffie. Zachtjes naar de voordeur sluipen zodat ik de kroost en mijn vrouw niet wakker maak. De aanhanger met drie huskies staat al voor de deur, ik heb me dan ook voorgenomen om de kortste route te nemen naar Italy en me gewoon aan de maximum snelheid te houden en via Duitsland te rijden. Na een half uur rijden wijzigen deze plannen, de aanhanger ligt strak achter de auto, ook met 150 km/h dus plannen gewijzigd en met 150 op naar Maastricht, Metz, Nancy, Mulhouse, Basel, Luzern, Gotthard tunnel , Lecco en de bergen in naar onze Italiaanse plek van bestemming.
Aankomst 17.30 lokale tijd, het terras van onze stam-hotel is reeds bezet door ca 15 man in cross tenue. Deze mannen zijn eerder vertrokken en hebben ook deze zondag gereden. Gedurende de avond komen de laatste deelnemers binnen voor deze jaarlijkse uitstapje. Totaal 20 man waaronder een paar zesdaagse rijders, een verdwaalde Parijs Dakar deelnemer, rally liefhebbers en idd enthiousiastelingen zoals ik met dubieus niveau. Alle motoren opgeborgen in de garage van het hotel dus is het tijd voor bed of voor sommigen die dit niet als training beschouwen tijd voor de kroeg. Ondanks alles goede voornemens , dit was vorig jaar al misgegaan bij de schrijver, belandt ik met de nodige drank op om 2 uur in mijn mandje.
Maandag 23-5
We hebben afgesproken om 9.30 bij de plaatselijke motorzaak (husky dealer) de groepen in te delen en gelijk met de lokale gidsen (3 stuks) op pad te gaan. Twee groepen van 6 man en een van 8. In het groep van het lichtste caliber rijd ik, ja zelfkennis he, na 500m asfalt begint de lol, een lichte grind pad die heel rap overgaat in rotsbezaaide paden, gelukkig is het droog en komen we allemaal boven, ja toch wel op 2300m. Dit klimmetje heeft toch wel een 1,5 uur geduurd dus beginnen we aan de afdaling via ander paden uiteraard want we willen eten aan de andere kant van de dal waar we met de andere groepen hebben afgesproken. Twee afvallers na de lunch, een gescheurde karterdeksel en een overhit persoon, neeeeee niet de schrijver. Na de uitgebreide italiaanse lunch, ja uitgebreid want zo een italiaanse gids moet gevoed worden gaan we verder door de bossen, wederom klimmen en doseren is de motto, op koppel rijden en niet in de toeren janken. We komen uit de bossen boven de boom grens en gaan door een zompige weide, vette bagger, diepe bagger, het stinkt alsof het gedooide dinosaurus shit is. Deze wei door en we klimmen verder nu over single tracks en hele scherpe stenen en besluiten om te kijken of we de top kunnen halen.
Af en toe sneeuw op het pad, dit wordt voorzichtig gekruisd, is het hard of zacht, totdat we inderdaad door de sneeuw niet meer verder kunnen. Dit is geen die-hard groep dus we draaien om. Zoals gewoonlijk nemen we na enkele km alweer een ander pad omlaag. Slechte planning slaat toe, een 610 zonder benzine, hoe is het mogelijk, mijn tweetakt loopt nog maar door de gedachte dat zo een zuinige viertakt zonder peut staat zet ik mijn motor regelmatig af en rol naar beneden. Dit blijkt na een half uur toch wel een vergissing te zijn. Staand op de stepjes remmend om een steile singletrack haarspeld naar rechts, het helt zwaar naar link over, afstapje van 60 cm en daar lig ik over de kop gegaan. Ogenschijnlijk geen schade aan de motor, koppeling en rem handels zitten alleen handvast zodat deze bij een val eerder bewegen ipv breken. Linkerhand, duim en pols beginnen te kloppen maar wel nog bruikbaar om te rijden. Weer tussen de bomen, langs een snelstromende smeltwater rivier stoppen we voor een lokale die staat te roepen. Het blijkt een ober te zijn die in de bergen woont en in het dorp bedient. We worden uitgenodigd voor grappa en koffie voor de liefhebber. Jammergenoeg slaan we dit aanbod af. De 610 start ineens, foutje, contact sleutel was omgedraaid en de bestuurder dacht dat ie geen benzine meer had. Als dit als dat, dan had ik geen last van me pols gehad. Eenmaal terug in het dorp afgetankt, schone filter gestoken, motor netjes in de garage , zak ik in een stoel op het terras. Pfffffff eerste dag.
Wordt vervolgd
Dag twee en drie volgen wel binnenkort. Ik heb geen website waar ik de foto’s neer kan zetten maar ik kan ze wel desgewenst mailen.
Groeten peewee
, erg mooie foto's peewee!!
) Heeft die gids een site of iets dergelijks waar je hem kan bereiken ? Lijkt me wel een toffe streek om te rijden. Is het te doen qua breedte met een quad ? De steile hellingen zijn geen probleem, zolang we maar een 120 cm breedte hebben.
