Hela,
Bilstain:
voor ieder wat wils, hellingen ,afdalingen ,modder, nog meer modder, boomwortels, 'randjes', sporen, geulen, beekjes... vergeet ik niks... oja bomen, stenen en donker.... hahaha ziehier de ingredienten voor de ronde die Stephan uitgezet had... neem daar zo'n 120 -fanatieke?!- endurorijders bij en je hebt het recept voor een weekendje jolijt in de Ardennen...
Dag 1:
's morgens om 05:30 opgestaan en om de zaak in/op te laden en naar de met Jo afgesproken plek te rijden om vanuit daar samen op te rijden naar Bilstain en daar 'ons' plekkie in te claimen. Dat lukte goed, er was plaats genoeg en een uur later waren Hans en Erik er ook waarmee we samen even onze plek ingericht hebben om daarna in te schrijven + de motoren te laten keuren. Langzaam groeide de spanning... de bekkies werden strakker (tenminste de mijne voelde zo...)... de spullen (benzine, eten, drinken, reservebril, lampensets) naar het rennerskwartier gebracht. Daarna was de briefing en de verkenningsronde die Erik voor ons team deed. De motoren werden op volgorde van team# opgelijnd en met een 20 sec. tussentijd werden de teams 'losgelaten'... Ons team ging met start# 25 van start.
NB de volgende beschrijving is puur MIJN perceptie en hoeft geheel NIET in overeenstemming te zijn met die van mijn teamgenoten (
)
Het parcours: een stukje supermotard baan daarna een recht stukje waar je zelfs even kon gassen (60 + km/uur??), klein afstapje, weggetje, weer een afstap en dan de beek in voor ca 50 meter, daar weer uiten een klein stukje rechte weg naar de volgende beek waar je eerst een stukje langs de oever moest manouvreren om er vervolgens via een stijle maar korte afstap in te duiken... weer een stukje 'beken' en met een steile opstap er weer uit... Dan -voor mij- een vervelend stukje traverserend over een helling schuin omhoog, veel natte leem en klei en natuurlijk boomwortels.. .er waren drie sporen laag, midden en hoog ik heb ze alle drie (on)gewild gezien
als mijn motors kontje eenmaal begon weg te glijden dan was het moeilijk hem weer in het gareel te krijgen en kon ik beter een verdieping lager opzoeken... om uiteindelijk in de goot te belanden
was je hier doorheen dan kwam er een stuk keienpad omhoog met 2 keer de hoge berm meepikken voor enkele 10-tallen meters.. single track met vervelende wortels en stenen dat pad verder volgen en op het hooste punt de afdaling inzetten naar recht en via een single track op het pad naar beneden waar je een doorsteek door een beek maakte om vervolgens via een hotse-knotse paadje met veel leem en natte modder bij de eerste klim te komen, scherp naar rechts draaien en met gas erop omhoog.. .lukte me meestal wel maar soms niet (zoals 's nacht toen er een voor mijn neus viel en ik ook moest stoppen GGRRRRR kostte me weer bakken met kracht om er toch op te komen
) dan een makkelijk pad naar klim# 2 die ging meestal ook goed daar 1 keer stil gevallen maar kon toch duwend met gas erop de top halen en de 2-de keer 's nacht weer een die (zonder licht vanwege uitgevallen motor) midden op de helling stilstond en opeens in mijn schijnwerper tuurde toen ik omhoog kwam.. ik moest stoppen en uiteindelijk helemaal terug omlaag GGGRRRRR was je daar dan stukje pad naar links en al snel de bossen in traverserend over een geitepaadje langs een helling waar je niet naar beneden zou moeten glijden/vallen maar op zich goed te doen daarna een afdaling over een pad met dikke keien naar de volgende beek doorwading.... hier lagen groetere lastigere stenen in en het was zaak er de gang in te houden en erover heen te knotsen... de beek uit en direct weer erin voor een doorwading met een steile opstap .... naar de grote klim over een keienpad en een stuk singletrack naar de top... goed te doen zolang je maar vaart bleef houden, laatste stukje iets lastiger... dan naar beneden via een keienpad en een steile afdaling het bos weer in om via een geitepaadje traverserend over de helling bij het volgende pad te komen, dit ging omlaag en daarna weer omhoog om via een pad met een paar bochten op het cross terrein terecht te komen dat er lekker bij lag te glimmen van de natte leem
erzaten wat scherpe bochten & bulten in en kleine felle knippen maar op zich goed te doen als je niet TE hard wilde
, dan had je een paar paadjes door het dennebos om via een hekje weer het loofbos in te duiken de afdaling op en beneden weer naar boven om via de weg en een singletrack op "de weide" te komen.... in het begin nog gras maar al na een paar rondes een omgeploegd maanlandschap met overal klodders leem
eigenlijk niets meer dan omhoog de weide op en met een S-bocht op de top weer naar beneden via een vies steil hellinkje waar ik ook eens iets te enthousiast vanaf kwam om bijna rechtdoor het bos in te vliegen daar waar je 90 graden naar links moest! via het hekje kwam je dan op een weggetje en daarna een singletrack die naar het SM-parcours (what's in a name!) leidde waar de finish was en je damen over de streep moest gaan om aan te melden en de punten te krijgen voor het afleggen voor de ronde....
Na deze dag had ik 60 km op de teller staan in 6 uur (doorlooptijd) en ja da's idd weinig en een veel te laag gemiddelde I know... maar ik deed dan ook geen speciale proeven zoals die andere bikkels van teamgenoten.. die meoten daar zelf maar over verhalen over "Autobahn", "Totes schlucht" en andere toto de verbeelding sprekende namen.. .bij een van de proeven zag ik wel opeens een motor een backflip doen zonder berijder....
De nachtrit was vrij moeilijk, soms op de tast met je neus vooruit PPPFFFF paar keer gevallen op de genoemde hellingen maar toch ging het wel... bij elkaar blijven was slim want dan heb je samen meer licht... Na wat aarzeling in het rennerskwartier en met Erik als "motivator" toch nog een ronde gedaan in het donker!! Nu denk ik van ach...waarom niet maar op dat moment was het toch ff van... hhhmmm heb ik hier nog wel zin in... toch al een poosje bezig natuurlijk...
'S avonds met Jo en Pruus ff wat happen en drinken en bij de Tombola nog wat prijzen opgehaald (Jo zelfs een heuse Endurojas! Hij was 'iets' te klein dus wie biedt er meer... hahaha). Erik had een afspraak met de goede Sint en zou de volgende dag terugkomen (als-ie zich 's ochtends van moeder de vrouw zou kunnen losrukken
). Bleek dat we de 20-ste plek bezetten, gelukkig VOOR het vrouwenteam dat ook mee deed (applaus voor de dames!!)
Dag 2: dezelfde ronde met 1 wijziging in het parcours.. op zich goed te doen en er in 4 uur zoveel mogelijk rondes eruit knallen... hebben we er 10 gedaan Pruus??? valt me nog mee
Na 4 uur buffelen en zwoegen uiteindelijk toch het goede ritme gevonden en gewoon door gedieseld, beetje kramp en pijn links en rechts maar alles voor het goede doel
Resultaat: plaats 20, scheurtje in rechter carter deksel, meer ervaring, voldaan gevoel, spierpijn en ja Jo ik kreeg ook kramp op zondag en ook om de beurt in ieder been tijdens het rijden... maar na 1 banaan eten en zoveel mogelijk drinken was het weg.
Cheers
Felix