Ben Peet, allaaaaaaang geen twintig meer, 30 of zelfs 40 trouwens ook allang niet meer…en rij al vanaf mijn 17e jaar wedstrijden. Na enkele asfalt-race omzwervingen ben ik nu weer terug bij tha roots; het zand….
Eind vorig jaar overwogen om weer een offroad motor te kopen en nu ruim een week geleden een Yamaha WR450F gekocht.
Op zoek naar een off-roadforum kwam ik al snel hier terecht; heb me wat ingelezen en het bevalt me hier wel…. Dus blijf ik effe.
Om een kort verhaal lang te maken;
Ooit…. in de verre oudheid ben ik begonnen met crosswedstrijden; in 1975 (bij toen de GeLimBra, nu de MON) op een CZ250.
Volgden een KTM, enkele Suzuki’s en als laatste solo-crosser een Honda CR500… jawel…. The Beast waar nog iedereen met ontzag over spreekt. En TERECHT!!
Heb bij de MON bij de 250 en ook 500 Senioren gereden.
De laatste 2 jaar van mijn cross-carrierre, tot en met 1992, heb ik, volledig gesponsord, gereden op een custom built Quad van AT Motoren met Yamaha Banshee onderblok, RD350 cilinders met Powervalve, Lektron carbs en 75 pk. Tweede plaats in het NK achter Ton Maassen was het resultaat. Al met al 17 jaar lang in heel veel verschillende zandbakken gespeeld (en ongewild grondmonsters genomen….)
Na een pauze nog 4 jaar Mini(Pocket) bikes geracet; was in de tijd vóór de goedkope chinese shit; wij reden Italiaanse Polini’s en GRC’s. Uiteindelijk bleek dat jezelf opvouwen niet meer zó vanzelf gaat als je de 40 passeert….. dus dat was einde Mini-biken.
De afgelopen 4 jaar heb ik Pitbikes geracet in de SBO Open Klasse. Erg vet om te doen. Valt nie mee om je elke keer weer te meten met gasten die amper half zo oud zijn als jij en materiaal bij zich hebben dat 4x zoveel gekost heeft. Toch ging dat me goed af; heb op Kartbaan Veldhoven nog steeds het Pitbike ronderecord staan.
Gedurende mijn hele crosscarrierre heb ik er een ‘gewone’ motor bij gehad. Begon met een Kawasaki KH500 (driecilinder tweetakt raket; zeker voor die tijd) en daarna mijn eerste Off-the-Road; een Honda XL500S van ’79.
Heb ik 12 jaar lang gehad; puur low-budget GIGANTISCH veel fun mee gehad; on- en offroad. Zelf de iele voorvork ‘verlengt’ door bussen onder de demperstangen te schroeven (veerweg veranderde niet; motor kwam alleen wat hoger te staan). De dubbele niet-instelbare achterschokkers had ik verlengd door het bovenste oog eraf te zagen en er een stukje buis van 5cm tussen te lassen met een electrisch lasapparaat…. zélf…. en ik kan TOTAAL niet lassen!!
Voorvork was wel ehhh…. wat flexibeler geworden (de poten staken nu wat minder ver in de onderpoten) maar het bleef heel en ook de achterschokkers braken niet af.
Velgen, voorvork en stuur met de kwast roodgeverfd en met gewone verf, mooi groot in het geel met rood, XL op het zadel ge’stileerd’.
Mijn maten hadden al wat moderner spul; Yamaha XT550 met SuperTrapp uitlaat, Honda XR500 opgeboord tot 650cc met Porsche-zuiger en een getunede XR met Maico wielen, Maico ex-GP voorvork (DIK!!) en Hulco shocks achteraan.
Op de lange paden zoals langs het kanaal hier probéérde ik niet eens om ze bij te houden…. Maar als we dan op het militaire oefenterrein of een crossbaan waren hadden ze geen schijn van kans… ook al omdat ik mijn ‘versleten’ cross-achterbanden vaak nog afreed op mijn XL… en grip scheelt ALLES… (en als je een beetje kunt crossen helpt dat ook weer….)
Toen het Off-Roaden wat minder werd (boswachter in Drunense Duinen wist dat we ’s maandags altijd daar kwamen, 2 van mijn maten kregen kinderen en mochten niet meer van huis en de andere verbrijzelde zijn voet in een poging me vóór te blijven) heb ik een Suzuki DR650RSE gekocht….. en daarmee ben ik 1x het terrein ingeweest, daarna nooit meer….. 170Kg is niet ideeal in het zand….. laten we het daar maar op houden….
Op de weg bleek die Suzuki ook niet alles en maakte in ‘94 plaats voor een Yamaha FZR600R; de eerste Supersport met 100pk. Die heb ik na een valpartij gestript en omgebouwd tot Streetfighter en ik heb hem nog steeds.
De laatste 2 jaar rijd ik echter vooral op mijn Skyteam (imitatie Honda) Monkey 125cc; gewoon voor de fun; racebandjes erop, (imitatie)Yoshimura uitlaatje en met de knie aan de grond rond rotondes.
Omdat het Pitbiken op zijn eind loopt (weinig deelnemers en te hoge kosten voor een dagje racen vind ik) had ik al eerder aan een Off-Road of Enduro gedacht. Een collega van me heeft een KTM 525 en rijdt daarmee OffRoad-ritten.
Paar keer wezen kijken en rond Kerst vroeg ie of dat nix voor mij was om te gaan doen…..
Nou... toevallig dat je er over begint…
En nou staat hier dus een Yamaha WR450F in de schuur. Een blauwe.
Mijn hele cross-uitrusting lag er, na 19 jaar, nog steeds.
Laarzen waren dik ingevet dus nog goed en ze pastten ook nog.
Crossbroek was, ondanks dat ze netjes droog opgeborgen lag, tóch flink gekrompen…. Snapper-nix-van. Kreeg ze maar nét dicht en mijn vrouw riep meteen; ‘’lekker kontjuhhhhhh’’’maar ik koop wel een nieuwe….
Bodyprotector past ook nog en mijn brillen met Roll-Off zijn ook nog goed.
Helm (die ik zowieso niet meer zou gebruiken ivm zijn leeftijd) pastte ook nog perfect….. alleen toen ik hem afzette leek het wel of ik acuut roos had… het dunne schuimrubber van de binnenvoering was helemaal verpulverd.
Sponsorshirts liggen er ook nog en mijn Amsterdam-Dakar jas kan mooi dienst gaan doen voor als het wat frisser is. Werkte in de Sahara ook goed dus waarom nu niet?
Dus nu op zoek naar een helm, broek en handschoenen, extra filters, (filter)olie, extra tandwielen enz enz
En een KnobbyKnife en ik zie dat velen van jullie met een Neck-Brace rijden en …en …en
Voor het eerst in járen weer in motor(cross)zaken geweest…. voelt als thuiskomen. Erg vreemd. Maar wel leuk.
Ben sinds 11 jaar bezig met schietsport en daarin redelijk fanatiek maar ik merk nu dat dat ineens erg onbelangrijk lijkt en op een laag pitje staat (zal wel weer bijtrekken maar voorlopig ‘leef’ ik vooral ‘motor’)
Zaterdag zelfs ipv het gebruikelijke (duitse) wapenblad een Noppen-blad gekocht…..
Hoewel ik nog niet veel op de Yamaha gereden heb (zondag een dik uur weggeweest; compleet met race-intergraal, race-handschoenen en dikke werkbroek) voelde het rijden in het zand meteen erg vertrouwd….. en dat terwijl ik al 19 jaar niet meer in het zand gereden heb….. strange hoe je het (ogenschijnlijk) niet verleerd.
Echte snelheid zal er wel niet meer inzitten, conditie zéker niet maar dat is totaal onbelangrijk.
Dat komt wel weer. Nu gewoon lekker wat zandpaden zoeken, wennen aan mijn Yamaha en in Maart naar de Off-Road-Ritten.
Ik zie jullie daar! (als je me voorbijkomt)
.