Verslag Malgré Tout 2003
Geplaatst: ma jun 02, 2003 09:05
Zoals aangekondigd heb ik dit weekend voor de derde keer de Malgré Tout gereden (met quad) in Frankrijk, in Chamouille, bij Laon, even voor Reims.
Het weer was prachtig, een beetje te warm zelfs, zodat je niet de moeite deed om te stoppen want dan werd het pas echt warm en liep het zweet van je rug. Twee liter water waren echt het minimum om de dag door te komen.
Woensdagavond aangekomen. Tentje opgezet, quad klaar gezet voor de start, nog even administratieve en technische controle en we konden naar de bar van de camping die als uitvalsbasis dienst deed om de bekenden van de vorige jaren tegen het lijf te lopen. Dit liep natuurlijk alweer uit de hand zodat ik pas om 1.30 u in mijn bed rolde, niet echt de voorbeeldige start dus. Om 6.30 u stond de haan al te kraaien om op te staan want om 7 u ontbijt en om 8 u briefing.
Die briefing is onvoorstelbaar. The boss kan er blijven over hetzelfde zagen, tot het langs je strot uitkomt. Daardoor kan je pas om 10.30 u vertrekken, na het onvermijdelijke plakwerk van het roadbook.
De eerste dag gaat het richting Ardennen, met 550 situaties op het programma, goed voor een 300 km. De ritten waren dit jaar bijzonder goed, max 10-15 % asfalt, gevarieerde ritten, snelle pistes, hobbelpistes (één stuk van 4 km waar maar geen eind aan kwam, beenhard, diepe putten, dacht dat mijn darmen uit mijn buik zouden vliegen en de wielen van mijn quad zouden vallen...), verraderlijke grasbanen, en iedere dag een drietal bourbiers (modderbakken) die hun naam meer dan waardig waren. Niet echt de technische ritten, we zaten aan een gemiddelde gereden snelheid van 50 km/u, wat toch vrij hoog is naar mijn norm.
Soms is het wat laveren dus de jeeps (70-tal) maar de meeste zijn wel zo vriendelijk direct aan de kant te gaan, want in het stof rijden was echt niet lang vol te houden. Je zag van kilometers ver welke kant je uit moest door de stofwolken van de voorgangers.
De tweede dag was nog mooier, dwars door de Champagnestreek, mét onderweg nog een degustatiestop. Terug 300 km op de teller.
Zaterdag een kortere rit van 250 km want 's avonds 'gala avond' met de onvermijdelijke mooie meiden show. Ieder jaar worden er een paar nieuwkomers uit het publiek gepikt om als aangeduide vrijwilliger ontkleed te worden door één van de drie meisjes. Voor mij was het de derde deelname, dus kwam ik niet meer in aanmerking...
Zondag na een korte nacht nog een ritje van 100 km richting terrein van Les 5 Piliers, waar je wat trial en technische stukken hebt en een ondergrondse grot van 5 ha waar je kan inrijden. Echt wel eens tof om te doen, en lekker fris, zeker welkom in deze dagen.
Onderweg waren er ook nog wat praktische proeven waarmee punten verdiend konden worden. Hiermee werd ik voor het tweede jaar op rij eerste bij de quads en heb hiermee terug een bon gewonnen voor gratis deelname volgend jaar. Zo kan mijn vrouw nu weer niet weigeren om mij te laten gaan
Tot volgend jaar zou ik zeggen, en zorg dat je erbij bent. Het is echt de moeite om te doen en de asfalt kilometers van de vorige jaren zijn nu volledig uit het roadbook verdwenen. Enige minpunt van de roadbooks is dat de tankmogelijkheden er niet op staan, wat soms wat zoekwerk oplevert en hopen dat je niet zonder valt, heb mij toch een keer moeten laten slepen voor de laatste 2 km...
Echt de moeite om te doen !
Het weer was prachtig, een beetje te warm zelfs, zodat je niet de moeite deed om te stoppen want dan werd het pas echt warm en liep het zweet van je rug. Twee liter water waren echt het minimum om de dag door te komen.
Woensdagavond aangekomen. Tentje opgezet, quad klaar gezet voor de start, nog even administratieve en technische controle en we konden naar de bar van de camping die als uitvalsbasis dienst deed om de bekenden van de vorige jaren tegen het lijf te lopen. Dit liep natuurlijk alweer uit de hand zodat ik pas om 1.30 u in mijn bed rolde, niet echt de voorbeeldige start dus. Om 6.30 u stond de haan al te kraaien om op te staan want om 7 u ontbijt en om 8 u briefing.
Die briefing is onvoorstelbaar. The boss kan er blijven over hetzelfde zagen, tot het langs je strot uitkomt. Daardoor kan je pas om 10.30 u vertrekken, na het onvermijdelijke plakwerk van het roadbook.
De eerste dag gaat het richting Ardennen, met 550 situaties op het programma, goed voor een 300 km. De ritten waren dit jaar bijzonder goed, max 10-15 % asfalt, gevarieerde ritten, snelle pistes, hobbelpistes (één stuk van 4 km waar maar geen eind aan kwam, beenhard, diepe putten, dacht dat mijn darmen uit mijn buik zouden vliegen en de wielen van mijn quad zouden vallen...), verraderlijke grasbanen, en iedere dag een drietal bourbiers (modderbakken) die hun naam meer dan waardig waren. Niet echt de technische ritten, we zaten aan een gemiddelde gereden snelheid van 50 km/u, wat toch vrij hoog is naar mijn norm.
Soms is het wat laveren dus de jeeps (70-tal) maar de meeste zijn wel zo vriendelijk direct aan de kant te gaan, want in het stof rijden was echt niet lang vol te houden. Je zag van kilometers ver welke kant je uit moest door de stofwolken van de voorgangers.
De tweede dag was nog mooier, dwars door de Champagnestreek, mét onderweg nog een degustatiestop. Terug 300 km op de teller.
Zaterdag een kortere rit van 250 km want 's avonds 'gala avond' met de onvermijdelijke mooie meiden show. Ieder jaar worden er een paar nieuwkomers uit het publiek gepikt om als aangeduide vrijwilliger ontkleed te worden door één van de drie meisjes. Voor mij was het de derde deelname, dus kwam ik niet meer in aanmerking...
Zondag na een korte nacht nog een ritje van 100 km richting terrein van Les 5 Piliers, waar je wat trial en technische stukken hebt en een ondergrondse grot van 5 ha waar je kan inrijden. Echt wel eens tof om te doen, en lekker fris, zeker welkom in deze dagen.
Onderweg waren er ook nog wat praktische proeven waarmee punten verdiend konden worden. Hiermee werd ik voor het tweede jaar op rij eerste bij de quads en heb hiermee terug een bon gewonnen voor gratis deelname volgend jaar. Zo kan mijn vrouw nu weer niet weigeren om mij te laten gaan
Tot volgend jaar zou ik zeggen, en zorg dat je erbij bent. Het is echt de moeite om te doen en de asfalt kilometers van de vorige jaren zijn nu volledig uit het roadbook verdwenen. Enige minpunt van de roadbooks is dat de tankmogelijkheden er niet op staan, wat soms wat zoekwerk oplevert en hopen dat je niet zonder valt, heb mij toch een keer moeten laten slepen voor de laatste 2 km...
Echt de moeite om te doen !
Wie een kopietje wil moet maar iets laten weten, dan kunnen we de kosten delen.