NOPPENFORUM.NL

Alex Suetens is niet meer.

Er is door de naaste famillie ons gevraagd om langs deze weg aan allen die Alex hebben gekend te laten weten dat Alex onverwachts van ons is heen gegaan.
Alex Suetens was jaren lid van Grensland ec vzw en mede organisator van de roadbook-klassieker " De Schuurrit " die jaarlijks op het programma staat.

Eén van zijn beste vrienden (Tom) verwoordde zijn verslagenheid op zijn manier;

Nu pas, zondag 19 juli reed ik met Alex en Sven nog een enduro-rit van 300 km. samen in de Ardennen.
Zoals gewoonlijk, goed gelachen, goed gereden en samen nog een fritje geprikt onderweg.
Toen ook de volgende enduro-reis naar Marokko besproken die je zo graag nog eens had meegereden.
De perfecte “Cafédakkar” zoals jij het noemde…
Honderden kilometers heb je me voorgereden, je was ne prima kopman, merci !
Verdomme Alex ! Wie gaat mijne moto nu mee uit het slijk trekken in’ t vervolg ??????????
Ik zal je missen, maar ge blijft meerijden in mijn herinnering.
Ge had de grootste mond die ik ken.
Maar diegenen die je beter kenden wisten; je hart was minstens even groot !
Dat nu precies dat hart je in de steek liet?
Schol maat, pakt “nen frissen 33er” op ons allemaal ginder en hopelijk geven ze u nen goeie roadbook…


Tot ziens.

Zelf heb ik dit meerdere keren gelezen met een brok in mijn keel.
Want zo was Alex, altijd een goed humeur, behulpzaam en een hart van goud.

Alex - Paasrit 2009


Alex - Brabaconne 2009


Alex - Maroc

Mijn oprechte deelneming aan familie en vrienden...

Grenslanders,
verdrietig nieuws
Sterkte aan al zijn vrienden.

Triest nieuws.

Sterkte aan de dierbaren met dit gemis.

sterkte aan vrienden en nabestaanden..

Sterke familie en vrienden met dit verlies.

Alex,

We zullen je grappen en streken missen
Ik heb het zwarte lintje de eerstvolgende rit aan mijn stuur hangen!
Zo ben je er in mijn gedachte dan nog eens bij.

Het ga je goed!

Ook van mij m'n oprechte deelneming.........

sterkte aan vrienden en familie
we zullen je missen

Alex, we zullen je missen man !!! Je was altijd paraat op onze grenslandaktiviteiten. De 2 daagse ritten, de Brabaconne, terreinaktiviteiten, zomer en winterfeesten en zelfs de zware triatlon was je er bij. We zullen je lach met je sigaartje en je drieendertigers missen.

Veel sterkte aan Brigitte , de kinderen en de rest van de familie.

We zullen je missen.........

Geert vroeg me dit voor hem te plaatsen.

Ik zet net mijn mail open en ik verneem dat onze collega Alex Suetens plots is heengegaan en dat er deze voormiddag een laatste groet is gebracht.
Mijn excuses dan ook voor mijn afwezigheid.
Ik kende Alex reeds verschillende jaren vanop Grensland evenementen.Inderdaad,zoals ik in jullie mails kan lezen,"een groot lawaai" en hij stak zijn mening of opmerkingen nooit onder stoelen of banken,maar als het erop aankwam had hij een hart van peperkoek.

Ik herinner mij dat hij ooit eens rechttegenover mij op het terrasje van den Tuur zat na de zware rit van de eerste dag en we waren op zeker moment over koetjes en kalfjes aan het praten toen hij mij eens ineens zei:"Geertje,braaf zijt gij genoeg maar mooi dat is wat anders..."

Ik herinner mij ook nog de scène waarin Els Adams van René Backx de fles sterke drank overhandigd kreeg voor "bewezen diensten".Die fles heeft netgeteld maar 3 seconden in Els haar handen geweest,daarna hing ze al onder "den Alex zijne neus" en hij kon dan zodanig "smoelen" trekken om te kennen te geven dat het hier weereens om een "fantastisch brouwsel" ging,dat je er zelf het water van in de mond kreeg.

Ik herinner mij ook nog de scène waarbij wij bij het terugkomen van een tweedaagse ter hoogte van Olen het pad zoek zijn.Het was een warme zomerdag,we waren allemaal moe van het verkeerd rijden en we hadden er al een ganse dag roadbook opzitten.Ik kom aan de situatie net over de brug van de E313 waarin je rechts een pad naast een wei moet inrijden.
Vanwege de sterke "zomerse" begroeing is het pad moeilijk zichtbaar en ik sta te twijfelen of ik nu wel de situatie ga inrijden of niet.
Ineens komt Alex daar achter mij aangereden,zonder helm,zonder bril,zonder vest en nat van het zweet en van het vloeken...Hij wond er geen doekjes om en "Den Alex" ,zonder boe of ba,los die wei in met zijn,toen nog oude XR.Dat was nu eens "den Alex".


Ik herinner mij steeds zijn "plat Antwaarps" accent en in Voeren of op de Nachtrit riep hij steeds:"Hé Geertje,allemaal goei?Bangelijk ritje maateke!"

Ik herinner mij ook Brigitte als een ietwat stille,bezorgde vrouw maar als een moeder die steeds met haar kinderen bezig was en hierdoor meestal niet "bij de hoop" kon komen staan.
Ik zat ooit eens naast haar op een clubfeest,dat toen nog plaatsvond in 't Zwaneven ( Oud-Turnhout) en vroeg haar op humoristische wijze of dat wel "te doen" was om met zo'n uitbundig type als Alex samen te leven.
Ze antwoordde toen:"Het ziet er wel "ne speciale" uit maar dat valt heel goed mee hoor!"

Ik herinner mij ook dat Alex veel van zijn kinderen hield en waarschijnlijk ook omgekeerd.
Zo kwam hij eens aangereden op de tussenstop van een Nachtrit (aan het Jezuskruis) en hij vroeg iets aan zijn zoon.
Dat kind antwoordde toen abrupt en heel kordaat:"Awel,da gone kik nu is direct vor ei doen se pa!"(lees:Wel,dat ga ik nu eens onmiddellijk voor je doen ,papa.).

Grensland zal gewoon zijn activiteiten verderzetten en de herinnering van onze Alex Suetens steeds en overal met zich meedragen;Alex zou dat trouwens ook zo gewild hebben want hij zou dan weereens op zijn plat Antwerps antwoorden:"Maateke,da mut ge ei allemaal niks van aantrekken!"



Ik bied Brigitte en de kinderen dan ook mijn innige deelneming aan en net als andere Grensland collega's het reeds zeiden:"in onze gedachten rijdt Alex nog steeds met ons mee".

Alex, clublid sinds februari 2000, zou met nieuwjaar z'n 10 + t shirt gekregen hebben;

ik herinner me dat Alex mee roadbook is beginnen rijden met de TST;
hij reed toen met een oude Yamaha xt die regelmatig wat sleutelwerk behoefde; het volgende jaar was hij weer met deze machine aan de start;
het jaar erop was hij overgeschakeld naar een oude Honda xr en enkele jaren later schafte hij zich een nieuwe Huskie aan;

den Alex was nooit te beroerd om z'n handen uit de mouwen te steken om ne collega endurorijder voort te helpen;

ook herinner ik me de verbale krachtmetingskes tijdens de TST van den Alex, op zijnen alleen, met de KTM mannen van de Noorderkempen; maar altijd met een grap en een grol;

door z'n optimisme en z'n eigengereidheid kruidde hij elke rit waar hij aan mee deed; mijn sympathie had hij al van in 't begin;

Brigitte, Ilja en Luna, veel sterkte.

Frans

alex,

wij zijn u vaak tegen gekomen.
het was altijd plezant met u er bij!
we zullen u missen man...

veel sterkte aan de familie

emc veussel

alex was in 1 woord un gouwe gozer

we zullen je missen

sterkte aan familie en vrienden

Alex,

In de club zal er van niemand zoveel kunnen verteld worden als van jouw.

Je was er steeds bij: op de vergaderingen, in Stoumont, Nachtrit, alle mogelijke ritten heb je meegereden, steeds in jouw stijl.
en doordat je erbij was, was er steeds direct ambiance in de groep.
Je zei steeds waar het om draaide en je nam geen blad voor de mond.
Maar als er hier of daar iemand onderweg problemen had, je zou steeds stoppen en je hulp aanbieden.

We zullen je missen, je grote mond maar vooral je groot hart.


Veel sterkte aan Brigitte en kinderen.

Mijn oprechte deelneming. Veel sterkte aan de familie en vrienden..

Het was altijd leuk met den Alex
We zullen je missen Alex
Sterkte aan familie en vrienden
emc veussel

Beste Alexke,

We hebben vaak samen gereden en nog vaker gelachen.
Ik leerde je kennen toen je we op onze de xr rond tufte, met alle mankementen van die ouwe tuffers, maar we kwamen toch altijd aan.
Weet je nog dat we DOE DIT EN DOE DAT aan het helpen waren met zijn motor, dat wij met vuile pollen stonden en DOE DIT EN DOE DAT met zun handen in zun zakken orders uit stond te delen.
Of dat we bij een boer onderweg een lasapparaat gingen halen omdat er het een en ander was afgebroken van ons XReke.
Vaak vertrokken we als laatste maar toch wist je op tijd binnen te komen door hier en daar wat tijd te winnen.

ASTENBLIEFT ALEXKE ASTENBLIEFT, ik zal je missen.


JP den Hollander

grensland ritten zullen vanaf nu altijd anders zijn.

veel sterkte aan familie en vrienden

Het was een uitzonderlijk mooie uitvaart.
Helemaal anders dan anders.
Met dank aan de vele grensland vrienden en leden voor hun aanwezigheid.
Tom, bedankt voor het gesprek dat je daar ter plaatse nog hield met Alex.
Alles kwam recht uit je hart, en iedereen voelde dat ook zo.
Het was muisstil in de zaal,.....de meeste mensen met natte ogen en een zakdoek, en gelijk ook weer met een glimlach naargelang je gesprek vorderde.
Iedereen was met je mee en mengde zich in gedachte in het gesprek.
Meer dan ooit heb ik daar daar de vriendschap en de band onderling bij Grensland ec gevoeld.
Morgen tijdens de maandelijkse bijeenkomst zal er zeker nog eens over nagepraat worden.