KTM 950
Geplaatst: di jun 03, 2003 11:44
gekopieerd uit het cafe. Geschreven door Huertecila
Vandaag een stukje gereden met de beiden uitvoeringen van de KTM Adventure 950. Op een haar na zijn beiden identiek, maar de ‘S’ is toch een heel ander beest. Door een íets andere geometrie is deze lager en stabieler. De S is merkbaar hoger, dus met langere veerwegen, en kwieker met draaien.
De afwerking is gewoon goed.
Het chassis uitzonderlijk stabiel en ook hard accellerend over een knip nauwelijks tot wobbelen te krijgen.
De remmen hebben een duidelijk drukpunt en werken progressief. De achterrem blokkeerde op het gladde asfalt in Granada redelijk snel, maar op het onverhard had ik daar geen last van.
Schakelen gaat prima en ik miste geen enkele keer. Niet boterzacht en met duidelijk voelbare klikken. Exact zoals ík het graag heb. Bij schakelen zonder koppeling merk je de grotere draaiende massa ten opzichte van een mono en je moet wat gevoeliger tikken en beter timen, maar het gaat wel. Zeker opschakelen is bij stevig rijden op onverhard zonder koppeling wel zo lekker.
Op de weg tonen beiden dat het kilometervreters zijn met een hoog niveau van rijderskomfort. Het blok loopt zijdezacht en geeft je geen moment de indruk van een vette twin te zijn wat loopcultuur betreft. Echt erg netjes. Het blok pakt heel gevoeling en direct maar niet bruusk op en tekt van stationair door naar 9000.
Je kan op onverhard merken dat in de eerste twee versnellingen het vermogen bij het oppakken begensd wordt. Het kost meer moeite dan verwacht om het voorwiel te liften, maar daar staat tegenover dat het blok superlief oppakt uit kost werk. Er is namelijk vermogen genoeg. Die opgegeven 98 pks zullen niet overdreven zijn.
Met beiden ben ik ook even een stuk onverhard opgestuurd en met de S een stukje doorgereden. Tis namelijk wel degelijk een off-road! Zelfs zonder noemenswaardig aan dit ding gewend te zijn sprong ik met vertrouwen en vet 90 van diepe kuil naar diepe kuil. Zowel zittend als staand is de positie goed en bij mijn 1.85 staand zelfs verbazend natuurlijk.
Ik heb geen idee van de top, want over de slingerende en smalle buitenwegen rond Granada had ik geen zin om te gassen, maar het ding loopt als een electromotor, zonder vlakke of zwakke momenten, van 3000 naar 9000 omwentelingen per minuut. Drie keer schakelen, beetje doortrekken en je vlíegt over de 140.
Dit ding is géén nieuwe versie van de bekende all-roads die inderdaad ‘alleen wégen’ zijn. Dit is een all-road in de zin van ‘álle wegen’. In de tests in de motorbladen staat over dit tyoe motorfietsen meestal ‘...maar je hoeft een vlak onverhard pad niet te schuwen’. Met de Adventure 950 kun je ook bar slechte caminos met vertrouwen opsturen. Ik heb bijvoorbeeld een camino met heel diepe met grint gevulde kuilen, scherpe knippen gepakt. Zo’n typisch door landbouwverkeer volledig uitgereden garvel-pad en dit ging met speels gemak. Nee, het is geen wendbaar enduro-ding en het gewicht voel je bij krap werk natuurlijk echt wel, maar met een beetje meer ruimte kan deze fiets zonder meer zwaar terrein aan en is de berijder de eerste beperkende factor. Op het genoemde pad zou mijn verderlichte Husabergje minder snel geweest zijn!
In het licht van het gebodene is de prijs echt scherp te noemen.
Indrukwekkend deze dikke noppenfiets van KTM!
door Huertecila
Vandaag een stukje gereden met de beiden uitvoeringen van de KTM Adventure 950. Op een haar na zijn beiden identiek, maar de ‘S’ is toch een heel ander beest. Door een íets andere geometrie is deze lager en stabieler. De S is merkbaar hoger, dus met langere veerwegen, en kwieker met draaien.
De afwerking is gewoon goed.
Het chassis uitzonderlijk stabiel en ook hard accellerend over een knip nauwelijks tot wobbelen te krijgen.
De remmen hebben een duidelijk drukpunt en werken progressief. De achterrem blokkeerde op het gladde asfalt in Granada redelijk snel, maar op het onverhard had ik daar geen last van.
Schakelen gaat prima en ik miste geen enkele keer. Niet boterzacht en met duidelijk voelbare klikken. Exact zoals ík het graag heb. Bij schakelen zonder koppeling merk je de grotere draaiende massa ten opzichte van een mono en je moet wat gevoeliger tikken en beter timen, maar het gaat wel. Zeker opschakelen is bij stevig rijden op onverhard zonder koppeling wel zo lekker.
Op de weg tonen beiden dat het kilometervreters zijn met een hoog niveau van rijderskomfort. Het blok loopt zijdezacht en geeft je geen moment de indruk van een vette twin te zijn wat loopcultuur betreft. Echt erg netjes. Het blok pakt heel gevoeling en direct maar niet bruusk op en tekt van stationair door naar 9000.
Je kan op onverhard merken dat in de eerste twee versnellingen het vermogen bij het oppakken begensd wordt. Het kost meer moeite dan verwacht om het voorwiel te liften, maar daar staat tegenover dat het blok superlief oppakt uit kost werk. Er is namelijk vermogen genoeg. Die opgegeven 98 pks zullen niet overdreven zijn.
Met beiden ben ik ook even een stuk onverhard opgestuurd en met de S een stukje doorgereden. Tis namelijk wel degelijk een off-road! Zelfs zonder noemenswaardig aan dit ding gewend te zijn sprong ik met vertrouwen en vet 90 van diepe kuil naar diepe kuil. Zowel zittend als staand is de positie goed en bij mijn 1.85 staand zelfs verbazend natuurlijk.
Ik heb geen idee van de top, want over de slingerende en smalle buitenwegen rond Granada had ik geen zin om te gassen, maar het ding loopt als een electromotor, zonder vlakke of zwakke momenten, van 3000 naar 9000 omwentelingen per minuut. Drie keer schakelen, beetje doortrekken en je vlíegt over de 140.
Dit ding is géén nieuwe versie van de bekende all-roads die inderdaad ‘alleen wégen’ zijn. Dit is een all-road in de zin van ‘álle wegen’. In de tests in de motorbladen staat over dit tyoe motorfietsen meestal ‘...maar je hoeft een vlak onverhard pad niet te schuwen’. Met de Adventure 950 kun je ook bar slechte caminos met vertrouwen opsturen. Ik heb bijvoorbeeld een camino met heel diepe met grint gevulde kuilen, scherpe knippen gepakt. Zo’n typisch door landbouwverkeer volledig uitgereden garvel-pad en dit ging met speels gemak. Nee, het is geen wendbaar enduro-ding en het gewicht voel je bij krap werk natuurlijk echt wel, maar met een beetje meer ruimte kan deze fiets zonder meer zwaar terrein aan en is de berijder de eerste beperkende factor. Op het genoemde pad zou mijn verderlichte Husabergje minder snel geweest zijn!
In het licht van het gebodene is de prijs echt scherp te noemen.
Indrukwekkend deze dikke noppenfiets van KTM!
door Huertecila