NOPPENFORUM.NL

Godspeed Ad.

Jouw rit is gereden. Nooit ontmoet of gesproken maar een een offroad man van het zuiverste water is heengegaan. Als je al die jaren zijn berichten zo hebt gelezen kan daar geen twijfel over bestaan.
Mijn oprechte condeleances aan de familie en naasten.

Helaas , het is niet anders , je weet dat het eraan komt en toch schrik je als het moment daar is , Ad we hebben mooie afdalingen en klimmetjes meegemaakt , deze klim moet je alleen doen , sterkte , en als je Willem daarboven tegenkomt dan heb je daar in ieder geval een rij maatje.
Pa en Ma en familie heel veel sterkte toegewenst en troost jullie met de gedachte dat Ad echt een toffe vriendelijke kerel was.
Jac

Sjokske schreef:Voor degenen die hém nog een laatste groet willen brengen, we zullen jullie op de hoogte houden voor wat betreft de uitvaart.

Bij deze :

Iedereen die hem gekend heeft gecondoleerd en veel sterkte in de komende heel moeilijke periode....

Het moet ergens in 2003 geweest zijn, de preciese datum weet ik niet meer. Hier op het forum reageert een zekere ad f, want dat was zijn nickname indertijd, op de toenmalige endurorit in Riemst. Laaiend enthousiast over het rijden van onze terzielegegane rit. Niet lang daarna met nog andere forummers afgesproken om een gidsritje te doen en vanaf die zondag, ergens in oktober, was het begin van een regelmatig weerzien van ad en zijn vrienden, de taludrijders en onze club No Problem.
Hij was een begenadigd crosser, maar wat me vooral zal bijblijven is dat hij een begenadigd mens was. Altijd aanspreekbaar, zelden klagend, motivatie voor zijn sport en zijn clubje zat, laaiend enthousiast over zijn Honda's en zijn Rekluse-koppelingen, aanstekelijk gecharmeerd voor alles wat met motor- en motorrijtechniek te maken heeft.
Zo reed hij regelmatig bij ons en gingen wij ook af en toe richting zijn geliefde brabantse bossen en paden. Met zijn vrienden was het altijd genieten van het rijden, maar ook van het samen onderweg zijn.
Hij maakte me ook zo enthousiast voor zo'n automatische koppeling en hij heeft die ook met veel kennis op mijn laatste 2 motoren gemonteerd. En op die manier ging ik nog meer van het endurorijden genieten. Het was een genot om in zijn spoor te proberen volgen. Zo soepel hij over de moeilijkste paden reed, het leek altijd heel makkelijk voor hem.
In het voorjaar van 2009 kwam hij hier in Riemst de laatste keer rijden. De begroeting was hartelijk zoals altijd bij de brabanders, maar fysiek leek hij bij zijn geliefde hillclimbs in de groeve niet helemaal top. Hij zei iets van "een tijdelijke opstoot van zijn darmziekte", waar hij al heel lang mee leefde (maar ik heb hem er nooit over horen klagen). Toevallig had ik die dag een fototoestel bij en op 1 van die foto's maakt hij achteraf gezien wel heel symbolisch, een knieval. Op een andere foto klimt hij volgassend een moeilijke klim op, richting blauwe hemel... Een maand of 2 later kende hij het verdict....
Precies een jaar geleden ging ik hem bezoeken in het ziekenhuis. Hoewel hij van de ene naar de andere tegenslag sukkelde, was zijn moreel toen nog verbazend goed. Er werden al plannen gesmeed voor later en vol goede moed leek hij tegen zijn lot te vechten. Helaas, het heeft niet mogen zijn.
Ad, we zullen je missen. Maar ik ben erg trots dat ik jou heb mogen kennen. Ooit zoeven wij opnieuw over de paden.
Pa, Ma, familie, taludrijders en vrienden : veel sterkte gewenst.

Gecondoleerd pa, ma en zus Fransen.
Heb er geen woorden voor.

Johanb

44 jaar, veel te jong!
Gecondoleerd aan allen!

Ad was ook 10 jaar lang lid van "Enurogrensland ec vzw" in Belgie.

In die tijd heeft hij de meeste ritjes wel eens meegedaan.
bedankt Ad dat je één van de onzen was!

sterkte aan vrienden en famillie
het bestuur

Gecondoleerd aan familie en vrienden.

Adje have fun op het eeuwige knippenpad!

Mijn condoleances voor een ieder die door Ad "geraakt" is, maar vooral de familie Fransen.


Als ouder kom je hier nooit overheen,
dan kun je alleen in de geest van Ad's moed proberen de draad van het leven weer op te pakken.
Veel sterkte in de komende zware tijden.

mijn condoleances en sterkte aan familie en nabestaanden

Veel sterkte voor alle kennissen van Ad.

Was een goeie vent en kon verrekkes rijden!
Ik had graag nog een ritje willen maken maar komt wel in
een andere tijd.

Gedicht voor Ad:

Snel komt hij tot leven, door een forse rechtse trap
De choke uit, dat hoeft maar even, dan reageert hij soepel en rap

Snel wordt het zandpad verkozen boven een lekkere luie stoel
Sturen door kuilen en gaten, al ga je weleens hard op je smoel

In het bos een plekje gekozen, het dondert niet dat het gaat hozen
Hier kun je je stress pas goed lozen

We praten over motors, soms ook een diepgaand gesprek
Ondertussen worden we kletsnat, een druppel precies in mijn nek

Na een lange ochtend wordt de motor weer schoongespoten
Zelf snel het bad ingeschoten

De Honda oogt weer fris en rein
Later overdenk ik, voor zonneschijn hoeft er niet altijd zon te zijn


Vaarwel Ad!

Eigenlijk kan ik het niet geloven!! Proost Ad, waar je ook bent...

Familie en vrienden, gecondoleerd met dit grote verlies!

Felix

Ik heb Ad nooit gekend, maar dit is erg triest.
Ik ben zelf ook 44, en schrik hier dus erg van hoe snel het afgelopen kan zijn.
Sterkte toegewenst aan familie, kennisen en (off road) vrienden.

Wat een lompe pech. Vreselijk.

Heb Ad slechts eenmaal ontmoet; hij een zo'n db-dawg voor me gefabriekt.

Sterkte gewenst aan familie en vrienden.

Niek

Hoewel het eraan zat te komen komt het toch als klap in mijn gezicht.
Ad, het ga je goed.
Familie en vrienden sterkte met het verlies....

Sterkte gewenst.
futurist

lieve ad rust in vrede jongen je blijft altijd in onze gedachten veel liefs je nicht jeanine en kimberly

Rust zacht Ad.... heel veel sterkte aan alle vrienden en familie!

Sterkte, familie en vrienden van Ad!!

Via het noppen forum Ad een beetje leren kennen, wat banden bij hem gehaald een rekluse bij Ad gekocht, een ritje met hem gereden..
Ik ben ook crf gaan rijden door Ad

Dit raakt mij echt, Ad was een topper!

Zijn rij kwaliteiten waren ongekend. Hij had goed mee gekunt met de top van de Nederlandse enduro. Helaas hield hij niet van de wekelijks verplichting. Rondje knallen met zijn vrienden had de voorkeur. Ik had hem graag een paar jaar in de competitie willen zien.

Ik heb hem leren kennen tijdens een ritje bij Erik. Als beginneling was ik eigelijk een last voor die mannen, maar Ad liet nooit merken dat hij zich ergerde aan mijn gepruts. Dat is me altijd bijgebleven en nu, jaren later probeer ik, als er een nieuweling meegaat, me net zo te gedragen als Ad. Rustig, behulpzaam, niet betuttelend en ook niet uitdagend. Gewoon laten zien wat een prachtige bezigheid het motorrijden kan zijn als je er geen stress van maakt en iedereen in z´n waarde laat. Op de motor had hij iets van een fee ( sorry Felix ) maar alles lukte bij hem en zag zo elegant en makkelijk uit. Wat hij absurd of gevaarlijk vondt dat deed hij gewoon lekker niet want hij had totaal niet de behoefde om zich te doen gelden of te domineren. Hij koos een levensvorm die de meesten van ons niet kiezen. Bleef bij zijn ouders en was van plan om later voor hen te zorgen.
Het heeft niet mogen zijn. Ik hoop dat hij nog kans heeft gezien om voor hun wat te regelen. Ik ben in ieder geval blij dat ik hem heb ontmoet en hij had van mij niet hoeven gaan. Maar als we allemaal zo nu en dan een beetje als Ad proberen te zijn dan komt alles goed.

Het vaarwel van Ad, afgelopen woensdag, was mooi. Voor zover je dat kunt zeggen van een crematie. In ieder geval was ik blij dat ik er bij ben geweest. De classic Kreidler bij zijn kist was een mooie touch en ook vond ik de fotocollage leuk om te zien. Misschien een idee om hem ergens online neer te zetten als download?

Ad, rust zacht! We denken aan je...

Dit is geen leuk bericht om te krijgen na terugkomst van vakantie...

Ad, dat er maar mooie paden zijn daarboven, wellicht kun je ze vast voor ons verkennen..

Familie veel sterkte gewenst..

Marcel